دسته: تاریخ و فرهنگ

«مولابخش رئیسی» -داستان‌نویس و مترجم چابهاری- را در یک تعمیرگاه لوازم الکترونیکی دیدم. آرام و مغموم، مشغول کار روی

تراژدیِ قیصر، به عنوانِ نمایش‌نامه‌ای دربابِ تضادهای سیاسی، خود را به کرّات متوجه‌ی تأویل‌ها و تفاسیرِ سیاسی دیده‌است.

مهاجرت معمولاً با نوعی «زبان‌پریشی» همراه است؛ خاصّه اگر این مهاجرت، طولانی و درازمدت باشد. شاعری که از جغرافیای فرهنگی

اگر می خواستید در دهه‌ی سی، از چند شاعر مطرح نام ببرید، بی‌گمان نام «نصرت رحمانی» در این فهرست و شاید

هر کس اندک تاملی در شعر حافظ داشته باشد به‌نیکی دریافته‌است که یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های شعر او لحن

آئینی باستانی رواج ماه پرستی را به آدم – نخستین انسان – نسبت می‌دهد . ابوبکر محقق قرون

لغات صحاح ‎العجم بلسان الفارسی»، نوشته‎ی «شمس‎الدین محمدبن فخرالدین هندوشاه نخجوانی» معروف به «شمس المنشی»

ایشان پیشتر با نشر «نمونه‌های شعر امروز افغانستان» در سال ۱۳۷۱ برای آشنایی با هم‌زبانان و هم‌فرهنگان افغانی

غمی جانخوار سراپای وجودم را فرا گرفته بود. همانطور که در قصه‌ها خوانده بودم، دیدم چگونه دل از حضور غم به زنگار می‌نشست

گذر از پُلهای ایجاب،

شکننده تر می رسد رفیق!

امشبی خالی از آوازهای عیش،