استرس می تواند بدن انسان را زندانی کند
یکی از واکنش های بدن شما به موقعیت های تهدید کننده خشک شدن دهان است. در چین باستان این پدیده به عنوان تست دروغ سنجی به کار می رفت. دهان مجرمان مظنون را پر از برنج پخته شده می کردند و سپس از آن ها خواسته می شد به سوالات پاسخ دهند. فرض بر این بود که فرد گناهکار تحت چنان میزان استرس بالایی قرار می گرفت که گلویش بیش از حد خشک می شد و نمی توانست غذا را قورت داده و صحبت کند.
نجات جنگل مدرن:
متوجه شده اید که در یک غار زندگی نمی کنید و احتمال برخورد با یک ببر دندان خنجری نیز کم است به ویژه با در نظر گرفتن این حقیقت که نسل آن ها منقرض شده است. با این وجود این واکنش استرسی بسیار مهم و حافظ زندگی هم چنان به شدت به سیستم شما متصل است و گاهگاهی می تواند بسیار قابل هماهنگی باشد. اگر روی ریل راه آهن نشسته باشید و ببینید که قطار به سرعت به شما نزدیک می شود یک واکنش استرسی خشن بسیار خوب است می خواهید بسیار سریع از آنجا دور شوید.
واقعیت آن است که در جوامع مدرن امروزی در یک روز عادی الزام است با تعداد بسیار کمی از استرس هایی که زندگی مان را تهدید می کنند برخورد کنیم. متاسفانه واکنش جنگ یا گریز بدن شما توسط انواع مختلف رویدادها و موقعیت های پر استرس فعال شده است که موقعیت های کشنده ای نیستند. خطرات فیزیکی جای خود را به استرس های اجتماعی یا روانی داده اند که نیازی به یک واکنش کاملا جنگ و گریز ندارد اما بدن شما از این امر آگاه نیست و به گونه ای واکنش نشان می دهد که اجدادتان در مواجهه با خطر رفتار می کردند.
