درماتوفیتوز
درماتوفیتوز یک عفونت قارچی است و به صورت صدمات پوستی مخصوصا در نواحی چین دار مثل زیربغل و لای انگشتان پا یا روی قسمت مودار سر که به آن تین هم می گویند به وجود می آیند. این انفلاماسیون ها معمولا برای بیمار بسیار ناراحت کننده هستند و باعث خارش و به ندرت باعث از دست دادن دائمی موها می شوند و توسط درماتولوگ با استفاده از پمادها یا لوسیونها در محل عفونت قارچی درمان می شوند.
همانطور که گفته شد درماتوفیتوز یک عفونت قارچی ست که توسط قارچ های رشته ای در کراتین مثل پوست- ناخن ها و موهای سر ایجاد می شود و در انسان و حیوان دیده می شود و مسری است.
علل
علت بیماری درمافیتوز یک قارچ است. یک ارگانیزم میکروسکپی که قادر است در کراتین به سرعت رشد کند. مثل ناخن ها و موهای بدن و از فامیلEpidermophyton, Microspprum and Trichophyton است و از طرق مختلفی می تواند سرایت کند:
سرایت از انسان به انسان
تماس بدنی نزدیک مثل روابط جنسی یا بعضی از ورزش های تماسی مثل کشتی و جودو، یا به طور غیر مستقیم مثل جاهای مرطوب آبدار مانند حمام یا استخر و یا وسائلی که حامل قارچ هستند. مثل شانه- برس سر- کلاه- لباس
سرایت از حیوان به انسان
سگ و گربه فقط با یک نوازش ساده می توانند این قارچ ها را به انسان سرایت دهند و یا توسط موهایشان که در همه جای منزل ریخته می شود. همه ی پستانداران می توانند حامل اسپورهای سرایت دهنده باشند حتی اگر عفونت در آنها وجود نداشته باشد.
تشخیص
درمافیتوز توسط درماتولوگ درمان می شود و پزشک یک نمونه برداری از محل آلوده برمی دارد و به آزمایشگاه می فرستد تا منشأ قارچی بودن مشخص یا رد شود.
چه کسانی در خطر آلودگی هستند؟
کودکان و بانوان برای صدمات پوستی انفلاماتوار و مردها برای قارچ های موهای سر و بدن و ریش. مردمانی که از کشورهایی که بهداشت خوبی ندارند بیایند، و یا در آنجا زندگی می کنند.
عوامل خطر
ورزش هایی که بدن ها با هم تماس فیزیکی دارند مثل کشتی و ورزش های رزمی. استخرها و حمام های عمومی. همین طور حیوانات اهلی که در منزل زندگی می کنند مثل سگ- گربه- خرگوش و غیره، از عوامل ایجاد خطر ابتلا هستند.
سیمپتوم ها
درماتوفیتوز باعث ایجاد صدمات و زخم ها وTeigen بسیار واضح در روی پوست بدن و پوست قسمت مودار سر می شود.
روی پوست
روی پوست بیمار علائم قرمز- صورتی به صورت حلقه بسیار مشخص دیده می شود. عفونت ممکن است در محل هایی که پوست چین می خورد مثل زیر بغل- لای انگشتان پا که به آن پای ورزشکار می گویند و کشاله ران ها دیده شوند.
روی قسمت مودار سر
عفونت های قارچی در قسمت های مودار پوست سر به صورت های مختلفی ایجاد و پیشرفت می کنند. قارچ های تولید کننده کچلی به صورت یلاک هایی که موهای شکننده دارند، بلاک هایی که چندین سانتی متر مساحت آنهاست و گاهی مسری هستند ایجاد می شوند. انواع دیگر عفونت های قارچی خطرناک تر هستند. بعضی می توانند ملتهب شوند و سطحشان به چندین سانتی متر برسد ولی از همه خطرناک تر نوعی است که مساحت وسیعی از قسمت مودار سر را به صورت یک دلمه زرد رنگ می پوشاند. از دست دادن موها توسط این عفونت قارچی دائمی است.
روی موها
مردها معمولا بدنشان بیشتر مو دارد تا خانم ها و کودکان، پس در نتیجه بیشتر دچار بیماری های قارچی مو می شوند. ممکن است موهای ریش و سبیل و موهای بدن به آن مبتلا شوند. البته در مقایسه با کچلی های سر مناطق محدودتری را آلوده می کنند.
روی ناخن ها
بیشترین آلودگی های درماتوفیتوز بر روی ناخن هاست زیرا منشا بسیار خوبی از کراتین برای این نوع قارچهاست که به تدریج ناخن را از بین می برند و ناخن معمولا زرد رنگ شده و سطح امن را از دست می دهد.
درمان درماتوفیتوز
درمان ضد قارچ
بیمار باید از پماد، کرم و لوسیون برای از بین بردن قارچ ها روی محل آلوده استفاده کند. در اغلب موارد موهای محل آلوده و اطراف آن باید تراشیده شود.
درمان عمومی
به غیر از پماد یا کرم که روزانه باید در محل آلوده مالیده شود، بیمار باید از راه دهان هم درمان های ضد قارچ را انجام دهد که توسط پزشک تجویز می شوند و ۵ تا ۸ هفته ادامه دارد.
توجه: این داروها در هنگام بارداری و سایر موارد مشخص مجاز نیستند و قبل از مصرف درباره عوارض ثانویه و ناخواسته ی آنها با پزشک مشورت کنید.
پیشگیری
برای پیشگیری اول از همه باید مواظب سرایت وسیع بیماری به مردم بود و بیماران را سریع درمان کرد.
اگر بیمار کودک بود در بعضی موارد باید در منزل نگهداشته شود تا دیگران را آلوده نکند و با سایر دانش آموزان در تماس نباشد و باید به بزرگسالان گفت که به اماکنی که به راحتی می توانند دیگران را آلوده کنند نروند مثل استخر و باشگاه های ورزشی که دوش دارند.
*****
گانگرن – قانقاریا
قانقاریا یک بیماری ست که در یک یا چند قسمت از بدن بر اثر توقف جریان خون ایجاد می شود و ممکن است قطع بافت یا عضو در شدیدترین موارد بیماری ضروری باشد.
تعریف قانقاریا
قانقاریا به قطع جریان خون در قسمت های خاصی از بدن ختم می شود و عواقب آن می تواند کم و بیش مهم باشد و در شدیدترین موارد باعث قطع عضو مربوطه می شود. هر قسمت از بدن ممکن است تحت تأثیر ایجاد قانقاریا قرار بگیرد، با این حال بیشترین قسمت هایی که صدمه پذیرند عبارتند از انگشتان پا، پاها، و انگشتان دست و خود دست.
منشأ قانقاریا می تواند متنوع باشد. پس از یک عمل جراحی- یا بستری شدن طولانی مدت- یا بر اثر یک پاتولوژی موثر بر روی گردش خون.
علل تولید بیماری
قانقاریا وقتی تولید می شود که جریان گردش خون در یک یا چند نقطه بدن کاهش می یابد و ممکن است بر اثر یک عمل جراحی و یا وجود یک عفونت و یا یک عارضه پاتولوژیکی مربوط به گردش خون باشد.
انواع مختلف قانقاریا
قانقاریای خشک- هنگامی که گردش خون به طور ناگهانی در سطح بخشی از بدن مسدود می شود
قانقاریای مرطوب- پس از یک عمل جراحی همراه با یک عفونت باکتریایی تولید می شود
قانقاریای گازی – به طور عمیق تر در بافت آسیب دیده ایجاد می شود و گاز ایجاد شده بر اثر عفونت است.
نکروز صورت- بر اثر یک عفونت باکتریایی بزرگ است که می تواند به سرعت به سایر بافتها سرایت کند.
قانقاریای داخلی- که با توقف جریان خون در داخل یک اندام معمولا در روده ها- کیسه صفرا و یا در آپاندیس ایجاد می شود.
چه کسانی در خطر هستند
هر شخصی ممکن است دچار قانقاریا بشود مخصوصا پس از یک عمل جراحی
اشخاصی که بیشتر در معرض ابتلا به قانقاریا هستند عبارتند از:
افراد مبتلا به دیابت
بیماران مبتلا به آترواسکلروز
افرادی که مبتلا به پاتولوژی های دیگری هستند که به رگ های خونی صدمه می زند
افرادی که مبتلا به سندروم و یا بیماری رینود هستند
اشخاصی که سیستم دفاعی و ایمنی آنها دچار کم کاری و ضعف است که بر اثر یک سرطان- یک بیماری عفونی بر اثر “وی آی اچ” (ایدز)- بدی تغذیه- چاقی زیاد- بیماری های کلیوی- و بالاخره افراد مسن
پیشرفت و عوارض احتمالی قانقاریا
قانقاریاهایی که به سرعت درمان و کنترل نشوند می توانند باعث قطع گردش خون و قطع عضو اندام مربوطه بشوند. با این وجود قطع عضو مربوط به جدی ترین موارد بیماری است.
سیمپتوم های قانقاریا
علائم کلینیکی و سیمپتوم هایی که اغلب با قانقاریا همراه هستند عبارتند از:
سختی و تورم قابل مشاهده در ناحیه آسیب دیده
از دست دادن حساسیت و درد قابل توجه در ناحیه مربوطه
ظاهر شدن تاول ها و حتی زخم ها
در بعضی موارد پوست ناحیه آسیب دیده ممکن است سنگین تر به نظر برسد و همراه با ترک خوردگی پوست باشد. اگر منشأ قانقاریا عفونی باشد علائم دیگری نیز ممکن است ظاهر شود مثل:
یک حالت التهاب و ضعف و تب
از دست دادن اشتها
افزایش ضربان قلب (تاکی کاردی) و تنفس
سرگیجه
اگر درمان های سریع مخصوص و تحت کنترل انجام نشود بافت های آسیب دیده شروع به مردن می کنند و سپس ناحیه آسیب دیده از سفید به رنگ قرمز تیره و تیره تر و تیره تر تغییر می کند تا به تدریج سیاه شود.
پیشگیری
در بسیاری از موارد می شود از تولید قانقاریا جلوگیری کرد مخصوصا با پیشگیری. و این پیشگیری با شناسائی علل اساسی مواردی است که می تواند برای ما باعث ایجاد شرایط تولید قانقاریا بشود مثل چاقی زیاد- دیابت- یک پاتولوژی قلبی عروقی- و غیره
ترک سیگار- کاهش اسیدهای چرب در رژیم غذایی یا حتی فعالیت های بدنی مرتب و منظم می تواند خطر ابتلا به قانقاریا را محدود کند.
درمان
هر چه زودتر مدیریت قانقاریا شروع و درمان های لازمه سریع تر انجام شود امکان خطر قطع عضو کمتر می شود. اگر عفونت وجود داشته باشد آنتی بیوتیک ها همراه درمان های دیگر انجام می شود. معمولا جراحی به طور کلی لازم می شود. در مرحله اول برای تجدید عروق در منطقه آسیب دیده و در مرحله دوم برای قطع عضو.