۴ تمدن فرازمینی خطرناک در کهکشان راه شیری وجود دارد
عکس ناسا
شاید در کهکشان راه شیری تمدن‌های شروری وجود داشته باشند که تهدیدی برای بقا به حساب آیند. در ادامه به ۴ تمدن فرازمینی خطرناک اشاره می‌کنیم.
دانشمندان روز به روز بر دانش خود می‌افزایند و سعی می‌کنند تا جهان اطراف ما را به درستی بشناسند. مطالعه جدیدی که توسط پژوهشگران انجام شده نشان می‌دهد که کهکشان راه شیری ما میزبان چهار تمدن فرازمینی است و اگرچه آنها خطرناک به نظر می‌رسند، اما تهدیدی جدی برای کره زمین به حساب نمی‌آیند.
طی سی سال اخیر دانشمندان در سراسر این جهان بی‌کران سیارات زیادی پیدا کرده‌اند که به صورت بالقوه دارای شرایط سکونت بوده‌اند و حتی در همین کهکشان راه شیری خودمان میلیون‌ها سیاره وجود دارد که می‌توانند هر یک از آنها سکونت پذیر باشند. گزارش جدیدی که منتشر شده نشان می‌دهد چهار تمدن فرازمینی در کهکشان ما خواستگاه تمدن‌های شرور و بیگانه‌ای هستند که اگر بتوانند به زمین حمله خواهند کرد.
در این مطالعه جدید سوال مهمی مطرح شده بدین شرح که چقدر احتمال دارد که انسان‌ها بتوانند روزی با تمدن بیگانه‌ای متخاصم که قادر به حمله به سیاره ما است ارتباط برقرار کنند؟ نویسنده مقاله و پژوهش پیش روی ما آقای آلبرتو کابالرو که دانشجوی دکترا و متخصص حل منازعه در دانشگاه ویگوی اسپانیا است، برای این که بتواند به سوال مذکور پاسخ دهد به سراغ بررسی تاریخ انسان رفته است.
به گفته کابالرو، مقاله وی تلاش می‌کند تا از طریق تعمیم احتمال حمله ما به عنوان تمدن بشری به یک سیاره فراخورشیدی مسکونی، تخمینی از فراگیری تمدن‌های فرازمینی متخاصم ارائه دهد. این نکته را نباید از نظر دور داشت که کابالرو در حال حاضر تحصیلاتی در رشته اخترفیزیک ندارد در خصوص سیگنال واو (نشانه احتمالی وجود حیات فرازمینی) مقاله‌ای منتشر کرده است.
روش این دانشجوی دکترا بدین نحو است که برای رسیدن به یک تخمین نسبتاً مناسب ابتدا تعداد کشورهایی را شمرد که بین سال‌های ۱۹۱۵ تا ۲۰۲۲ به یکدیگر حمله کرده‌اند. آلبرتو کابالرو متوجه شد که از مجموع ۱۹۵ کشوری که در کره زمین وجود دارند، حدود ۵۱ کشور طی این سال‌ها آغازگر نوعی تهاجم یا جنگ بوده‌اند.
برای مثال می‌توان از ایالات متحده آمریکا نام برد که در مجموع ۱۴ مرتبه شروع کننده جنگ بوده است. کابالرو در وهله بعدی احتمال حمله هر کشور را بر اساس سهم آن کشور از هزینه‌های نظامی جهان ارزیابی کرد. یعنی این‌گونه که هر کشور چه میزان تجهیزات از مجموع تجهیزات نظامی جهان را دارد و آیا این مقدار تأثیری در شروع جنگ دارد یا خیر؟ در این محاسبه نیز ایالات متحده با ۳۸ درصد از هزینه‌های نظامی جهان در جایگاه نخست ایستاد.
پس از حساب و کتاب و تخمین زدن‌ها مجددا کابالرو احتمال جداگانه حمله هر کشور به دیگری را حساب کرد و پس از آن جمع این احتمالات را بر تعداد کشورهای روی زمین تقسیم نمود. نتیجه نهایی او چیزی بود که آن را «احتمال کنونی تهاجم انسان به تمدن فرازمینی» می‌نامید. مدل آقای کابالرو نشان می‌دهد که احتمال اینکه انسان‌ها به یک سیاره دیگر حمله کنند ۰/۰۲۸ درصد خواهد بود.
البته همان‌طور که خود کابالرو نیز می‌گوید این درصد نمی‌تواند گویای همه چیز باشد، چرا که در حال حاضر بشر دسترسی به سوخت یا وسیله‌ای که بتواند با آن از منظومه شمسی خارج شود ندارد. در واقع راه سفر میان ستاره‌ای همچنان برای انسان باز نشده و مسدود است. بر اساس گفته‌های وی و با استفاده از مقیاس کارداشف (سامانه‌ای که میزان پیشرفت یک تمدن را بر اساس مصرف انرژی آن طبقه‌بندی می‌کند) این گونه می‌گوید که اگر فناوری با همین سرعت ادامه پیدا کند، به احتمال زیاد تا ۲۵۹ سال دیگر شاهد سفرهای میان ستاره‌ای خواهیم بود.
به گفته کابالرو طی پنج دهه اخیر تعداد جنگ‌ها و تهاجمات انسانی کاهش زیادی یافته و اگر در ۲۵۹ سال آینده نیز وضع به همین منوال پیش برود، زمانی که انسان بتواند سفر میان ستاره‌ای کند دیگر احتمال حمله بشر به یک حیات مسکونی دیگر به عنوان یک تمدن نوع (۱) به ۰/۰۰۱۴ می‌رسد.
شاید عدد بالا بسیار ناچیز محسوب شود و تا زمانی که آن را ضرب در میلیون‌ها سیاره بالقوه سکونت‌پذیر نکنید نیز همین طور خواهد بود. کابالرو برای درک بهتر موضوع مجدداً به مقاله‌ای که در سال ۲۰۲۰ منتشر شده اشاره می‌کند و در این مقاله ذکر شده که تعداد تمدن‌های بیگانه در کهکشان راه شیری می‌تواند ۱۵۷۸۵ باشد؛ البته اینها تئوری است و ثابت نشده.
کابالرو این گونه استدلال می‌کند که از بین این تعداد سیاره بالقوه سکونت پذیر، کمتر از یکی از تمدن‌های نوع ۱ یا به طور دقیق‌تر ۰/۲۲ درصد نسبت به انسان‌هایی که ارتباط برقرار خواهند کرد، متخاصم خواهد بود. وی در گفتگو با یکی از منابع خبری نیز گفته هنگام در نظر گرفتن تمدن‌هایی که مانند انسان امروزی هنوز قادر به سفر میان ستاره‌ای نیستند شمار همسایگان خطرناک به ۴.۴۲ درصد می‌رسد. کابالرو می‌گوید:
من به عدد ۴٫۲۴ در مقاله‌ام اشاره نکردم زیرا اولا ما نمی‌دانیم تمام تمدن‌های موجود در کهکشان مثل ما هستند یا نه و ثانیا تمدنی نظیر ما احتمالاً تهدیدی برای تمدنی دیگر نخواهد بود؛ زیرا ما فناوری لازم برای سفر به سیاره‌ی آنها را در اختیار نداریم.
اگرچه کابالرو به این تئوری می‌پردازد و نظر خود را در قالب مقاله منتشر کرده، اما به گفته خود او احتمال این که یکی از این چهار تمدن بیگانه شرور به سیاره ما حمله کنند کم است. از طرفی شاید هیچگاه انسان‌ها نتوانند با یکی از این تمدن‌ها ارتباط برقرار کنند چه برسد به این که بخواهند مورد حمله آنها قرار بگیرند. وی می‌گوید:
احتمال تهاجم فرازمینی از سوی تمدنی که به آن پیام می‌فرستیم، تقریباً صد برابر کمتر از احتمال برخورد سیارکی مرگبار به زمین است.
آزمایش این دانشمند به گفته خود جذابیت‌های زیادی دارد، اما به همان میزان محدودیت‌هایی نیز گریبان‌گیر کار پژوهشی وی است. در واقع احتمال تهاجم بر اساس برش کوچکی از تاریخ بشر است و این که ما طی چند سال آینده چطور پیشرفت خواهیم کرد نیز مهم است و در مجموع این نظریه بیش از حد فرضیه‌پردازی می‌کند.
از طرف دیگر کابالرو معتقد است که در مدل وی هوش بیگانگان دارای ترکیبات مغزی، ارزش‌ها و احساسات همدلی مشابه با انسان‌ها خواهد بود در حالی که امکان دارد این گونه نباشد. وی در پایان افزود:
من مقاله را صرفاً بر اساس حیات به آن شکلی که می‌شناسیم، نوشتم. ما از ذهن فرازمینی‌ها خبر نداریم.
