رصد رقص باشکوه کیهانی

دو کهکشان هم‌اندازه و مارپیچی به‌نام‌های «NGC5426» و «NGC5427» توسط گرانش در رقصی کیهانی قرار دارند. این دو کهکشان NGC5426 و NGC5427، جرمی شگفت‌انگیز به‌نام «Arp271» را تشکیل می‌دهند. این جفتِ در تعامل که برای اولین‌بار توسط ستاره‌شناس بریتانیایی-آلمانی، «ویلیام هرشل» کشف شد؛ حدود ۱۲۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارند و در صورت فلکی سنبله قرار گرفته‌اند. همچنین این کهکشان‌ها حدود ۱۳۰ هزار سال نوری گستردگی دارند.

هنوز به‌طور قطع نمی‌دانیم که آیا این تعامل با برخورد و ادغام دو کهکشان به پایان می‌رسد و یا اینکه سرانجام، این دو کهکشان تنها رویارویی‌ای نزدیک را تجربه خواهند کرد. با این حال، با اطمینان می‌توان گفت که هر دو کهکشان NGC5426 و NGC5427، در حال حاضر تاثیراتی بر روی هم می‌گذارند؛ زیرا موادی که از داخل کهکشان‌ها به بیرون فرو پرتاب شده و پُلی از غبار و ستاره را که در دو سوی این کهکشان‌ها قرار دارد، تشکیل داده‌ است.

کهکشان راه‌شیری ما نیز در آینده‌ای دور چنین برخوردی را با کهکشان آندرومدا تجربه خواهد کرد. هم-اکنون، این کهکشان در فاصله‌ی ۲.۶ میلیون سال نوری از کهکشان ما قرار دارد. NGC5426 و NGC5427، موضوع آخرین تصویری است که توسط دوربین و طیف‌سنج «VIMOS» که بر روی تلسکوپ بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا «ESO» نصب بود و پیش از آنکه در مارس سال ۲۰۱۸ از رده خارج شود، گرفته شده است.

VIMOS بر روی تلسکوپ بزرگ ESO، برای ۱۶ سال تاثیرگذار بود و فعالیت می‌نمود و در طی آن زمان به دانشمندان کمک می‌کرد که حیات اولیه‌ی کهکشان‌های غول‌پیکر را کشف کرده و به رصدِ تعاملات باشکوه کهکشان‌های سه‌گانه بپردازند و همچنین به کشف مسائل عمیق کیهانی، مانند اینکه چگونه بزرگترین کهکشان‌های جهان رشد کرده و به این اندازه رسیدند، کمک کرده است. VIMOS به جای تمرکز بر روی اجرام واحد، توانایی ضبط اطلاعات جزئی مربوط به صدها کهکشان در یک لحظه را دارا بود.

این ابزار حساس، طیف مربوط به ده‌ها هزار کهکشان موجود در کیهان را جمع‌آوری کرده و ما با استفاده از اطلاعات طیف آن‌ها به چگونگی تشکیل، رشد و تحول آن‌ها پی برده‌ایم.