کنجکاوی نوجوان: کاوش و خشم
دوران نوجوانی می تواند برای پدر و مادر دورانی زجرآور باشد. حتی اگر بپذیریم که نوجوان بهنجار و سالم آن است که ضدیت کند و کنجکاو و آزماینده باشد باز هم برایمان سخت و ناراحت کننده است که کسی همه ی جوانب زندگی مان را مورد چالش و سوال قرار دهد. اما کنجکاوی نوجوان را باید درک کرد و به آن احترام گذاشت بیشتر مردم در هر سنی که باشند با این موافق هستند که وقتی به کنجکاوی مجال داده شود زندگی به مراتب پربارتر می شود. کنجکاوی نشانه ی ذهنی فعال و فکور است که بدون آن راکد می مانیم.
کنجکاوی در تمام زندگی ما باقی می ماند یا باید بماند. مثلا نوجوانان درباره ی چیزهایی نظیر موارد زیر کنجکاو هستند:
- قوانین و مرزها: تا چه مسافتی می توانم بروم؟ به کجاها می توانم گریز بزنم؟
- روابط بزرگسالی: آیا می توانم با پدر و مادرم اختلاف نظر پیدا کنم؟ آیا می توانم آنان را زیر نفوذ خودم درآورم یا از هم جدا کنم؟ اگر با من مشاجره کنند برای آنان یا من چه پیش می آید؟
- آینده ی نوجوان: چه خط مشی ای را انتخاب خواهم کرد؟ چه شغلی خواهم داشت و به طور اساسی تر می خواهم چه نوع شخصی بشوم؟
- تندرستی و ایمنی نوجوان: اگر دست به تجربه و آزمایش بزنم و به تفحص و چالش بپردازم آیا پدر و مادرم مراقبم هستند تا جلوی مرا بگیرند و از بیش از حد پیش رفتنم ممانعت کنند؟
- استقلال رشد یابنده جسمی آنان: آیا اجازه دارم نوشابه ی الکلی بنوشم؟ اگر موی سرم را به سبک متفاوتی درست کنم چه قیافه ای پیدا می کنم؟
از رویکردهای مختلف نوجوانان در برخورد با جهان چیزهای زیادی می توان به دست آورد. این اطلاعات والدین را با افکار و سلیقه های نوجوانان آشنا می کنند و می توانند سرگرم کننده باشند. تفکرات دوستان فرزند نوجوان ما نیز معمولا جنبه های بیشتری را برای ما آشکار می کند. در صورتی که شما اطمینان حاصل کنید که آنان از دام ها و خطرهای دست به تجربه زدن آگاهند باید منافع حاصل از اعتماد به کاوش آنان را در نظر بگیرید. این بخشی از نگرش روشنفکرانه نسبت به زندگی است که به آنان کمک خواهد کرد تا سال های بزرگسالی خویش به کشف استعدادهای بالقوه ی خود برآیند. البته ممکن است در فرایند کار مرتکب اشتباه شوند این اجتناب ناپذیر است. با داشتن آزادی بیشتر قلمرو و مقیاس اشتباه آنان نیز بیشتر از گذشته می شود بنابراین احتمال تهدید شدن و سرخوردگی بر اثر اشتباهات نیز افزایش می یابد.
