افزایش تعداد ببرها؛ خبری که هر هندی را خوشحال می‌کند
تعداد ببرهایی که در هند زندگی می‌کنند به حدود سه هزار قلاده رسیده است، این یعنی تعداد ببرها در بزرگ‌ترین زیستگاهشان نسبت به چهار سال پیش، یک‌سوم بیشتر شده است.
نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند یک هفته پیش گفت که جمعیت ببرهای هند از ۲۲۲۶ قلاده در سال ۲۰۱۴ به ۲۹۶۷ قلاده در سال ۲۰۱۸ رسیده است.
او همچنین گفت “هند الان تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین و ایمن‌ترین زیستگاه‌های ببر” شده است. این کشور زیستگاه دست‌کم ۷۰ درصد از ببرهای روی زمین است.
هند هر چهار سال یک بار ببرهایش را سرشماری می‌کند. این فرآیندی دشوار و طولانی است که در آن جنگلبانان و دانشمندان بیش از نیم میلیون کیلومتر مربع را بررسی می‌کنند تا شواهدی از جمعیت ببرها به دست آورند.
آقای مودی گفت که نتایج ناشی از سرشماری ببرها می‌تواند موجب “خوشحالی هر فرد هندی” شود.
کارشناسان نتایج سرشماری هند را یک موفقیت بزرگ می‌دانند. برای مثال تخمین زده شده که فقط در یک مورد بین سال‌های ۱۸۷۵ تا ۱۹۲۵ دست‌کم ۸۰ هزار ببر در هند کشته شده‌اند.
در آن سال‌ها کسانی که برای تفریح شکار می‌کردند یا شکارچیانی که پول می‌گرفتند تا ببر شکار کنند، این جانوران را قلع و قم کردند. پادشاهان و ماموران حکومتی با استفاده از تفنگ، تور، دام، طمعه‌های مسموم و نیزه هزاران ببر را می‌کشتند. تا دهه ۱۹۶۰ تعداد ببرها به طرز وحشتناکی کاهش می‌یافت.
اما گفته می‌شود که اقدامات مبتکرانه دولت در مورد فرهنگ‌سازی برای نجات ببرها (از جمله ممنوعیت شکار آن‌ها و آگاهی‌رسانی در روستاها) نقش اصلی را در افزایش جمعیت این حیوانات داشته است.
قوانین سختگیرانه حفاظت از ببر در سال ۱۹۷۲ تصویب شد و به دنبال آن کشتن یا گرفتن حیوانات وحشی، حتی زمانی که “مشکل‌ساز” بودند، ممنوع شد. به دنبال فشار جامعه جهانی هند بودجه بیشتری برای استخدام جنگلبان و محافظت از جنگل‌ها اختصاص داد.
نتایج این کارها از سال ۲۰۰۶ مشخص شد و از آن زمان به بعد همواره جمعیت ببرها بیشتر شده است. البته در سال‌های اخیر رویارویی انسان و ببر هم بیشتر شده است.
طبق یک تحقیق ببرهای هند فقط در ۱۰ درصد از ۳۰۰ هزار کیلومتر مربعی که این حیوانات در آن قابلیت زندگی و زاد و ولد دارند، حاضر هستند. تجمع حیوانات در بسیاری از این جنگل‌ها خیلی زیاد است و این موجب شده که ببرها گاه و بیگاه به دنبال غذا از جنگل‌ها بیرون بیایند و به محل زندگی انسان‌ها نزدیک شوند.
هواداران محیط زیست می‌گویند که غالبا تقابل بین حیوان و انسان در مرز مناطق حفاظت شده، جنگل‌ها و مزارع صورت می‌گیرد و اگر دولت مناطق حفاظت شده را گسترش ندهد، جدال انسان و حیوان بیشتر هم خواهد شد.
