آخرالزمان؛ و آیا زمان نیز پایان خواهد داشت؟!

 

?موضوع زمان کاملأ غیرقابل انکار است و بنوعی این موضوع نه تنها یک موضوع گسترده است، بلکه موضوعیست که هیچگاه نمیتوان آن را کاملأ درک کرد و به یک نتیجه منطقی از آن رسید. ما نیز در این کانال همواره سعی داریم تا موضوع گسترده زمان را بصورت مجزا در پست های مختلف مورد بررسی قرار دهیم.

?در بررسی دیدگاه های مختلف نسبت به زمان چنین بیان کردیم که زمان میتواند نتیجه روابط نسبیتی (جز و کل) باشد یا میتواند نتیجه قانون دوم ترمودینامیک و آنتروپی و یا حتی ممکن است تنها توهمی بیش نبوده و تنها از درک ناقص ما از واقعیت تک و فرابعدی فضا بدست آمده باشد.

?دیگر موضوعی که در تشریح زمان میتوان از آن یاد کرد، موضوع انبساط شتابدار جهان است. بسیاری از فیزیکدانان بر این موضوع باور دارند که ممکن است زمان نتیجه حرکت انبساطی و شتابدار جهان باشد و اگر این انبساط نباشد، زمان نیز اصولأ بی معنا خواهد بود.

?در این مطلب سعی داریم این موضوع را از دیدگاه خودمان و نه شخص ثالثی مورد بررسی و کنکاش قرار دهیم. اما به این نکته توجه کنید، فرضیاتی که اینجا در نظر میگیریم لزومأ صحیح و یا غلط نبوده و تنها یک دیدگاه از هزاران دیدگاه به موضوع گسترده زمان است!

?در مطالب مربوط به نسبیت بیان کردیم بطورکلی میتوان از تعاریف نسبیت بدین نتیجه رسید که هر جسم در فضا دارای دو نوع حرکت است. حرکت در فضا و حرکت در زمان. و همچنین گفتیم مجموع تندی های این حرکت ها همواره برابر با عدد ثابت تندی نور میباشد.

?بدین ترتیب هرچه تندی حرکت در بعد فضا (جابجایی در مکان) بیشتر شود، از آنسو تندی حرکت در زمان کندتر خواهد شد و بدین ترتیب گذر زمان برای ناظر و عامل های مختلف دچار تحریف و اتساع خواهد شد. مثلأ شخصی که با تندی نزدیک به نور حرکت کند، زمان عملأ برای آن به حد بسیار زیادی تا مرز توقف کند خواهد شد. چون قرار است مجموع تندی ها برابر شود با تندی نور!

?یعنی هرچه یکی از تندی ها کمتر شود، دیگری به جبران آن برخواهد آمد. و همچنین در مطالب مربوط به نسبیت گفتیم با توجه به این موضوع میتوان بدون درنظر گرفتن ماده و انرژی و روابط دیگر مربوط به آن، تنها با اتکا به همین موضوع توضیح داد چرا برای اجسام ممکن نیست به تندی مطلق نور برسند.

حال به موضوع اصلی خود برخواهیم گشت:

?میدانیم جهان دارای انبساط است. این بدان معناست که نسبت به سیستم جهان(universe) که کل فضا را شامل میشود، ما و تمام این فضا دارای حرکت در بعدی بنام فضا هستیم. چه بخواهید و چه نخواهید!
از طرفی گفتیم مجموع حرکت در بعد فضا و بعد زمان در سیستم فضا-زمان برای یک جسم، همواره برابر است با تندی نور.

?با توجه به این فرضیات میتوانیم سیستم خود را جزئی از سیستم کلی فضا بدانیم که این سیستم ما شامل کهکشانی که در آن ساکنیم، و در نهایت سیارمان خواهد شد که دارای حرکت در فضاست تا خود را با این انبساط و حرکت شتابدار وفق دهد.

?حال گفته بودیم که مجموع حرکت در بعد فضا(که اینجا شامل کل سیستم میشود) و بعد زمان برای یک جسم برابر است با تندی نور و بدین ترتیب انتطار داریم با افزایش تندی در فضا، تندی در زمان تا مرز توقف پیش رود.
همچنین از سوی‌ دیگر میدانیم که انبساط جهان شتابدار است و این بدان معناست که این انبساط با افزایش تندی و در نتیجه افزایش تندی در فضا همراست. پس بدین ترتیب انتظار میرود تندی زمانی با افزایش این تندی مکانی نسبت به ناظر کاهش یابد!

?چه اتفاقی در جریان است؟

?آیا انبساط جهان مارا تا آخرالزمان پیش خواهد برد؟

?چرا ما این تحاریف زمانی را احساس نمیکنیم؟

?آیا آینده ما و جهان ما به این انبساط شتابدار و عامل ایجاد کننده آن(ماده تاریک) وابسته است؟

 سخن پایانی:

?در موضوعی که بیان کردیم، تنها یکی از دیدگاه ها نسبت به مسئله(مشکل) زمان را تشریح کردیم و هرگز بر درست یا نادرست بودن آن پافشاری نمیکنیم. همچنین باید به موضوع نسبیت و نسبی بودن زمان نیز توجه کرد و در نظر گرفت شاید این تحریف که برای جزئی از یک کل پدید میاید، از نظر ازای دیگری از این کل، قابل درک نباشد. بعبارتی ما اینجا فرض کردیم کل سیستم جهان خودمان است و ابعاد فضا همان است که ما میشناسیم(طول، عرض، ارتفاع) و چه بسا چیزهای دیگری پنهان باشد که از آن بی خبریم…