آسمان ذهن

💠 آسمان ذهن 💠

ذهن را میتوان به آسمان یا فضایی نامحدود تشبیه کرد. در این صورت آگاهی، اراده و حافظه میتواند خورشید، ماه و ستارگان آن فضای بی-کران باشند.

همان طور که آسمان همیشه صاف و آفتابی نیست، فضا و آسمان ذهن نیز توسط افکار، ابری و پوشیده میشود. جنس این ابر از افکار و تراکم گفتگوی درونی است. در حالت ابری بودن، ذهن، آفتاب آگاهی، ماه و ستارگان اراده و توجه و سایر کیفیتهای ذهنی مانند قدرت تمرکز، تشخیص و انتخاب در پشت این ابرها پنهان میمانند. درست همان زمان که ذهن ابری یا پر از فکر است، به خود میگوییم:”نمی-تونم تصمیم بگیرم. نمیدونم چی میخوام. قاطی کردم. مضطربم… .”

در این شرایط معمولا نمی توانیم تحلیل کنیم که وجود پرده افکار باعث ایجاد این ابهام و فاصله با کفایتهای ذهنی شده است. در واقع کفایتهای اصیل ذهن در جای خود هستند فقط دور از دسترس مانده اند. می توانیم بگوییم فشردگی این ابر، مانع تابش آفتاب آگاهی و هشیاری در فضای ذهن میشود و سنگین، سیاه و متراکم، تمام آسمان ذهن را اشغال کرده است. و کفایتهای ذهن موقتا دیده و استفاده نمی شوند.

🔴 یک راه خیلی موثر و کاربردی برای کنار زدن افکار یا همان ابرهای آسمان ذهن، نوشتن چیزهایی است که به آنها فکر می کنیم. اگر این روزها دچار چنین وضعیتی هستید، برای چند روز حداقل روزی یک ساعت، هر آنچه را که به آن فکر می کنید، روی کاغذ بنویسید و سپس کاغذ را پاره کنید. پس از مدتی خواهید دید که با هر بار نوشتن و پاره کردن، شکافی میان ابرهای آسمان ذهن ایجاد میشود. از میان این شکاف، نور کفایت های ذهنی به صورت راهکار، شفافیت و روشنی خرد درون، ذهن را روشن میکند.