سوء مصرف حشیش و اسکیزوفرنی
این یافته که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی دو برابر افراد در کل جمعیت احتمال دارد که حشیش مصرف کنند، پژوهشگران را ترغیب کرده است تا بپرسند آیا بین سوء مصرف حشیش و ابتلا به روان پریشی ارتباط علیتی وجود دارد یا نه. تحقیقی که از لحاظ روش شناختی دقیق بود و روی سربازان وظیفه ارتش سوئد اجرا شد حکایت دارد که در واقع چنین ارتباط وجود دارد. جوانانی که هنگام ۱۸ سالگی مصرف کنندگان قهار حشیش بودند در مقایسه با کسانی که هرگز حشیش مصرف نکرده بودند ۶ برابر بیشتر احتمال داشت که ۲۷ سال بعد به اسکیزوفرنی مبتلا شوند.
مسئله روش شناختی عمده در تحقیقاتی از این دست این است که آیا افرادی که در مراحل اولیه ابتلا به روان پریشی قرار دارند به احتمال بیشتری حشیش مصرف می کنند یا نه. اگر چنین باشد مصرف حشیش صرفا با اسکیزوفرنی همبستگی دارد و علت آن نیست. اما حتی بعد از اینکه نشانه های روان پریشی کودکی از لحاظ آماری در نظر گرفته شدند باز هم معلوم شد که مصرف حشیش اسکیزوفرنی بعدی را پیش بینی می کند.
البته اکثر افرادی که حشیش مصرف می کنند دچار اسکیزوفرنی نمی شوند. در این مورد عامل مهم این است که فرد در ابتدا چقدر نسبت به مبتلا شدن به روان پریشی آسیب پذیر است. کسانی که از قبل تعدادی از نشانه های روان پریشی را داشته یا عضو خانوده مبتلا به اسکیزوفرنی دارند در صورتی که حشیش مصرف کنند مخصوصا اگر آن را زود شروع کرده باشند خیلی در معرض خطر قرار دارند. اشاره شده است که حذف کردن سوء مصرف حشیش در ۱۵ سالگی ابتلای بعدی به اسکیزوفرنی در جمعیت را به میزان ۸ درصد کاهش خواهد داد. والدین، معلمان و متخصصان سلامتی باید نوجوانان را در مورد مخاطرات مرتبط با مصرف حشیش آگاه ساخته و آنها را از مصرف آن منع کنند.
