سوئیس یادآور خاطرات کودکی دهه شصتی ها

مطمئنا اگر شما فردی هستید که در حال حاضر بین ۴۰-۳۰ سن دارید، حتما کارتون هایدی را دیدید و خاطراتی از دیدن این کارتون پای تلویزیون های قدیمی کنار خواهر و برادرتان یا همسایه هایتان دارید.

اگر شما جز آن دسته از مخاطبین تور اروپا باشید که دوست دارند به مکان های خاص و قدیمی سر بزنند حتما علاقه دارید که در تور سوئیس فرصت بازدید از دهکده ای که دوران کودکیتان را با آن سپری کرده اید، پیدا کنید. پس با ما همراه شوید تا به توصیف این مکان نوستالژیک بپردازیم.

نوستالژِی جذاب – هایدی

داستان هایدی برای اولین بار در دو بخش، در سالهای ۱۸۷۹ و ۱۸۸۱، توسط یوهانا اسپیری (Johanna Spyri) نویسنده سوئیسی منتشر شد. هایدی یتیمی است که برای زندگی با پدربزرگش، پیرمرد خشن و منزوی فرستاده شده است. دختربچه قبل از اینکه به عنوان همراه دختر جوان معلول به فرانکفورت اعزام شود، از زندگی در کوه های آلپ سوئیس لذت می برد و با بزها و دوستش پیتر بازی می کند. اشتیاق زندگی هایدی و پیام داستان حمایت از یک زندگی ساده با محوریت خانه و طبیعت، این داستان را به یک کتاب پرفروش بین المللی تبدیل کرده است که به ده ها زبان ترجمه شده است. جنبه های اخلاقی و مذهبی تر داستان در طول سال ها کمرنگ شده است و اقتباس از این کتاب برای فیلم، تلویزیون و تئاتر همچنان ادامه دارد. در سال ۱۹۷۴، مجموعه انیمیشن ژاپنی “Arupusu no shôjo Haiji” [هایدی، دختر آلپ ها]، با مشارکت هایائو میازاکی، در ژاپن یک موفقیت بزرگ بود، جایی که این دختر کوچک هنوز یک افسانه و نماد است. از سال ها پیش تاکنون بسیاری از گردشگران ژاپنی برای بازدید از پارک هایدی به کشور سوئیس می آیند.

پارک توریستی با مضمون هایدی در ماینفلد

ماینفلد شهری با جمعیت حدود ۳ هزار نفری در کانتون گراوبوندن (Graubunden) است. دهکده‌ای که با نام هایدی شناخته می‌شود هم در همین نزدیکی است. البته با توجه به جذاب بودن هایدی برای گردشگران، در چند دهکده خانه‌هایی به نام هایدی معرفی می‌شود و هرکدام به نوعی شبیه‌سازی شده‌ خانه در کتاب‌ها، انیمیشن یا فیلم‌ها هستند.

دهکده هایدی با سادگیش خاطره انگیز است

انتظار دیدن فضایی مانند دیزنی لند را نداشته باشید. دهکده بدون هیچ زرق و برق و جذابیتی راه اندازی شده است، اگرچه تأثیر آن چشم نواز است. خانه هایدی یک خانه معتبر والسر است که بازسازی و به موزه تبدیل شده است. فضای داخلی آن با قطعات اصلی ساخته شده است و زندگی روستایی بیش از ۱۲۰ سال پیش را به تصویر می کشد، حتی صندلی چرخدار کلارا نوعی است که وی در آن زمان می توانسته استفاده کند. من مطمئن هستم که اگر کتاب را خوانده باشید، کاملا متوجه منظورم می شوید.

خانه هایدی یک خانه مزرعه ای معمولی است که با مخلوطی از چوب و سنگ، خطوط روشن و پنجره های کوچک ساخته شده است تا گرما را در ماه های طولانی زمستان حفظ کند.

در طبقه بالای هایدی و پیتر را می بینند که روی میز اتاق نشیمن نشسته اند و به نظر می رسد که هایدی سعی دارد چیزی را به عمد پیتر آموزش دهد.

یک مسیر پیاده روی در کنار خانه به کوه آلپ منتهی می شود که در آن هایدی زیباترین سالهای زندگی خود را با پدربزرگش گذرانده است.

اگرچه به نظر می رسد داخل موزه فقط هایدی و پیتر مانده اند تا بیرون پرسه بزنند و هر لحظه برگردند، اما کودکان از اینکه “هایدی واقعی” را ملاقات نمی کنند ناامید می شوند.

 

ایده هایدی از کجا به ذهن نویسنده رسید؟

هایدی‌لند شامل چند شهر و دهکده در اطراف کوه‌های آلپ است. یوهانا اسپیری با سفر به دهکده‌ها و زندگی در مناطق روستایی و سرسبز به خوبی با فرهنگ مردم آشنا بود. این نویسنده، تعطیلات تابستانی بسیاری را در خانه دوست خود در Jenins، روستای پرورش شراب در Bündner Herrschaft گذراند، جایی که او برای پیاده روی طولانی در اطراف ماینفلد انتخاب کرده بود، الهام بخش داستانهای وی بود. این منطقه همان‌جایی است که نویسنده‌ رمان هایدی یعنی یوهانا اسپیری برای استراحت دوران نقاهت پس از بیماری‌اش انتخاب کرد و در همان دوره بود که ایده‌ زندگی دختری یتیم در کنار پدربزرگش در کوهستان آلپ به ذهنش رسید. ظاهراً دختری که یوهانا اسپیری از آن برای نوشتن داستانش الهام گرفته است، ماری نام داشت و در “Ober Rofels” زندگی می کرده است.

موزه یوهانا اسپیری

در ماینفلد Maienfeld، موزه‌ای به نام یوهانا اسپیری وجود دارد که مورد توجه توریست ها است. در کنار این موزه فروشگاه خرید سوغاتی نیز هست که در آن وسایلی مانند چای، ماگ ‌هایی با تصویر هایدی، مجسمه‌ حیواناتی که در داستان بودند و کتاب‌های ترجمه شده به بیش از ۵۰ زبان مختلف با تصویرسازی‌های زیبا از این داستان به فروش می رسد.

به نظر میرسه بعد از خواندن این مطلب دلتان بخواهد هرچه سریعتر اقدام به گرفتن ویزای شنگن برای یک سفر ماجراجویانه به سوئیس زیبا داشته باشید. اینطور نیست؟ البته اگر کرونا مجال سفر توریستی به ایرانی ها را بدهد!