اوتسورو بون:افسانه ی سفینه ی هولو
سفینه ی Utsuro-bune یا کشتی توخالی به یک شیء ناشناخته گفته می شود که در سال ۱۸۰۳ در استان هیتاچی در ساحل شرقی ژاپن در ساحل نشسته است.
داستان در سه متن گفته شده است؛ Toen shōsetsu (1825) ، Hyōryū kishū (۱۸۳۵) و Ume-no-chiri (1844). کتاب Toen shōsetsu حاوی دقیق ترین نسخه است.
طبق افسانه ، یک زن جذاب سوار بر سفینه ی توخالی به ساحل ژاپن رسید.
این زن برخلاف سایر زنان منطقه بود. ماهیگیر محلی این زن عجیب و غریب را به داخل شهر همراهی کرد ، اما از آنجا که این بازدید کننده نمی تواند به زبان ژاپنی صحبت کند ، قادر به برقراری ارتباط نبودند.
این واقعه تاریخی در ۲۲ فوریه ۱۸۰۳ اتفاق افتاد .این شیء گرد ، که طبق متون از آهن و شیشه ساخته شده بود ، در ساحل شناور شد.
این شی بر خلاف کشتی های دیگر در منطقه بود و طبق تاریخ ، در زمان نشستن این “کشتی” در ساحل – هیچ کشتی گردی در ژاپن وجود نداشت.
این “کشتی توخالی” دارای نمادهای بسیار عجیب و غریب در سطح فلزی خود بود که محلی ها نتوانستند آن را رمزگشایی کنند.
بنا به گفته Ume-no-Chiri ،سفینه شاهدان را یاد دیگ پخت و پز برنج می انداخت ،گرداگرد آن یک لبه ضخیم قرار داشت.
همچنین با رنگ مشکی پوشیده شده و دارای چهار پنجره کوچک در چهار طرف است. پنجره ها دارای میله بودند و آنها را با رزین درخت بسته کرده بودند. قسمت زیرین قایق توسط صفحات نازک محافظت می شد که ظاهراً از جنس آهن با بالاترین کیفیت ساخته شده بودند.
بازدید کننده زن خیلی بلند نبود ، طبق متون باستانی ۱٫۵ متر ، پوست بسیار کم رنگی داشت و به روشی بسیار عجیب و غریب لباس پوشیده بود ، زن بسیار مودب به نظر می رسید و موهای قرمز آتشین با ابروهای قرمز داشت. در دستان وی جعبه ای به طول ۶۰ سانتی متر قرار داشت.
در گذشته دو کتاب منتشر شده که درباره این واقعه عجیب صحبت می کنند.یک کتاب به نام Toen Shousetsu است که در سال ۱۸۲۵ منتشر شد و کتاب دیگر Ume no Chiri است که در سال ۱۸۴۴ منتشر شد.
داستانهایی که در کتابها گفته می شود مبتنی بر روزنامه های قدیمی و مصور است که معمولاً “کاوارای ممنوع” خوانده می شوند ، در حالی که داستان های بسیاری نیز وجود دارد که از فرهنگ عامه محلی سرچشمه می گیرند.
یکی از اسرارآمیزترین و جالب ترین جنبه های این افسانه حول محور جعبه ای که بازدید کننده زن در دستانش است می چرخد.
جعبه ای به شکل مستطیل که از موادی ساخته شده بود که شبیه هیچ چیزی در ژاپن نبود. ویزیتور زن اجازه نداد که کسی جعبه را لمس کند ، بنابراین می توانیم فرض کنیم که این بازدید کننده بسیار مهم بود ، اما هدف دقیق جعبه تاکنون ناشناخته مانده است.
در داستان Toen shōsetsu ، گفته می شود که یکی از اهالی روستا درباره ی بازدیدکننده زن سخنرانی کرده است:
این زن ممکن است دختر یک پادشاه در کشوری خارجی باشد و ممکن است در کشور خود ازدواج کرده باشد.با این حال ، او پس از ازدواج مرد دیگری را دوست داشت و معشوقش به قتل رسید.از آنجا که او قبل از شاهزاده خانم بود ، می توانست همدردی کند و از مجازات اعدام اجتناب کند.او مجبورا در این قایق قرار داده میشود و خود را بدست سرنوشت میسپارد.اگر این حدس درست باشد ، سر جدا شده معشوقش درون جعبه بوده است.
در گذشته ، یک قایق مشابه با یک زن در ساحلی نه چندان دور از اینجا شناور بود.در آن حادثه ، سر جدا شده ای که بر روی نوعی تخته خرد شده قرار گرفته بود درون قایق پیدا شد.
با قضاوت از این نوع اطلاعات دست دوم ، محتوای جعبه ممکن است مشابه بوده باشد.این ممکن است توضیح دهد که چرا جعبه برای او بسیار مهم بوده است و همیشه آن را در دستان خود نگه می داشته است .ممکن بود به ما پیشنهاد داده شود که از پول زیادی برای تحقیق در مورد این زن و قایق استفاده کنیم.از آنجا که سابقه‌ای برای روانه ی این نوع قایق به دریا وجود داشت ، بهتر بود او را داخل قایق بگذاریم و به جایی دور بفرستیم.از دیدگاه بشردوستانه ، این رفتار برای او خیلی بی رحمانه است. با این حال ، این برخورد سرنوشت او خواهد بود.
اخیراً تحقیقات جدیدی در مورد ورود Utsuro-Bune انجام شده است:
در سال ۱۹۲۵ و در سال ۱۹۶۲ مردم شناس و مورخ یاناگیدا کونیو اظهار داشت که قایق های مدور در ژاپن آنقدرها غیر عادی نبودند ، کشتی هایی با آن شکل از زمان های اولیه در ژاپن حضور داشتند ، فقط برخی از جزئیات این برخورد خارج از مکان مانند پنجره های ساخته شده از شیشه و صفحات محافظ برنز که باعث شده “کشتی توخالی” برای محلی ها که اولین بار آن را دیدند عجیب و غریب به نظر برسند.
داستان در تمام روایت ها عملا بدون تغییر باقی مانده است ، Utsuro-bune هرگز به تنهایی پرواز و حرکت نمی کرد و هیچ نشانه ای از فناوری های خارق العاده را نشان نمی دهد. فقط به سادگی روی آب می چرخید.
تحقیقات انجام شده در این زمینه نتیجه می گیرند که داستان Utsuro-bune ترکیبی ادبی از فرهنگ و تصورات بود.
دکتر کازوو تاناکا فرضیات خود را برمبنای تحقیقات سال ۱۹۲۵ مورخ ژاپنی یاناگیدا کونیو ، که او نیز داستانهای اوتسورو بون را مطالعه کرده بود ، پایه گذاری کرد.
آنچه ما با اطمینان می دانیم این است که داستان Utsuro-bune به گونه ای ساخته شده و تدوین شده است که باید باورنکردنی به نظر برسد. تاناکا و یاناگیدا خاطرنشان کردند که طبق تحقیقاتشان ، مردم دوره ادو به ماوراء الطبیعه علاقه ی زیادی داشته اند ، بنابراین ما نمی توانیم از کشف داستانهای باورنکردنی مانند Utsuro-bune شگفت زده شویم.
