قدیمی ترین رد فضانوردان باستانی

به بررسی شواهد و مدارکی که طرفداران این نظریه برای دفاع از این تئوری از آنها استفاده میکنند، میپردازیم و این مدارک را به ترتیب تاریخ ذکر خواهم کرد به این ترتیب که از قدیمی ترین مدارک شروع کرده و در آخر به جدید ترین آنها میرسیم.

قدیمی ترین رد پایی که از فضانوردان باستانی در کره زمین یافت شده است مربوط به حدود دو میلیارد و هشتصد میلیون سال قبل است!!! بله درست خواندید ۲٫۸ میلیارد سال پیش. چند دهه قبل معدن کاران در آفریقای جنوبی صدها گوی اسرار آمیز با منشا ناشناخته کشف کردند. این گویها قطری حدود یک اینچ یا کمی بیشتر داشتند و برخی از آنها دارای سه شیار موازی در قسمت استوای خود بودند. گویها به دو شکل بودند، بعضی از آنها از یک فلز آبی رنگ

با رگه های سفید ساخته شده بودند و نوع دیگر توخالی بوده و پر از یک ماده اسفنجی سفید بودند.نکته حیرت آور این بود که گویهای اسرار آمیز از درون یک سنگ مربوط به دوره (پره کامبرین) که عمری حدود ۲٫۸ میلیارد سال داشت خارج شدند.(رولف مارکس)Roelf Marx  مسئول موزه (کلرکسدراپ) Klerksdrop آفریقای جنوبی که تعدادی از این گویها در آنجا نگهداری میشوند میگوید: این گویها یک راز هستند. آنها مصنوعی به نظر میرسند. در زمانی که این گویها از آن آمده اند در زمین حیات هوشمند وجود نداشته است. گلوله ها در سنگ (پیروفیلیت)  Pyrophyllite یافت شدند که در نزدیکی یک شهر کوچک به نام (اتو سادال) Ottosadal از معدن استخراج شده بود. این سنگ (پروفیلیت)  کاملاً یک سنگ نرم ثانویه با درجه سختی سه در مقیاس (مهس)(مقیاسی برای اندازه گیری سختی سنگ) Mohs است که در زمان رسوب گذاری درحدود ۲٫۸ میلیارد سال پیش ایجاد شده است. از طرف دیگر این گویها بسیار محکم هستند  به طوری که حتی با استیل هم خراشیده نمیشوند. (۱) جالب است بدانید که در این دوره میزان اکسیژن اتمسفر زمین تنها ۱% بوده و تنها موجودات زنده آن زمان موجودات تک سلولی بی هوازی بودند که برای حیات خود نیازی به اکسیژن نداشتند.(۲) حال به نظر شما این گویهای فلزی که هیچ کس نمیتواند ادعا کند که اجسامی طبیعی و محصول کار طبیعت هستند، چه منشایی دارند؟به نظر من تنها جواب منطقی برای این معما این است که این گویها بقایای یک سفینه فضایی متعلق به موجودات متمدنی از یک سیاره دیگر است که سفینه آنها سقوط کرده و در قعر اقیانوس مدفون شده است و بعد گذشت چندین هزار سال تمام قسمتهای لاشه این سفینه پوسیده و از بین رفته ولی گویهای فلزی به دلیل جنس فلز به کار رفته در آنها سالم باقی مانده و با گذشت زمان لایه های رسوبی روی آنها را پوشانده و بعد از گذشت میلیونها سال رسوبات تبدیل به سنگ شده و گویها در میان این سنگ محصور شده و از مجاورت با اکسیژن هوا و در نتیجه پوسیدن محافظت شدند تا اینکه به طور اتفاقی کشف شدند. شاید این سوال برای شما پیش بیاید که چگونه امکان دارد که در ۲٫۸ میلیارد سال پیش موجودات متمدن وجود داشته باشند؟ باید بدانید که عمر جهان هستی حدود ۱۳٫۷ میلیارد سال است و عمر منظومه شمسی حدود پنج میلیارد سال و اولین ستارگان حدود چهارصد میلیون سال بعد از (بیگ بنگ) Big Bang به وجود آمدند و البته همه ستارگان و سیارات آنها کم و بیش ساختمان مشابهی دارند و عناصر موجود در منظومه شمسی با عناصر موجود در ستارگان دیگر و سیارات آنها تفاوت چندانی ندارد. حال اگر در کره زمین پنج میلیارد سال زمان برای ایجاد موجودات متمدن لازم بوده است،پس در منظومه ای که فرضاً ده میلیارد سال پیش به وجود آمده باشد میتوان از پنج میلیارد سال پیش انتظار وجود موجودات پیشرفته را داشت و نباید از وجود موجودات پیشرفته در ۲٫۸ میلیارد سال پیش تعجب کرد.

یکی دیگر از اجسام مصنوعی کشف شده از دوران پرکامبرین یک کوزه فلزی است که از درون سنگ ۶۰۰ میلیون ساله خارج شده است.گزارش کشف این کوزه در ماهنامه علمی آمریکاScientific American در شماره پنجم ژوئن سال ۱۸۵۲ با عنوان (عتیقه ماقبل تاریخ) A Relic of a Bygone Age و به این ترتیب بود: ( چندین روز پیش یک انفجار عظیم در صخره های تپه پرستشگاه در (درچستر) Dorchester اتفاق افتاد. انفجار توده عظیمی از سنگ را بیرون پرتاب کرد که وزن برخی از قطعات آن چندین تن بود، قطعات سنگ در جهات مختلف پخش شدند. در میان این سنگها یک ظرف فلزی که بر اثر انفجار دو تکه شده بود یافت شد. با چسباندن مجدد دو تکه ظرف به یکدیگر یک ظرف ناقوسی شکل ایجاد شد که ۴٫۵ اینچ ارتفاع داشت، پایه آن ۶٫۵ اینچ قطر داشت و قطر قسمت فوقانی جسم ۲٫۵ اینچ بود ، ضخامت فلز به کار رفته در جسم حدود یک هشتم اینچ بود. بدنه ظرف به رنگ فلز روی یا یک آلیاژ که مقدار زیادی نقره داشته باشد دیده میشد.در یک طرف جسم شش شکل گل یا یک دسته گل وجود داشت که به زیبایی با نقره تزئین شده بود. اطراف قسمت پائینی جسم هم یک درخت انگور یا حلقه گل که آن هم با نقره تزئین شده بود وجود داشت. حکاکی روی جسم مشخصاً توسط هنرمند ماهری انجام شده بود. این جسم حیرت انگیز و ناشناخته از یک سنگ پودینگی جامد که پانزده فوت زیر سطح زمین قرار داشت خارج شده است.)طبق نقشه جدید سازمان زمین شناسی امریکا مربوط به منطقه (درچستر)، سنگ پودینگی که امروزه Roxbury conglomerat  نامیده میشود، مربوط به دوره پرکامبرین و حدوداً مربوط به ۶۰۰ میلیون سال پیش است. جالب است بدانید در این دوره زمین شناسی پیشرفته ترین موجودات زنده ای که در زمین حضور داشتند جلبکهای چند سلولی بودند که در دریاها واقیانوسها شناور بودند.

تعداد این اجسام مصنوعی ماقبل تاریخ بسیار زیاد است و بسیار بیشتر از آن است که بتوان همه آنها را کار طبیعت یا اشتباه در تخمین عمر سنگ هایی که از آنها خارج شده اند، دانست.براستی  علم در برابر این همه معما چه جوابی دارد؟آیا وقت آن نرسیده است که چشم های خود را باز کنیم و حقایق جهان هستی را باور کنیم. آیا قبول این واقعیت که به جز ما موجودات متفکر و پیشرفته دیگری هم در جهان وجود دارند اینقدر سخت است؟ چرا ما اینقدر تنگ نظر هستیم که در جهان به این عظمت جایی برای موجودات  متفکر دیگر نمیبینیم؟