هورمون درمانی در سرطان پروستات

اغلب مردانی که دچار سرطان پروستات هستند با راهنمایی پزشک یا عمل جراحی می شوند و یا به پرتودرمانی رضایت می دهند.
چنانچه این سرطان از پروستات به نقاط دیگر بدن سرایت کرده باشد پزشکان درمانهای هورمونی را هم پیشنهاد خواهند داد.
نمونه این هورمون ها تستوسترون است که شدیدا موجب رشد سلولهای سرطنی می شود و شاید به همین مناسبت است که بسیاری از پزشکان دستور برداشتن بیضه ها را به بیمار توصیه می کنند.
ناگزیر از بیان این حقیقت هستیم که اگر بیضه ها را هم بردارند غدد فوق کلیه به سرعت تستوستورن جایگزین را در بدن ایجاد خواهند کرد و مجبور می شوند داروهای غیر تستوسترون به بیمار تجویز نمایند.
در هر حال چه بیضه ها را بردارند و چه برندارند مصرف داروهای غیر تستوسترون، رشد سلولهای سرطان پروستات را کاهش خواهد داد. از عوارض این درمانها کاهش توان عضلانی مردان، بزرگ شدن سینه های آنان، کاهش قدرت نعوظ، خستگی عمومی، افزایش احساس سرمای بدن، کاهش توان فکری و مسائلی جزئی دیگر است. البته این هورمون های ضد تستوسترون هم درمانی موقتی است که سرطان پروستات را در کوتاه مدت متوقف خواهد کرد با اینکه جراحی و پرتودرمانی و هورمون درمانی سه اصل مسلم درمان سرطان است راه های دیگری هم متصور است که به آن توجه می شود.






