ناتوانی جنسی در مردان دیابتیک

 

ناتوانی جنسی در مردان دیابتیک پنج برابر مردان سالم است. با بالا رفتن سن شیوع ناتوانی جنسی در مردان دیابتیک افزایش می یابد به طوری که ۲۵ درصد مردان ۳۴-۳۰ ساله و ۷۵ درصد مردان ۶۴-۶۰ ساله دیابتیک مبتلا به ناتوانی جنسی می باشند.

۱۲ درصد مردانی که با ناتوانی جنسی به درمانگاه سینا مراجعه کرده بودند مبتلا به دیابت شیرین بودند.

در بعضی مواقع اولین علامت دیابت شیرین ناتوانی جنسی است. نکته قابل توجه اینکه مقدار انسولین تزریقی، طول مدت بیماری و توانایی در کنترل دقیق بیماری هیچ کدام ارتباطی با ناتوانی جنسی در مبتلایان به دیابت ندارند. اگر چه دیابت شیرین خود یک اختلال غدد داخلی است ولی هیچ گونه اختلال هورمونی در بیماران دیابتیک مبتلا به ناتوانی جنسی دیده نشده است. بیماران با دیابت شیرین طولانی مدت و ناتوانی جنسی مبتلا به اختلال در اعصاب سوماتیک و خودکار هستند. نوع اختلال عصبی سوماتیک و خودکار آلت تناسلی هنوز دقیقا مشخص نشده اگر چه ادعا شده که اختلالات عصبی با مطالعه ارودینامیکی قابل مشاهده خواهند بود ولی ارتباطی بین اختلالات عصبی و ارودینامیکی پیدا نشده است.

Grow و همکاران در سال ۱۹۸۳ کاهش غلظت پلی پپتیدهای روده ای منقبض کننده عروق را در اجسام غاری گزارش نمودند. Melman , Henry در سال ۱۹۷۹ کاهش غلظت نوراپی نفرین را در بافت اجسام غاری بیماران دیابتیک گزارش کردند ولی هنوز ارتباط آن با اختلالات نعوظ مشخص نمی باشد.

دیابت شیرین همچنین باعث گرفتاری عروق بزرگ و کوچک می شود. در یک بررسی بافت شناسی مایکل با مقایسه عروق آلت تناسلی ۱۵ مرد دیابتیک و ۱۵ مرد سالم تغییارت پرولیفراتیو انتیما، کلسیفیکاسیون و تنگی جدار شریان را در مردان دیابتیک مشاهده کردند. Jevtich با مطالعه ۴۷ بیمار دیابتیک با اختلالات نعوظ گزارش نموده که فقط در ۲ بیمار شریانها سالم بوده همچنین در ۳۱ نفر از بیماران سیستومتری طبیعی بوده است. با توجه به مطالعات انجام شده ناتوانی جنسی بیماران دیابتیک بیشتر به علت اختلالات عروقی است. البته عده ای از محققین عوامل پسیکوژنیک را هم در ایجاد ناتوانی جنسی مردان دیابتیک موثر می دانند.