جشن باستانی بهمنگان

جشن باستانى بهمنگان روز بزرگداشت منش نیک  است منش نیک را می ستاییم ماه بهمن و شر آفرینى های اهریمنی” آب گیرى سد سیوند” در میهن مان

بهمن به معنای منش نیک است ، منش نیک یعنى خیر خواه انسان و طبیعت بودن  ، یعنى به خاک ، آب ، انسان و… با چشم پاک نگریستن و گام در ره آبادانى جهان گذاشتن . منش نیک یا وهومن از اعتبارات تاریخ اندیشه ی آدمى است ، در برابر بهمن یا وهو مننگه یا منش نیک ، منش بد یا شرآفرین است که به نام اک منه akamanah یاakamanagah خوانده می شود که از نیروهای اهریمنى است  .  برخی از پژوهندگان اک منه را همان اکوان دیو می دانند که  در شاهنامه هست .  بندهش اکومن را چنین می نمایاند : بد اندیشی و نا آشتى به آفریدگان دهد “

ما در حالی که در روز بزرگداشت منش نیک هستیم شوربختانه شرآفرینانی قصد انجام فاجعه ای  را دارند.

آب گیرى سد سیوند !!

نبرد میان نیکى و بدى  میان بهمن و اکمنه !

دریغا  دریغ   سرزمینی که در تاریخ ، منش نیک را آموزش داد و تساوى انسان را هدیه کرد نگهبانان میراث این چنین نامورش افرادی چون مشایی و مانند او می شوند  !!  که نامشان بیانگر پلشتى و نحوست است و در بلبشوى کنونى شوربختانه تکیه بر جاى بزرگان زده اند .  در کنار او، انسان مفلوک درس خوانده ای است به نام حسن فاضلى نشلى که  براى بقاى خود پادوى سلسله ی شرآفرینان شده است . این سلسله نجیب که از لایه هاى مختلفتى  شکل گرفته جاودانه هاى تاریخ نیستند و نخواهند بود اما از آنجایى که روزگار را دفتر و دستکى است می باید کردارهمه ی آنان را به خاطر سپرد . فراموش نکنیم که اینان ضد فرهنگ فرهیخته ی ایرانند و اگر  در تخریب پارسارگاد توفیق یافنتد ،در پایان خود ایران را به مرگ مى رسانند ولی :  دریغ ست ایران که ویران شود

مردم ما که جوانانش از آنچه به نام میهن شان در عرصه ى جهانى قلمداد می شود ” از خجالت می سوزند ” در این گاه بس حساس، حرکت باید که به سوى برپایی آتش فروزان منش نیک باشد. میان بدى و خوبى نبردى است همیشگى . برای بدى مرزی وجود ندارد از آرامگاه کوروش بزرگ گرفته تا مرزهای ایران ، اگر در این نبرد ، نیکى بر بدى پیروز گردد ، روشنایی همگانی خواهد شد و دوباره می توانیم بهمن گان را در عرصه ی معنا و کردار جشن بگیریم . برای شناخت هر چه بیشتر منش بد باید منش نیک  رابیشتر و خردمندانه تر شناخت :

کار ،شادى می آفریند و شادى پر پروازکار را فراهم می سازد تا امید زخنده ی انسان برون تراود  .کار و شادى درمان زندگی یند و انسان با کوشش و پشتکار ،می آفریند واز آفریدگان هم نگاهبانى می کند  . منش نیک در این عرصه به وجود می آید و زمینه ی پیشرفت و آبادانى را فراهم می آورد .منش نیک بزرگترین خویشکارى انسان و نشانواره ی بیدارى وجدان است . جشن هاى ایرانى بزرگداشت کارکرد انسان در جهان زیبا آفریده ی مزدا ست. ساختن جهانی نو تنها در پرتو کار و خویشکارى سامان می یابد . اینجاست که باید هچون آرش بر ستیغ همه نیکی ها ایستاد و بلند خواند :

” آرى ارى زندگى زیباست

زندگى آتشگهى دیرنده پابرجاست

گر بیفروزیش رقص شعله اش در هر کران پیداست

ورنه خاموش است و خاموشى گناه ماست “*

به همین دلیل زیبایى زندگى نیاز می بیند هات ده یسنه کرده ى بیست را با وآژگان از دل بر آمده زمزمه کنیم :

گیتی را نیرو باد ! درود بر گیتى

نرم گفتارى گیتى را باد !

پیروزی گیتى را باد !

فراوانى گیتى را باد !

آبادانى گیتى را باد

باید برای آبادانى جهان کوشید و آن را به درستى نگاهبانى کرد و به سوى روشنایی برد *

بهمن روز از ماه بهمن  “بهمن گان ” بزرگداشت منش نیک

بر همگان شاد و پیروز باد

جشن بهمن گان *

بهمنجه آمد ، بگشایید براو در

ریزید به شادى مه گلرنگ ، به ساغر

شادى و امید است فروغ دل انسان

سرمایه ى بهروزى و پیروزی کشور

ایران کهن بود پیام آور شادى

شادى همه جا بود بهین سرخط دفتر

هر ماه بسی بخش طرب زا بیاراست

هر جشن چو نوروز طرب زا وطرب آور

بهمنجه جشنى است به روز دو بهمن

تارش همه از شادى و پودش و همه از فر

بهمن بود اندیشه نیکو و سپنتا

بار آور آیین نیاکان هنرور

آنرا به اوستایی گویند وهومن

این واژه بود با منش نیک برابر

هومن که نشانیست ز اندیشه ی نیکو

در گیتى و مینوست بهین داده داور

هر دم که به شادى گذرد زندگى آنست

این را کند ایرانى فرهیخته باور

شادى و و خوشى موهبت داده ی مزداست

باید که از این راه شود روح توانگر