دفعات مقاربت و اثرهای آن
تعداد دفعات مقاربت را نمی توان به صورت قطعی تعیین کرد و ترتیب معینی برای آن قایل شد. فعالیت جنسی در ازدواج تحت تاثیر قدرت و میل جنسی فردی و اوضاع و احوال خاص و نوع روابط زناشویی قرار دارد. بیماری، سوء تغذیه، خستگی ناشی از کار زیاد و فشارهای روانی از میل جنسی می کاهد و در برابر، تندرستی، استراحت کافی، تغذیه مناسب، تحریکات شهوانی و آرامش روانی بر میل جنسی می افزاید. بهترین روش آن است که بگذاریم قدرت و میل طبیعی دفعات مقاربت را تنظیم کند. واکنش جسمی که در پی مقاربت دست می دهد در این زمینه بهترین راهنما خواهد بود. اگر کسی پس از مقاربت و یا روز پس از آن به شدت احساس خستگی می کند بهتر است دفعات مقاربت را کاهش دهد. ولی اگر مقاربت، آرامش و رخوت در پی دارد می توان دفعات آن را مطابق میل طرفین قرار داد.
در حالت طبیعی دفعات آمیزش را هفته ای دوبار دانسته اند. پس از هر آمیزش غلظت و نسبت اسپرم در مایع منی تغییر می کند. پس از ۳ تا ۴ روز این مقدارها به حالت طبیعی در می آیند.
در این جا لازم است یادآوری کنیم که در روابط جنسی، زن نباید نقش انفعالی داشته باشد. هر چند زنها- چنان که گفته شد- اغلب برخلاف تمایل خویش و برای ارضای شوهران تن به عمل جنسی می دهند اما بسیار نادرست است اگر زن به هنگام مقاربت حالت فعال نداشته باشد زیرا هیچ عملی بیشتر از خونسردی یا حرکات ساختگی زن، احساسات مردان پرشور و التهاب آمیز مرد را جریحه دار نمی سازد. و این امر یکی از علل شایع عدم هماهنگی و ناسازگاری در زناشویی است. به ویژه در اوایل ازدواج خیلی از زنها به سبب کمرویی یا حتی ترس از مقاربت نسبت به مسایل جنسی غیر فعال هستند. در این جا وظیفه شوهر است که با ظرافت و هوشیاری، زن را تشویق و ترغیب کند. اما پس از این ایجاد صمیمیت میان دو طرف، لازم است هک زن علاقه و فعالیت مناسب ا ز خود نشان دهد و حتی در عشقبازی پیشقدم شود و آن را به مرد پیشنهاد کند. در عمل، در ماههای اول ازدواج، دفعات مقاربت بستگی به اقدام شوهر خواهد داشت ولی پس از آن، دو طرف هر دو باید هماهنگ عمل کنند.
