ﻫﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ۱۳ ﺭﺍﺯ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺩﺍﺭﺩ

ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪﺍﯼ ﺟﺪﯾﺪ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﻫﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ۱۳ ﺭﺍﺯ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﺎﻥ ﭘﻨﺞ ﺭﺍﺯ ﺭﺍ ﻫﯿﭻﻓﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﺪ .
ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻪﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﻔﻆ ﺭﺍﺯﻫﺎ ﺑﺎﺭ ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩﻫﺎﻳﻲ ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮﻩ ﺑﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺛﺮﺑﮕﺬﺍﺭﺩ، ﺩﺭﺣﺪﻱ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺭﺍﺯﻱ ﺩﺭ ﺳﻴﻨﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺣﺲ ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﺴﻴﺮﻳﺎﺑﻲ ﻭ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﻓﺮﺩ ﺍﺛﺮﮔﺬﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ .
ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻛﻠﻤﺒﻴﺎ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺭﺍﺯﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ، ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍﻱ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﮔﻮﻳﻲ ﺑﺎﺭ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺣﻤﻞ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ . ﺍﻳﻦ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺭﺍ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﺩ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﺮﺩﻥ ﺭﺍﺯﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻛﺮﺩﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩ .
ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ۱۳ ﻫﺰﺍﺭ ﺭﺍﺯﻱ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ۱۰ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺛﺒﺖ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩﻧﺪ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﭼﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺍﺯ ﺣﻔﻆ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ، ﺭﺍﺯﺩﺍﺭﻱ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﺮﺍ ﺣﻔﻆ ﺭﺍﺯ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﻣﻨﻔﻲ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺗﻠﻘﻲ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻲﺷﻮﺩ؟
ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﺟﺬﺍﺑﻴﺖ ﻭﻳﮋﻩﺍﻱ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻳﻦ ﺗﺼﻮﺭ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺭﺍﺯﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﻼﻣﺖ ﺭﻭﺣﻲ ﻭ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﻣﻀﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺭﺍﺯﺩﺍﺭﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﻲ، ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱﻫﺎﻱ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻛﺮﺩﻩﺑﻮﺩ .
ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﺍﻳﻦ ۱۳ ﻫﺰﺍﺭ ﺭﺍﺯ ﺭﺍ ﺩﺭ ۳۸ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺳﺘﻪﺑﻨﺪﻱ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ۲۰۰۰ ﺩﺍﻭﻃﻠﺐ ﺟﺪﻳﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ . ﮔﺮﻭﻩﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﺩﺭﻭﻍﮔﻮﻳﻲ، ﺁﺳﻴﺐ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ، ﻣﺼﺮﻑ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺨﺪﺭ،ﺳﻮﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ، ﺧﻴﺎﻧﺖ، ﺳﺮﮔﺮﻣﻲ ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ ﻭ ﮔﺮﺍﻳﺶ ﺟﻨﺴﻴﺘﻲ ﺑﻮﺩ .

ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﺍﻭﻃﻠﺒﺎﻥ ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﺭﺍﺯﻱ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩﻫﺎ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻳﺎ ﺧﻴﺮ ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻫﺮﻓﺮﺩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺘﻮﺳﻂ ۱۳ ﺭﺍﺯ ﺍﺯ ۳۸ ﮔﺮﻭﻩ ﻧﮕﻪ ﻣﻲﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﭘﻨﺞ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎ ﻛﺴﻲ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮔﺬﺍﺷﺖ . ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺯﻫﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺳﻮﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﺎﺷﺪ ۴۷ ﺩﺭﺻﺪ، ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺭﻭﻍ ﻳﺎ ﺿﻌﻒ ﻣﺎﻟﻲ ﺩﺭ ﺭﺍﺯﻫﺎ ۶۰ ﺩﺭﺻﺪ ﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﻲ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺳﺮﻗﺖ، ﺭﺍﺑﻄﻪ ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﻳﺎ ﻧﺎﺭﺿﺎﻳﺘﻲ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﺩﺭ ﺭﺍﺯﻫﺎ ۳۳ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﺳﺖ .
ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﺳﭙﺲ ﺍﺯ ﺩﺍﻭﻃﻠﺒﺎﻥ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻃﻲ ﻣﺎﻩﻫﺎﻱ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺻﺮﻑ ﻓﻜﺮ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺯﻫﺎ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﭼﻨﺪﺑﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺯﻫﺎ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ .
ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﻧﺮﮊﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﻓﻜﺮ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﺯﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖﻫﺎﻱ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻧﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺍﻧﺮﮊﻱ ﺫﻫﻨﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻓﻜﺮ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﺯﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺻﺮﻑ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻓﻌﺎﻻﻧﻪ ﺗﻼﺵ ﻛﻨﻨﺪ ﺭﺍﺯﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺳﺎﺯﻧﺪ .
ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻫﻴﭻ ﺷﺎﺧﺼﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺍﻧﺮﮊﻱ ﻣﺼﺮﻑ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻓﻜﺮ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺭﺍﺯ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﺪ، ﺯﻳﺮﺍ ﺭﺍﺯﻱ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺍﻧﺮﮊﻱ ﻓﻜﺮﻱ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﻣﻲﮔﻴﺮﺩ، ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﻓﺮﺩ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺍﺯ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ .
ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﺁﺳﻴﺐﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺭﺍﺯﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﺎﺷﻲ ﺍﺯ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻛﺮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻲ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻣﺸﻐﻮﻟﻴﺖ ﺫﻫﻨﻲ ﻓﺮﺩ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﻲﺷﻮﺩ .
ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﮊﻩﻫﺎﻱ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻪﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﺭ ﻧﺎﺷﻲ ﺍﺯ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻳﻚ ﺭﺍﺯ ﻭﺍﻗﻌﻲﺗﺮ ﺍﺯ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲﺁﻳﺪ، ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻱ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﺭﺍ ﺩﺷﻮﺍﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﻫﺪ . ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﺍﻭﻃﻠﺒﺎﻥ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺷﻴﺐ ﻳﻚ ﺗﭙﻪ ﻳﺎ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﻳﻚ ﻣﺴﻴﺮ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﻈﺮ ﻛﻨﻨﺪ، ﺁﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺫﻫﻨﺸﺎﻥ ﺩﺭﮔﻴﺮ ﻳﻚ ﺭﺍﺯ ﺑﻮﺩ ﺗﭙﻪ ﺭﺍ ﺗﻴﺰﺗﺮ ﻭ ﻣﺴﻴﺮ ﺭﺍ ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮ ﺍﺯ ﺣﺪ ﻭﺍﻗﻌﻲ ﻣﻲﺩﻳﺪﻧﺪ . ﻭ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺗﻮﭘﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﺳﺒﺪﻱ ﺑﻴﺎﻧﺪﺍﺯﻧﺪ، ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺷﺪﺕ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﺗﻮﭖ ﺭﺍ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﻳﻨﻜﺎﺭ ﺑﻪ ﻧﻴﺮﻭﻱ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ .
ﺩﺭﻭﺍﻗﻊ ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﺩﻱ ﺭﺍﺯﻱ ﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎ ﻛﺮﺩﻩﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍﻱ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﮔﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻭﺯﻧﻲ ﺳﻨﮕﻴﻦﺗﺮ ﺩﺍﺭﺩ، ﻳﺎ ﺑﺎﺭﻱ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﻭﺵ ﻣﻲﻛﺸﺪ