فرازمینی ها و مثلث برمودا – حقیقت مثلثی بسیار پر رمز و راز

حقیقت مثلث برمودا

نقل قل از مطلب پیشین

در سال ۱۸۸۱، یک کشتی به نام “اِلن آستین” در “دریای سارگاسو” با یک قایق بادبانی سرگردان برخورد کرد.

گروهی سوار قایق شدند تا اون رو به لندن برگردانند و چند روز هم در راه بودند دو روز بعد همان قایقی که بدون سرنشین پیدا شده بود و حالا سرنشین داشت دوباره سرنشینان خودش رو از دست داد.

همه شون ناپدید شده بودند انگار سرنشینانش دود شده باشند و به هوا رفته باشند.

جالبه این نکته رو هم در نظر داشت که “دریای سارگاسو” درست در تماس با منطقه ایست که ما به اون میگیم :

“مثلث برمودا”ممکنه که یک جور فعالیت معابر کیهانی در این منطقه وجود داشته باشه آیا گزارش ناپدید شدنهای “دریای سارگاسو” و نیز در ا”مثلث برمودا” که فصل مشترکی با این گستره آبی دارد را می توان با وجود یک معبر کیهانی توضیح داد؟

نظریه پردازان فضانوردان باستانی معتقدند که شواهد بیشتر را میتوان در اعماق یکی از بزرگترین دریاچه های امریکای شمالی یافت.

“دریاچه میشیگان”

 

گستره ای آبی با وسعت ۲۲,۳۰۰ مایل مکعب

از “مانیتواک” ایالت ویسکانسین تا “لادینگتن” و “بِنتِن هاربِر” ایالت میشیگان یکی دیگر از مناطق اسرارآمیزیست که به نام “مثلث میشیگان” معروف است.

این دریاچه وسیع آب شیرین نیز همچون “دریای سارگاسو” با ناپدید شدگیهای عجیب و مرموزی مربوط است.

در ۱۹۳۷، کشتی باری کوچکی به نام “مک فارلین” از “مثلث میشیگان” عبور کرد.

کاپیتان کشتی به کابینش رفت تا کمی بخوابه و به دستیارش گفت که در زمان معینی او رو بیدار کنه.

وقتی دستیار کاپیتان در زد، هیچ جوابی نیامد در از داخل قفل بود در را شکستند و دیدند که کاپیتان کلا ناپدید شده هیچکدام از روزنه ها و پنجره ها باز نبود.

امکان نداشت که کاپیتان از کشتی خارج شده باشه هیچوقت نتونستند این مرد رو پیدا کنند .

از کشتی پریده بود بیرون؟ کی میدونه؟

ولی کشتی درست در مثلث درون “دریاچه میشیگان” قرار داشت اما کشتیها تنها وسائط نقلیه ای نیستند که تحت تاثیر این منطقه از “دریاچه میشیگان” واقع می شوند.

گزارشاتی از ناپدید شدن ۴۰ هواپیما نیز در محدوده “مثلث میشیگان” در دست است.

در سال ۱۹۵۰ و ۱۳ سال پس از گم شدن کاپیتان کشتی “مک فارلین” پرواز ۲۵۰۱ خطوط هوایی “نورت وست” با ۵۵ سرنشین و سه خدمه ضمن عبور از فراز “مثلث میشیگان” ناپدید شدند.

بقایای آن هرگز کشف نشد و تحقیقات پیرامون آن تا به امروز ادامه دارد .هیچ قطعه ای از هواپیما پیدا نشد خانواده ها به خاطر این ماجرا غمگین بودند .

جستجوها برای پیدا کردن بقایای هواپیما ادامه پیدا کرد بنای یادبودی برای اونها در ساحل “دریاچه میشیگان” وجود داره اما هیچ ردی پیدا نشد ….

نه یک سگک، نه یک کیف پول، نه یک صندلی .هیچ چیزی از این هواپیما پیدا نشد

منطقه تا ۶ روز تحت جستجو بود از اون زمان تا دهها سال بعد هم جوینده ها به طور مستمر منطقه رو جستجو کرده اند ولی هیچکس تا به حال هیچ چیزی پیدا نکرده کشتیها به این منطقه رفته اند و ناپدید شده اند.

با توجه به این که اونها کلا ناپدید شده اند من به این فکر می افتم که احتمالا اونها به درون یک کرمچاله مکیده شده اند و متاسفانه در سوی دیگری گیر افتاده اند آیا ممکن است که آبهای تیره “دریاچه میشیگان” طبق نظر برخی از محققان ، ورودی یک کرمچاله را در خود نهان کرده باشد؟

و آیا این موضوع می تواند توضیح دهد که چرا چنین پدیده های ویژه ای همچون شمار زیادی از اشیاء ناشناخته پرنده بر فراز آن یا در زیر سطح دریاچه گزارش شده است؟

شاهدانی بوده اند که دیسکهای سبز درخشانی را دیده اند که از دریاچه بیرون آمده اند و گویهای آبی رنگی را دیده اند که به درون دریاچه فرو رفته اند دروازه های فضا-زمان ، دارای خاصیت تابندگی هستند

به شکل گوی پلاسمایی ظاهر می شن ظاهرا گستره های آبی به خصوصی مکان شکل گرفتن طبیعی این معابر هستند ممکنه که فرازمینی ها به این منطقه دسترسی داشته باشند و در حقیقت ممکنه که این گذرگاه همین حالا هم فعال باشه و برای همینه که ما شاهد اینهه “یو اف او” و این ناپدید شدنهای غریب هستیم .

دسترسی به این مناطق خیلی دشواره این که بعضی از این دروازه ها و گذرگاهها در زیر آب هستند، کاملا قابل درکه.

احتمالش هست که یک شبکه از معابر زیرآبی در سرتاسر دنیا گسترده باشه ممکنه که موجودات فرازمینی به این معابر دسترسی داشته باشند و از اونها برای آمد و رفت به فضا استفاده کنند آیا ممکن است گذرگاههایی در آبهای دریاچه ها و اقیانوسهای ما پنهان باشند.

که فرازمینی ها تا به امروز هم در حال استفاده از آنها هستند؟

در اینصورت، آیا ممکن است روزی انسان بتواند به یکی از این گذرگاهها دسترسی پیدا کند؟

برخی از دانشمندان معتقدند که ما نه تنها قادر به سفر از طریق کرمچاله هایی که پیش از اینها وجود داشته خواهیم شد ، بلکه ممکن است خود ما نیز به مرحله تولید آنها نزدیک باشیم.

دانشگاه “فولرتِن” ایالت کلیفرنیا ، سال ۲۰۱۳

اینجا و در آزمایشگاه کوچک این دانشگاه عمومی فیزیکدانی به نام “جیم وودوارد” دست به آزمایشاتی می زند که معتقد است روزی روش سفر کردن ما به فضا را دگرگون کند.

من اصولا علاقمند یافتن راهی برای سرعت بخشیدن به اشیاء بودم برای انجام این کار هم باید استاد نیروی محرکه باشید.

برای غلبه بر مشکل نیروی محرکه و رسیدن به سرعتی که تقریبا برابر با سرعت نور است باید بتونید “اینرسی” یا سکون اجسام را دستکاری کنید.

اینطوری بود که من علاقمند جاذبه و اینرسی شدم چیزی که به اون رسیدم این بود که شاید واقعا بشه به سرعت ، به فضا-زمان دسترسی پیدا کنیم.

کار “دکتر وودوارد” تلاشی برای اثبات تئوری بحث برانگیزیست معروف به “اصل ماخ” ، که میگوید : ارتباط مستقیمی میان حرکت اجرام روی زمین و مواد دور دستی که در کیهان هستند، وجود دارد.

“وودوارد” میگوید که اگر این موضوع اثبات شود می تواند کلید باز کردن قفل سفر از طریق معابر کیهانی باشد .

در سال ۱۸۸۳ فیزیکدانی به نام “ارنست ماخ” این ایده را برای اولین بار مطرح کرد .

اصل ماخ در ساده ترین سطح ، قاعده ایست که میگه: دلیل اینکه در زمان هل دادن یک شئ اون شئ هم متقابلا شما را هُل نمیده حرکت گرانشی دورترین ماده کیهانیست که بر این شئ تاثیر داره

بنابراین ، ماده مورد نظری که در دور دستهای فضاست تعیین کننده کیفیت اینرسی (سکون) در اشیاء ثابت هست اصل ماخ در واقع میگه که همه ستارگان، همه سیارات ، همه منظومه هایی که در فضا هستند.

روی ما زمینی ها تاثیر میذارند دلیل اون هم به خاطر منحرف کردن فضا-زمان هست

بنابراین با وجود اونکه شما نمی تونید ببینید اما جهان پیرامون شما به وسیله پتانسیلی که سالهای نوری زیادی با شما فاصله داره، تعیین میشه.