درمان مسمومیتهای دارویی
قرص
مسمومیت ویتامین D
مسمومیت ویتامین D به میزان بسیار بالای ویتامین D در بدن اشاره دارد؛ موضوعی که می تواند به سلامت بدن آسیب برساند. این مسئله، ناراحتی ناشی از ازدیاد ویتامین D در بدن نیز نامیده می شود. ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است و برخلاف ویتامین های محلول در آب، بدن هیچ راه آسانی برای خلاصی از این گونه ویتامین ها ندارد. به همین دلیل، ممکن است مقادیر بیش از حد ویتامین های محلول در چربی در بدن انباشت شود. مکانیسم دقیق بروز مسمومیت ویتامین D پیچیده بوده و در حال حاضر به طور کامل شناخته نشده است.
معمولا اکثر ویتامین D بدن به صورت ذخیره بوده و به پروتئین های حامل و گیرنده ویتامین D محدود می شود. ویتامین D آزاد بسیار کمی در بدن انسان وجود دارد. با این حال زمانی که مصرف ویتامین D بسیار بالا است، میزان ویتامین D بدن ممکن است به قدری بالا رود که پروتئین های گیرنده و حامل دیگر کارایی لازم را نداشته باشند. این شرایط می تواند به افزایش سطح ویتامین D آزاد، ورود مقادیر اضافی به سلول های بدن و در نهایت بروز اختلال در فرآیند های سیگنالینگ منجر شود.
یکی از فرآیند های سیگنالینگ اصلی که بر اثر افزایش ویتامین D آزاد آسیب دچار مشکل می شود، فرآیند جذب کلسیم از سیستم گوارشی است. به همین دلیل، علامت اصلی مسمومیت با ویتامین D هایپرکلسمی یا همان افزایش سطح کلسیم در خون است. سطح بالای کلسیم می تواند موجب بروز علائم مختلفی شود؛ کلسیم هم چنین می تواند به بافت های مختلف بدن وصل شده و به آنها آسیب برساند، کلیه ها از این جمله اند.
روش درمان مسمومیت ویتامین D
نتیجه اصلی مسمویت ویتامین D تجمع و انباشت کلسیم در خون است که هایپرکلسمی نامیده می شود. تهوع، استفراغ، اسهال، یبوست و احساس ضعف از جمله علائم اولیه هایپرکلسمی می باشند.
هم چنین تشنگی بیش از حد، کاهش سطح هوشیاری، فشار خون بالا، کلسیفیکاسیون در لوله های کلیوی، نارسایی کلیوی و یا از دست دادن شنوایی از دیگر علائم احتمالی بروز مسمومیت ویتامین D می باشند.
حل مشکل هایپرکلسمی ناشی از مصرف منظم مقادیر بالایی از مکمل های ویتامین D ممکن است چند ماه به طول انجامد. دلیل کندی این فرآیند تجمع ویتامین D در چربی های بدن و انتشار آرام آن در خون می باشد.
فرآیند درمان مسمومیت ویتامین D ، شامل پرهیز از نور آفتاب و نیز حذف تمام مکمل ها و مواد غذایی حاوی ویتامین D از رژیم غذایی می باشد. هم چنین ممکن است پژشک با افزایش نمک و مایعات، اغلب بوسیله سالین درون وریدی، سطح کلسیم خون را اصلاح نماید.
مسمومیت متادون
کسی که با علائم مسمومیت به مرکز درمانی برای گرفتن متادون مراجعه می کند، نمی باید دوز معمول وی داده شود از دادن دوز منزل نیز باید خودداری کرد و در مواردی با مشورت و بازبینی پزشک می توان دوز بیمار را کم کرد.
اگر مشکوک به بیش مصرفی شدید، فرد را به پهلو بخوابانید و با اورژانس تماس بگیرید.
کارکنان اورژانس می باید از ماده مصرف شده بیماری مطلع باشند تا پادزهر مناسب بکار ببرند، بیمار را وادار به استفراغ نکنید (در مواردی که کمتر از ۵ دقیقه از مصرف دارو گذشته باشد، می توان از طریق تحریک به استفراغ به بیمار کمک کرد. در غیر این صورت وادارکردن به استفراغ ممنوع است) در برخی از موارد دیده شده که فرد را وادار می کند تا زیر دوش آب سرد برود، که این کار نه تنها کمک نمی کند بلکه ممکن است دمای بدن فرد را پایین آورده و وضعیت عمومی فرد را وخیم تر کند.
در صورتی که فرد فاقد علائم حیاتی باشد، می توان عملیات ابتدایی احیاء (مانند تنفس دهان به دهان یا بینی و ماساژ قلبی) نیز انجام گردد. درمان دارویی مسمومیت و بیش مصرفی با مواد اوپیوئیدی و متادون، آمپول نالوکسان است، لازم است بیمار دچار بیش مصرفی، حداقل ۲۴ ساعت تحت نظر و مراقبت باشد.
درمان مسمومیت متادون
۱–کنترل باز بودن راههای هوایی
۲ کنترل وضعیت تنفس(تعداد تنفس و ساچوریشن)
۳– کنترل وضعیت سیرکولاسیون –کنترل قند خون بیمار –
در صورتی که بیمار در یک ساعت اول بعد از مصرف مراجعه کرده و ممنوعیتی وجود ندارد لاواژرا مد نظر داشته باشید
۴- در صورتی که بیمار در ۶ ساعت اول بعد از مصرف مراجعه کرده و ممنوعیتی وجود ندارد تجویز زغال فعال را مد نظر داشته باشید
۵- در صورتی که تعداد تنفس کمتر از ۱۲تاست و اگر بیمار وابستگی دارویی ندارد تجویز یک امپول نالوکسان و اگر در مورد وابستگی دارویی تردید دارید و یا بیمار سابقه وابستگی دارویی دارد از یک هشتم امپوَل نالوکسان استفاده کنید و هر ۲ تا ۵ دقیقه مقدار ان را افزایش دهید (حد اکثر تا ۲۵ امپول یا ۱۰ میلی گرم ) و در نهایت مقدار ی که تنفس بیمار را به تعداد بالای ۱۲ عدد رسانده دوز بارگیری محسوب می شود . در این حالت ۳/۲ مقدار بارگیری را در ساعت به صورت انفوزیون برای بیمار ادامه دهید
۶- در صورت بروز علائم ویت دراوال بعد ازدوز بارگیری ،نالوکسان را قطع کنید تا علائم برطرف شود اگر دو باره تعداد تنفس کم شد نصف بارگیری را دو باره تجویز و سپس دوز نگهدارنده را معادل ۳/۲ دوز بارگیری اولیه دوباره ادامه دهید
۸- در صورت بروز علائم ویت دراوال حین دوز نگهدارنده ، نالوکسان را قطع کنید تا علائم برطرف شود و سپس با نصف دوز قبلی انفوزیون را ادامه دهید
۹- در صورتی که با دوز بارگیری تنفس بهتر نشد بیمار را انتوبه کنید
۱۰- در صورتی که بیمار حین دریافت دوز نگهدارنده دوباره دچار افت تنفسی شد نصف دور بولوس را تکرار کنید و مقدار نگهدارنده را هم ۵۰ در صد افزایش دهید
۱۱- سایر تشخیص افتراقی هارا مد نظر داشته باشید ودر صورت تردید تشخیصی آزمایشات سم شناسی در خواست کنید
۱۲- معاینه کاملی از بیمار به عمل اورید
۱۳- نوار قلب را کنترل کنید احتمال طولانی شدن QTc وجود دارد
۱۴- ازمایشات شامل CBC ,BUN, Cr ,Na, K , PT, PTT,VBG,CPK ,Ca را در خواست کنید
۱۳- هدف از در مان در مرحله اولیه ، بهبود تنفس است نه بهبود هشیاری
۱۴– تجویز نالوکسان ممکن است تهوع و استفراغ ایجاد کند بنابراین از حفاظت راههای هوایی بیمار مطمئن باشید
۱۵- حداقا ۱۲ تا ۲۴ ساعت بیمار را کنترل کنید و سپس در صورت بهبودی کم کم دوز را بسته به علائم در صورت امکان کاهش دهید
-۱۶(در مورد کودکان کمتر از یک ماه تنفس کمتر از ۴۰ و در مورد کودکان ۱ ماه تا یک سال تنفس کمتر از ۳۰ و بین یک تا پنج سال تنفس کمتر از ۲۵ عدد در دقیقه برادی پنه محسوب میشود. دوز نالوکسان در کودکان با بالغین تفاوت قابل توجهی ندارد ، ولی طبق منابع اطفال برای شروع در کودکان غیر معتاد از mg/Kg 0.1 میتوان شروع کرد ودر کودکانی که وابستگی دارویی یا اعتیاد دارند با یک هشتم آمپول نالوکسان شروع کنید وبه روش گفته شده قبل با هدف بهبود تنفس بیمار افزایش دهید . هر ۲ تا ۵ دقیقه دوز را افزایش دهید تا تفس کودک بر حسب سن به مقادیر گفته شده برسد سپس ۳/۲ (دوسوم دوز بارگیری را در ساعت به صورت انفوزیون ادامه دهید ) در صورتی که به دور بار گیری(تا حد اکثر ۱۰ میلی گرم یا ۲۵ آمپول) پاسخ نداد بیمار را انتوبه کنید.
در مسمومیت کودکان با متادون هرگز کودک را قبل از ۴۸ ساعت از بیمارستان مرخص نکنید
عوارض ژلوفن سینوس
این دارو از دسته دارویی ضد احتقان- ضد درد و ضد تب می باشد.
هر کپسول حاوی۲۰۰ میلی گرم ایبوپروفن و۳۰ میلی گرم سودوافدرین هیدروکلراید می باشد.
ایبوپروفن یک مشتق پروپیونیک اسید و جزو داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که دارای خاصیت ضد درد و ضد تب می باشد.
سودوافدرین یک آمین سمپاتومیمتیک و ایزومر فضایی افدرین است و دارای اثر ضد احتقان می باشد.
· عوارض جانبی:
– هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض جانبی در برخی افراد شود. اگر چه تمام این عوارض درهمه افراد مشاهده نمی شود ولی در صورت مشاهده هر یک از این عوارض مصرف دارو را قطع کنید و با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید.
خارش ، کهیر، تهوع و استفراغ ، دردهای شکمی ، اختلالات تنفسی ، تب و لرز، خستگی و خارش ، راش های پوستی ، سرگیجه ، سوزش معده و مشکلات خونی
– عوارض با شیوع کمتر: تشنج، توهم ، اختلالات قلبی ، خارش ، خونریری در دستگاه گوارشی ، وزوز گوش ، عوارض کلیوی ، عصبانیت ، نفخ ، یبوست ، کاهش اشتها ، اسهال و سوء هاضمه.
موارد تجویز:
– درمان احتقان بینی
– درمان احتقان سینوس و سردرد ناشی از سینوزیت
– تسکین موقتی احتقان بینی و سینوس
– تسکین سردرد ناشی از سینوزیت ، سرماخوردگی ،حساسیت وتب بالا
– تسکین موقتی احتقان وابسته به زکام حاد
– درمان التهاب گوش میانی و التهاب برونشها
راهنمایی های عمومی برای مصرف صحیح دارو:
– این دارو برای بیماری فعلی شما تجویزشده است. لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه به دیگران خودداری کنید.
– این دارودر کودکان زیر ۱۲ سال توصیه نشده است.
– دارو را در فواصل زمانی منظم میل نموده و دوره درمان را کامل کنید.
– بیش از مقدار نسخه شده یا توصیه شده استفاده نکنید.
– برای کاهش تحریکات گوارشی، مخصوصا در استفاده مداوم و طولانی، بهتر است بعد از غذا یا با غذا یا با آنتی اسید(ترجیها آنتی اسید حاوی منیزیوم وآلومینیوم) مصرف شود.
– توصیه می شود کپسول با یک لیوان آب و بدون جویدن بلعیده شود
– اگر یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض یاد آوری آن را مصرف کنید. ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، دوز تجویز شده را مصرف کرده و از دو برابرکردن مقدارمصرف خودداری نمایید.
– در بیماران مسن خصوصا ۷۰ ساله یا پیر تر ، کاهش مقدار اولیه حتی به نصف مقدار مصرف بزرگسالان ،توصیه شده است.
– در بیماران کلیوی جهت پیشگیری از تجمع دارو ویا دیگر متابولیت ها در بدن بیمار ، ممکن است مقدار مصرف کاهش داده شود.
مسمومیت ژلوفن سینوس
در صورت مصرف بیش از مقدار تجویز شده و یا در صورت مصرف اتفاقی توسط کودکان زیر ۱۲ سال ، درمان را متوقف و بیمار را سریعا به مراکز درمانی انتقال دهید.
· شرایط نگهداری:
– دارو را در دمای کمتر از ۲۵ درجه سانتی گراد دور از نور و رطوبت و در بسته بندی اصلی خود نگهداری کنید.
– دارو را دور از دسترس اطفال نگهداری کنید.
– از مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری نمایید.
· اشکال داروئی
– کپسول نرم در جعبه های ۴۰ عددی عرضه می گردد .
درمان مسمومیت با قرص ژلوفن
از عوارض این دارو عوارض گوارشی است که از آن جمله می توان اثر آن بر روی کبد را ذکر کرد چون این دارو در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد.
یکی دیگر از عوارض آن تاثیر این دارو بر کلیه است چرا که دفع دارو از طریق کلیه صورت می گیرد و مصرف بیش از حد آن بر کلیه اثر می گذارد.
ژلوفن نباید همراه با داروهای ادرار آور استفاده شود چرا که موجب کاهش اثر دارو می شود.وی در پایان توصیه کرد: لازم است که مصرف این داور به حداقل رسانده شود و حتماً زیر نظر پزشک تهیه شود و به صورت خود سرانه مصرف نشود تا مشکلات ناشی از مصرف خودسرانه این دارو از بین برود.
اقداماتی که هنگام مسمومیت دارویی لازم است انجام دهید:
اگر فکر می کنید شخصی دارو یا مواد شیمیایی موجود در منزل را مصرف کرده و آن شخص هوشیار نیست یا در حال تشنج است یا تنفس ندارد، فوراً درخواست آمبولانس کنید. حتی در صورت عدم مشاهده ی علائم فوق در فرد، فوراً با مرکز اورژانس مسمومیت تماس بگیرید.
نوع، زمان و مقدار مصرف دارو، همین طور مشخصات و وضعیت فرد مسموم را به کارشناس مرکز اورژانس بگویید.
هرگز فرد مسموم را وادار به استفراغ نکنید، مگر اینکه به وسیله کارشناسان اورژانس توصیه شود، البته در صورت توصیه کارشناس برای وادار کردن شخص به استفراغ یا خوردن مایعات، فرد مسموم نباید در حال تشنج، بیهوشی یا خواب آلودگی باشد.
