تغییرات اندام خانمها در دوران بارداری
از میان میلیون ها تخمه ی مرد یک یا دو تا خود را به تخمک زن می رسانند و عمل بارداری صورت می گیرد. ولی گاه این جریان حالت غیر عادی به خود گرفته و ممکن است نطفه به جای رحم در شیپور رحم یا لوله های رحم یا در دهلیز شکم قرار گیرد و عمل آبستنی خارج از رحم اتفاق بیفتد. ولی اگر نطفه در رحم جای گیرد بارداری به صورت عادی شروع شده و نطفه از خون مادر تغذیه می کند و آن چه را احتیاج دارد از آن می گیرد. نطفه ی بسته شده بعد از طی سه یا چهار روز دیده می شود و بعد از طی یک هفته رشدی سریع دارد و دست، پا و ستون فقرات آن تا پایان ماه مشخص می گردد. البته جنسیت آن تا ماه چهارم مشخص نیست از طرف دیگر در بدن مادر تغییراتی به چشم می خورد. مثلا دیواره های رحم ضخیم تر می گردد و به شکل هلال مانندی در می آید که به آن جفت می گویند. از ماه چهارم تقریبا می توان جنسیت جنین را تشخیص داد و از همین ماه جنین شروع به رشد کرده و حرکت می کند و مو و ناخن در می آورد. در ماه پنجم جنبش و تکان های جنین بیشتر شده و طول آن به ۲۵ سانتیمتر می رسد و در ماه نهم به ۴۵ تا ۶۰ سانتیمتر می رسد.
در زمان بارداری تغییراتی در اندام زن به وجود می آید. خصوصا در برخی از زنان چهره بسیار تغییر می کند معمولا در صورت لکه هایی پیدا می شود بعضی اوقات دور چشم ها کبود می شود پستان ها بسیار حساس و دردناک می شوند. هاله ی پستان تیره گردیده و هر چه جنین رشد می کند و حجم رحم بیشتر می شود شکم نیز شروع به بالا آمدن می کند. از لحاظ مزاجی اصولا زنان آبستن عطش زیادی دارند. معمولا نظم دستگاه گوارش به هم می خورد و زنان آبستن از یبوست در این دوران رنج می برند. گاهی تنگی نفس به علت فشاری که رحم به ریه می آورد در زنان باردار دیده می شود. گاهی در کشاله ی ران ها لکه هایی مشاهده می شود که بعد از زایمان به کلی از بین می روند. در دوران بارداری آلت تناسلی نیز تا حدودی تغییر پیدا می کند. رنگ لب های کوچک و بزرگ تیره می شود. از لحاظ روحی نیز زن باردار دستخوش تغییراتی می گردد خصوصا در ماه های اول، افسردگی و بی حالی بر زن غالب است ولی به مرور این حالت رفع می گردد.
یکی از مواردی که می تواند جان مادر و کودک را به خطر اندازد زیاد شدن آلبومین است که برخی از زنان باردار به آن گرفتار می شوند. از نشانه های آن می توان به ورم کردن دست، پا و صورت اشاره کرد. خوردن نمک زیاد و بالا رفتن وزن بیش از حد طبیعی می تواند در حاد شدن این بیماری تاثیرگذار باشد. از دیگر مواردی که باید در زمان بارداری رعایت گردد مسئله آمیزش است. گاهی ممکن است در صورت ناآگاهی، عمل آمیزش منجر به سقط جنین گردد. معمولا میل به آمیزش در زمان بارداری در زنان کم می گردد و علت آن به خاطر ترس از به خطر افتادن سلامت جنین است. برخی معتقدند در زمان بارداری میل جنسی زن بیشتر می شود چون دیگر ترسی از آبستن شدن ندارد. اکثر پزشکان عقیده دارند که اگر بارداری روند عادی داشته باشد و زن فاقد سبقه ی سقط باشد آمیزش با رعایت بهداشت و احتیاط در پنج ماه اول مشکل ساز نیست. ولی حتما باید جانب احتیاط و تعادل را رعایت کرد و از هرگونه فعالیت خسته کننده اعم از روحی و جنسی اجتناب ورزید. هم چنین زن باردار باید از انجام کارهای سنگین، مسافرت های طولانی، رقص و بلند کردن چیزهای سنگین پرهیز کند.
خواب و استراحت کافی برای زن باردار ضروری است و بهتر است خانم های باردار بعد از صرف غذای ظهر، استراحت مختصری داشته باشند. انجام ورزش هایی که باعث تقویت لگن و عضلات شکم می شود می تواند برای زایمان بسیار مفید باشد. خوردن قرص ها و داروها مشروبات الکلی و کشیدن سیگار برای زن باردار بسیار خطرناک است. بهتر است خانم های باردار از خوردن هرگونه قرصی غیر از قرص های آهن که با تجویز پزشک داده می شود پرهیز نمایند. از لحاظ لباس و پوشش نیز باید از پوشیدن هرگونه لباس تنگ و چسبان که باعث فشار آوردن به شکم می شود خودداری کرد. لباس زن باردار باید راحت، ساده و گشاد باشد. بستن سوتین های محکم و سفت که باعث فشار و تنگی نفس می شود و استفاده از شکم بند و گن برای زن باردار مجاز نیست. همچنین از آنجا که پستان ها معمولا در ماه های آخر آبستنی بسیار بزرگ و سنگین می شوند باید از سوتین های مخصوص و مناسب که اندازه باشد استفاده شود تا بعد از زایمان پستان از حالت عادی خارج نشود.
استراحت، ورزش، خوردن غذای کافی و لازم و تقویت اعصاب برای زن باردار ضروری است که در این موارد مرد می تواند بسیار مددکار و همراه و یاور همسرش باشد. زیرا در زمان آبستنی اکثر خانم ها خصوصا در شکم اول دچار اضطراب و تشویش خاطر می گردند. فکر زایمان، درد زایمان و سلامت جنین همگی این عوامل می توانند ذهن مادر را بسیار تحت تاثیر قرار دهند. دغدغه ی زایمان طبیعی بودن یا نبودن آن و جنسیت کودک می تواند در زن باردار باعث اضطراب و تشویش گردد. درمان تمامی این مسائل بعد از توکل به خدا و رضایت به تقدیر و سرنوشت به دست همسر است که می تواند در این دوره ی پر مخاطره مددکار زنش باشد.
اگر زن آبستن رعایت کلیه ی موارد دوران بارداری خصوصا بهداشت را بنماید می تواند بدون هیچ گونه خطری این دوران را سپری کرده و حتی احتمال سقط را نیز به صفر برساند.