پترا، شهر افسانه ای

بر اساس مدارک تاریخی نام اصلی شهر پترا “رکمو” بوده است اما در امپراطوری بیزانس از ان با نام شهر “رز قرمز” (به علت رنگ قرمز خاک)  نیز نام رفته است، این اثر باستانی یکی از نادر ترین و در حین ناشناخته ترین اثار باستانی دنیاست، شهری در دل کوه که نمونه ی دیگری از ان به این شکل وجود ندارد.

ازمایشات دقیق نشان میدهد که این شهر نزدیک به ۳۰۰ سال قبل از میلاد ساخته شده است، دقیقا علت اینکه چرا باید برای ساختن یک شهر اینچنین زحمتی کشید و سنگ را تراشید مشخص نیست اما به نظر میرسد حفاظت بسیار مناسب و پوشش عالی از دلایل ساخت این اثر بسیار خاص بوده است.

پترا به عنوان بزرگترین اثر باستانی و توریستی کشور اردن شناخته میشود، این شهر به دست نبطیان که از عرب های اردن هستند ساخته شده است، پترا از نظر معماری یک شاهکار به تمام معناست و دارای سیستم آبرسانی و فاضلاب است.

این سازه ی بزرگ و زیبا تا سال ۱۸۱۵ برای کشورهای اروپایی و دنیای غرب ناشناخته بود تا اینکه توسط گردشگر و محقق سوییسی جان بکهارت به دنیای معرفی شد.

یونسکو از این اثر به عنوان زیباترین اثر باستانی که حسی بسیار غریب را منتقل میکند یاد کرده است، این اثر همچنین یکی از عجایب هفتگانه ی جدید دنیاست.

شهر پترا در واقع یکی از ایستگاه های بزرگ کاروانسراها بوده است و چیزی بیش از ۱۰ هزار نفر در آن زندگی میکرده اند و مسافرین بسیار زیادی نیز به واسطه ی همین کاروانسراها وارد این شهر میشده اند.

محققان عنوان کرده اند ساخته شدن این شهر به واسطه ی نبوغ بسیار بالای نبطیان در کنترل آب بوده است  به شکلی که برشهای آنها در سنگها همگی به وسیله ی آب صورت گرفته است اما اینکه آنها چگونه موفق به این کار شده اند همچنان نامشخص است چراکه ساخت چنین اثری حتی در دنیای امروز نیز بسیار سخت است.

در اطراف شهر دروازه های بسیار بزرگی قرار دارد که در انها تعداد زیادی قبر و مقبره وجود دارد و مردم شهر را در این مکان ها دفن میکرده اند، بررسی های نشان میدهد که رسم و رسوم مردم پترا با دیگر امپراطوری های اطراف خود مانند ایران و روم متفاوت بوده است و آنها در بیشتر موارد خاکستر مردگان را دفن کرده اند.

این شهر به واسطه ی مکان بسیار خاص خود در طول تاریخ کمترین تهدید نظامی را به خود دیده است اما شواهد بسیار کهن تاریخی از لشکرکشی ارتش های ایران و روم به این مکان ها حکایت دارد، نتیجه ی جنگ به طور دقیق مشخص نیست اما با توجه به مدارک موجود هیچکدام از این دو امپراطوری موفق به فتح پترا نشدند.

پترا ۵ دروازه ی ورودی داشته که دروازه ی اصلی آن در مکانی بسیار زیبا و وهم آلود است و برای رسیدن به ان باید از میان دره های کهن عبور کرد و یک دروازه نیز در ارتفاع ۱۵ متری کوه قرار دارد و برای نگهبانی بوده است.

وسعت این شهر به حدی است که تقریبا تمام مساحت زیر کوه اکوا را در برگفته است، یکی از برادران حضرت موسی به نام آرون در این شهر دفن شده است.

ورود به داخل این شهر در شبها ممنوع است و توریستها با روشن کردن شمع در برابر دروازه ی ورودی نمایی بسیار زیبا را ایجاد میکنند، امروزه به دلایلی مانند رانش بسیار اهسته ی زمین این اثر باستانی در معرض نابودی قرار دارد.

اما یکی از جالب ترین و عجیب ترین نکات مربوط به این شهر مربوط به توصیفات ان در کتب مصر است، به علت فاصله ی کم و ارتباط زیاد مصر و دیگر امپراطوری های اطراف با هم این مکان چیزی مانند یک استگاه و استراحتگاه بوده است، در توصیفاتی از این شهر امده است که سازندگان این شهر مردمان بسیار قدرتمند بودند که بر اسب هایی اتشین سوار میشدند، دقیقا توصیفاتی مانند این جملات را میتوانیم درباره ی تمدن اولیه و کهن مصر نیز بیابیم.

زیبایی های این شهر بسیار فراتر از توصیف عادی است، بسیاری از توریست هایی که تقریبا تمام دنیا را گشته اند از پترا به عنوان برترین اثر باستانی روی زمین یاد میکنند.