تاریخچه شطرنج
اسم بازی شطرنج از کلمه ی( چترانگا ) گرفته شده است ، در زبان سانسکریت به معنی اندام چهارگانه ی سپاه ( فیل ، اسب ، عراده ، پیاده ) است .کسی از طرح و مبتکر این بازی اطلاعی ندارد . برخی ها آن را به ( شطرنجه ) نسبت می دهند ، که اسم یک منجم ماهر ایرانی بود است . محققان انگلیسی هم نظر می دهند ، که شطرنج در ایران اختراع شده است ، سپس در قرن ششم میلادی دوباره به ایران بازگشته است . و بعداً اعراب آن را از ایرانی ها یاد گرفته اند ، و در قرن دهم میلادی توسط آنها به اروپا راه یافته است . اما تحول و تکمیل بازی شطرنج در قرن ۱۵ میلادی ، و به وسیله ی فرانسوی ها انجام پذیرفته است .
پادشاهان و امپراطوران معروفی نیز به این بازی علاقه داشتند . و حتی برخی از آنها شطرنج بازان ماهری را در دربار خود نگه می داشتند ، تا فوت و فن این بازی را از آنها یاد بگیرند . هر چند که وقتی مغلوب می شدند ، سخت عصبانی می شدند ! گویند کسی که شطرنج را اختراع کرد ؛ آن را به سلطان زمان خود عرضه داشت .سلطان به او گفت : به عنوان جایزه هر چه می خواهد طلب کند . وی تقاضا کرد ، در خانه ی اول صفحه شطرنج یه دانه ی گندم ، و در خانه دوم ۲ دانه ی گندم ، و در خانه ی سوم ۴ دانه ، و در خانه ی چهارم ۸ دانه و … به طور کلی در هر خانه دو برابر تعداد خانه ی قبل دانه ی گندم بگذارد ، و گندم هائی را که بدین گونه جمع می شوند ؛ به وی بدهند ولی شاه این تقاضای وی را با نظر تحقیر مگریست و وزیر خود را مامور اجرای آن کرد . در عمل معلوم شد ، که نه فقط گندم های کشور برای این کار کافی نیست ؛ بلکه صاحبان تمام مزارع کشورهای آن زمان نیز اگر ۷۰ سال گندم خود را به وی ببخشند، باز هم گندم کافی برای انجام این تقاضا فراهم نمی شود . اگر باور ندارید عدد ۲ را به توان ۶۴ برسانید ، تا شمار دانه های گندم به صورت یک عدد نجومی به دست آید .
