سفر بین ستاره ای ویجر یک
وییجر یک اکنون منظومه شمسی را ترک کرده و سفر بین ستاره ای را شروع نموده است. اگر خواسته باشیم بر اساس سرعت نور فاصله اش را بسنجیم،کلا تا حالا ۳۷ ساعت نوری از ما دوره شده…
تصور بفرمایید وقتی می گوییم فلان ستاره مثلا ۱۰ سال نوری یا ۱۰۰ سال نوری یا یک میلیون سال نوری از ما دور است،چه فواصل عظیم و غیر قابل باوری مد نظر ماست.حالا فضاپیمای وییجر ۴۰ سال است که در فضای بیکران در تاریکی مطلق پرواز می کند و در حال دور شدن است و کلا تا حالا این همه راه طی کرده تازه مساوی شده با ۳۷ ساعت نوری یعنی نور اگر حرکت کند و ۳۷ ساعت از آن بگذرد به وییجر می رسد.اکنون تصور کنید فواصل کیهانی را……. بقول یک فیزیکدان زمان و فضای زمینی در مقایسه با زمان و فضا در ابعاد کیهانی هیچ نیستند.مثلا زمان طی شده از دوران دایناسورها در ابعاد کیهانی مانند یک بشکن است.همین قدر طول کشیده.
واقعا سرعت نور،جزو عجایب کیهان است،یعنی تا کنون سرعتی فراتر از آن وجود ندارد.یا واقعا دارد؟ اما ما از ان مطلع نیستیم.بدون تردید ما جزو عجایب کیهان هستیم،اما چرا؟ چون تا کنون هر چه دیده ایم ستاره و سیاره خالی از موجودات است.سیاراتی خشمگین که هیچ شانسی برای پا گرفتن حیات در آنها وجود ندارد.اما در این بین سیاره ای است مملو از حیات……. فرض کنید شما موجوداتی فرازمینی هستید و راه دوری را از سیاره ای دیگر در نقطه ای از یک کهکشان دیگر طی کرده اید، ناگهان سیاره کوچک آبی رنگی می بینید به آن نزدیک می شوید و یکباره در جلوی چشمتان جنگل ها، حیوانات و انسان ها و تکنولوژی نمایان می شود، چه حسی پیدا می کنید؟
