چگونه به وجود دایناسور ها پی برده اند ؟
امروزه دانشمندان پذیرفته اند ، که دایناسور ها در حدود ۱۸۰ میلیون سال پیش در روی زمین پدید آمده ، و ۶۰ میلیون سال قبل از این هم نابود شده اند . یعنی آن ها در دورانی بر زمین ما حکومت می کردند ، که هنوز انسان ها و سگ ها و خرگوش ها و اسب ها و میمون ها و فیل ها و سایر موجودات زنده وجود نداشتند . پس شناسایی این حیوانات عظیم الجسه در چنین زمان دوری چگونه برای ما ممکن شده است ؟ پاسخ این است ، که تمام اطلاعات مربوط به دایناسورها را به وسیله ی فسیل ها به دست آورده ایم ، و تنها زمین توانسته است ، بقایای این جانوران را برای ما حفظ کند .
این سنگواره ها بر چند نوعند : متداول نرین آن ها بقایای سنگی استخوان بندی و دندان و چنگال آن ها می باشد ، و به کمک این فسیل هاست ، که دانشمندان توانسته اند ، تجسم دقیقی از این جانوران داشته باشند . گاهی سنگواره عبارت از اثر پای این حیوانات بر روی ماسه ها و یا لجن است ، که به تدریج سخت شده ، و به مرور زمان به سنگ مبدل گشته است . و این آثار باقی مانده به دانشمندان کمک می کند ، که بدانند دایناسورها چگونه راه می رفتند ، و چگونه از دو یا چهار پا استفاده می کردند .
کمیاب ترین سنگواره ها تخم های دایناسورها هستند ، و از این رهگذر است ، که انسان می تواند ثابت کند ، « برونتوسورها » خزندگان غول آسایی بودند ، که ۲۵ متر طول و ۳۸ تن وزن داشتند . همچنین می داند ، که آنها در مرداب ها زندگی می کردند ، و گیاهخوار بودند . و نیز برای محقق امروز روشن شده است ، که نوعی از دایناسورها به نام « آلوزوروس » دندان هایی تیز و چنگالی نیرمند داشته است ، و از گوشت گیاهخواران دیگر تغذیه می کرده است .
