اگر جهان هستی منقبض شود چه اتفاقی روی خواهد داد؟
آیا زمان هم معکوس خواهد شد و بی نظمی به مرور زمان شروع به کاهش می کرد؟
اگر انسان ها در آن فاز از عالم قرار بگیرند چه چیزهای شگفت انگیزی خواهند دید؟
افرادی که از مرحله ی عبور از انبساط به انقباض جان سالم به در می برند ممکن بود با همه ی آن چیزهایی روبرو شوند که در داستان های علمی تخیلی بیان می شود.آیا آنها می دیدند که فنجان های شکسته خود به خود از روی زمین جمع می شوند و به روی میز باز می گردند؟
شاید نگرانی در مورد اینکه وقتی عالم دوباره رمبش کند چه اتفاقی می افتد کمی انتزاعی به نظر برسد،زیرا دست کم تا ده میلیارد سال دیگر شروع به انقباض نخواهد کرد.
اما راه سریع تری هم وجود دارد که بفهمیم چه روی می دهد!
پریدن به درون یک سیاهچاله
رمبش ستاره و تشکیل سیاهچاله تقریبٱ مانند مراحل آخر رمبش کل عالم است.
بنابراین اگر بی نظمی در فاز انقباض عالم کاهش یابد می توان انتظار داشت که در داخل سیاهچاله هم کاهش یابد .
بنابراین شاید فضانوردی که در داخل سیاهچاله سقوط کرده قادر باشد زمان را در جهت معکوس ببیند.
اما متاسفانه قبل از آنکه میدان های گرانشی بسیار قوی او را به شکل اسپاگتی درآورند وقت زیادی برای دیدن زمان به صورت معکوس ندارد.او قادر هم نخواهد بود که در مورد وارونگی پیکان ترمودینامیکی اطلاعاتی دهد زیرا پشت افق رویداد سیاهچاله گیر می افتد.
استیون هاوکینگ:در ابتدا من معتقد بودم هنگامی که عالم باز رمبش کند ( وارد مرحله ی انقباض شود) بی نظمی عالم کاهش می یابد. دلیل این امر آن بود که فکر می کردم وقتی عالم دوباره کوچک می شود به حالتی هموار و دارای نظم باز خواهد گشت. بدین معنا که فاز انقباض مانند وارون زمانی فاز انبساط است.
افرادی که در فاز انقباض بودند زندگی خود را در جهت معکوس به سر می بردند پیش از آن که به دنیا بیایند می مردند و با انقباض عالم جوان تر می شدند.
این اندیشه جذاب است زیرا به معنای تقارنی زیبا میان فازهای انبساط و انقباض جهان هستی است.
اما نمی توان ان را به تنهایی و مستقل از اندیشه های دیگر در مورد عالم پذیرفت. پرسش این است:
آیا شرط بی مرزی آن را نشان می دهد یا با آن نا سازگار است؟
استیون هاوکینگ:همانگونه که ذکر شد ابتدا فکر می کردم که شرط بی مرزی در واقع نشان می دهد که در فاز انقباض بی نظمی کاهش می یابد.
این فکر مبتنی بر مدل ساده ای از عالم بود که در آن فاز رمبش مانند وارون زمانی فاز انبساط به نظر می رسید.
اما همکار من دون پیچ یادآوری کرد که شرط بی مرزی ایجاب نمی کند که فاز انقباض لزومٱ وارون زمانی فاز انبساط باشد.به علاوه یکی از دانشجویان من به نام ریموند لافلیم دریافت که بر اساس مدل (کمی) پیچیده تری رمبش عالم(مرحله ی انقباض آن) بسیار متفاوت با انبساط آن است.
فهمیدم که اشتباه کردم!
در واقع شرط بی مرزی نشان می داد که در طول انقباض، افزایش بی نظمی ادامه می دهد.
پیکان های زمان ترمودینامیکی، به هنگام آغاز انقباض عالم یا در درون سیاهچاله ها معکوس نمی شوند.
