نگاهی جدید بر خطوط اسرارآمیز نازکا در پرو
دانشمندان با یک رویکرد آرایه‌شناسی مجددأ پرندگان غول‌پیکری را شناسایی کردند که به شکل پلیکانن یا خرچنگ هرمیت روی دشت‌های بیابانی پرو حک شده‌اند. از یک رویکرد علمی برای شناسایی مجدد پرندگان غول‌پیکری که حدود ۲۰۰۰ سال پیش وارد دشت‌های بیابانی جنوب پرو شده بودند استفاده شد. این پرندگان ظاهرأ بومی این منطقه نبودند و مطالعات بیشتر می‌تواند اهمیت آنها را توضیح دهد.
خطوط و ژئوگلیفِ نازکا و پالپا در فاصله‌ی ۴۰۰ کیلومتری از جنوب لیما در پرو واقع شده‌اند و یک منطقه از میراث جهانی به مساحت تقریبی ۴۵۰ کیلومتر مربع را پوشش می‌دهند. آنها حدود ۴۰۰ سال قبل از میلاد و سال ۱۰۰۰ میلادی توسط مردمانِ پیش از اینکا بر روی زمین حک شدند و شامل خطوط، طرح‌های هندسی و نقاشی‌های حیوانات و گیاهان هستند. بیشتر این طرح‌ها به حدی بزرگ هستند که در تصاویر هوایی بهتر دیده می‌شوند. کشف چیزی که این نقاشی‌ها نمایش می‌دهند اولین قدم در برملا کردن اسرار آنهاست.
ماساکی ادا از موزه دانشگاه هوکایدو، تاکشی یاماساکی از موسسه پرنده‌شناسی یاماشینا و ماساتو ساکای از دانشگاه یاماگاتا در ژاپن از یک رویکرد پرنده‌شناختی برای شناسایی ۱۶ ژئوگلیف پرنده در میان بیش از ۲۰۰۰ طرح ارائه شده در آن منطقه استفاده کردند. ادا گفت: «تاکنون، پرندگان در این نقاشی‌ها بر اساس برداشت‌های کلی یا چند خصیصۀ ریخت‌شناختی در هر تصویر شناسایی شده‌اند. بر اشکال و اندازه‌های نسبی مربوط به نوک، سر، گردن، بدن، بال‌ها، دم و پای پرندگان با دقت اشاره کردیم و آنها را با پرندگان مدرن در پرو مقایسه کردیم».
آنها با استفاده از این رویکرد توانستند یک مرغ مگس‌خوار که قبلأ شناسایی شده بود (ژئوگلیف به شماره PV68A-CA1) را مجددأ بعنوان خرچنگ هرمیت طبقه‌بندی کنند و یک پرنده‌ی گوانو (ژئوگلیف به شماره PV68A-GF3) و یک پرنده که قبلأ شناسایی نشده بود (ژئوگلیف به شماره PV68-GF1) را بعنوان پلیکان طبقه‌بندی کردند. نقاشی‌های دیگر از پرندگان که به نظر کرکس آمریکایی یا فلامینگو بودند دارای خصوصیات اساسی برای تأیید چنین مشاهده‌ای نبودند، اما با پرندگان پرویی تفاوت خیلی زیادی داشتند و این امکان وجود نداشت که در یک طبقه‌بندی جدید قرار گیرند.
اگرچه پرندگان ِ شناسایی شده در پرو وجود دارند، در بخش‌های دیگر این کشور نیز پیدا شده‌اند. مثلأ خرچنگهای هرمیت در جنگل‌های دامنه‌های شرقی رشته کوه‌های آند و در شمال اکوادور نیز یافت می‌شوند. پلیکان‌ها در امتداد ساحل زندگی می‌کنند. ادا توضیح داد: مردمِ نازکا که این تصاویر را کشیدند احتمالأ پلیکان‌ها را در حین جمع‌آوری غذا در ساحل دیده‌اند. یافته‌های ما نشان می‌دهد که آنها پرندگان غیربومی را کشیدند، نه پرندگان محلی، و این می‌تواند یک نشانه برای علت کشیدن این نقاشی‌ها باشد».
به گفته‌ی محققان، مقایسات همزمان تصاویر پرندگانِ کشیده شده بر روی کوزه‌‌ها و تصاویرِ یافت شده از حفاریِ خرابه‌های نازکا به شناسایی پرندگان بیشتری که در ژئوگلیف‌ها ترسیم شده‌اند، کمک می‌کنند. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Archaeological Science منتشر شده است.
