آنچه کودکان در مدرسه نمی‌آموزند
از فرزندتان سؤالی می‌پرسید و او بی‌اعتنا به اهمیت سؤال شما، دست‌هایش را در جیبش می‌کند و با بی‌حوصلگی و برای از سر باز کردن جوابی می‌دهد که باعث ناراحتی و خشم‌تان می‌شود.
پیش از اینکه به این نتیجه برسید که او چقدر گستاخ و بی‌ادب است و وارد یک بازی تهاجمی شوید یک لحظه به این فکر کنید که شاید او مهارت‌های لازم را در این مورد یاد نگرفته است. چنین رفتاری بیشتر از آنکه نشانه بی‌ادبی باشد به معنای آن است که مهارت‌های فردی به خوبی آموخته نشده‌اند.
بسیاری از مهارت‌های فردی در مدرسه یاد داده نمی‌شوند اما آموزش آنها در کودکی از بسیاری از مشکلات در آینده پیشگیری می‌کنند.
برخی از مهارت‌های پیچیده مثل علوم، خواندن و نوشتن، ریاضی در مدرسه آموزش داده می‌شوند. اما مهارت‌هایی مثل برقراری ارتباط و توانایی سازش با دیگران و مواردی از این دست بخشی از آموزش‌های رسمی در مدارس نیستند. چنین مهارت‌هایی از طریق تجربه، رابطه با خانواده و دوستان آموخته می‌شوند.
مهارت‌هایی که کودک در مدرسه نمی‌آموزد
بسیاری از والدین گمان می‌کنند مهارت‌های اجتماعی در مدرسه آموزش داده می‌شوند اما اینطور نیست. بخشی از مهارت‌های اجتماعی مانند احترام و خوشامدگویی به بزرگترها و برقراری رابطه با دیگران ابتدا در خانواده، روابط دوستی و روابط فامیلی به دست می‌‌آیند.
علاوه بر این تشکر، قدردانی، احوالپرسی و رفتارهای مودبانه مهارت‌هایی هستند که به طور کلی بخشی از آموزش‌های مدرسه نیستند. اینکه موقع خروج از مکانی در را برای دیگران هم باز نگه داریم مهارتی است که از والدین می‌آموزیم.
آموزش مهارت‌های ارتباطی دیگری مثل نحوه مکالمه با دیگران، تحمل و صبر در منعقد شدن کلام، گفتار خوشایند بدون ایجاد تنش و پرهیز از توهین به دیگران برای بیان عقاید یا احساسات نیز وظیفه والدین است.
توانایی یافتن دوست و برقراری ارتباط با غریبه‌ها نیز مهارتی است که امروزه و با توجه به رابطه‌های مجازی فراوان و در دسترس در معرض خطر است.
رابطه رو در رو و یافتن دوست‌های تازه و حفظ رابطه‌ها نیز به کمک آموزش‌های والدین میسر می‌شود.
اگرچه کودکان بخشی از این مهارت را در مدرسه و از طریق ارتباط با همکلاسی‌ها می‌آموزند اما حفظ ارتباط موضوعی است که به تشویق و آموزش والدین نیاز دارد.
مهارت دیگری که کودکان باید بیاموزند توانایی همدلی با دیگران است. اینکه کودک بتواند موضوعات را از نگاه دیگران ببیند و بلد باشد با اطرافیانش همراهی و همدلی کند توانایی مهمی است که فقط از طریق الگوهای خانوادگی به دست میآید.
بدون شک فرزند شما از طریق آموزش‌های ریاضی و فیزیک و شیمی دانش عمومی خوبی کسب می‌کند. اما او علاوه بر اینها نیاز به توانایی حل مساله نیز دارد.
او باید بداند که در موقعیت‌های دشوار و پیچیده چگونه باید عمل کند و تصمیم‌گیری‌های درست داشته باشد. زمانی فرا می‌رسد که او باید بتواند بدون اتکا به والدین مشکلاتش را حل کند.
علاوه بر این توانایی‌هایی مثل اعتماد به نفس کافی و خویشتنداری نیز موضوعات مهمی هستند که کودکان آنها را در مدرسه نمی‌آموزند. بسیاری از این توانایی‌ها برای اینکه کودکان در مدرسه موفق باشند لازم هستند.
چگونه به کودکان این مهارت‌ها را یاد بدهیم؟
والدین در سال‌های اولیه تولد فرزند علاقه زیادی به آموزش کودک دارند. آنها سعی می‌کنند حروف الفبا را به کودک یاد بدهند. دایره واژگان کودک را گسترش بدهند، او را با موسیقی و نقاشی و فعالیت‌های دیگر هنری آشنا کنند. آدرس و شماره تلفن را به او یاد می‌دهند.
اما معمولا توجه چندانی به آموزش این مهارت‌های فردی ندارند. البته آموزش این مهارت‌ها کار سختی نیست. کافی است الگوی خوبی برای فرزندتان باشید تا او هرچه بیشتر و بهتر این مهارت‌ها را بیاموزد.
راهکارهایی برای آموزش این مهارت‌ها
راهنمای خوبی باشید؟
آیا دائما به فرزندتان می‌گویید این کار را بکن و آن کار را نکن؟ به جای اینکه کودک را بخاطر یک رفتار اشتباه سرزنش کنید و با جمله‌های دستوری او را فرمانبردار کنید به او یاد بدهید که رفتارهای مناسب چه هستند. به جای اینکه بگویید «به من گوش بده» از او با لحنی مثبت بخواهید تا حواسش را جمع کند.
خوش رفتاری را یاد بدهید
شما نمی‌توانید توقع داشته باشید کودکتان خوش رفتاری و ادب را در مدرسه بیاموزد. این کار وظیفه شماست و در طی زندگی به دست میآید.
اگر شما همواره با ادب و احترام حرف بزنید و محترمانه رفتار کنید او از شما یاد خواهد گرفت. میشه قدردان باشید، به راحتی عذر خواهی کنید، خوش رفتار و مهربان باشید و درباره منافع آن با کودکتان حرف بزنید. به او بگویید چرا چنین رفتاری خوشایند است و چه تأثیر مثبتی در زندگی او خواهد داشت.
آموزش همدلی با دیگران
کودکان باید توانایی همدلی با دیگران را یاد بگیرند. هرچه زودتر احساس همدلی در کودک تقویت شود برای او بهتر خواهد بود.گاهی خوب است کودک را با موقعیت‌های دشوار یا خوشایند دیگران آشنا کنید.
به او یاد بدهید تا از شادی دیگران خوشحال شود و بخاطر وضعیت دشوار دیگران نگران شود. آشنایی کودک با آدم‌های متفاوت در سراسر جهان در ایجاد احساس همدلی موثر است. تحسین موفقیت دیگران، همدلی با افراد بی‌خانمان، جنگ‌زده و تلاش‌های کوچک برای تغییر وضعیت در تقویت احساس همدلی موثر هستند.
حل مشکلات واقعی
اینکه کودک با مشکلات روزمره زندگی آشنا شود و در حل مشکلات شریک باشد برای تقویت مهارت حل مساله بسیار مفید خواهد بود. تمیز کردن یک اتاق کثیف، تعویض باطری، تعمیر یک وسیله خراب، آموزش کار با ابزار نمونه‌های کوچکی برای تقویت این مهارت هستند. کودکتان را با مسائل روزمره زندگی درگیر کنید.
کمک شما به عنوان یک والد برای آموزش و دریافت این مهارت‌ها یک وظیفه است. این مساله را جدی بگیرید. توقع نداشته باشید فرزندتان همه چیز را در مدرسه یاد بگیرد.
آنچه باعث موفقیت فرزندتان در آینده می‌شود بیش از آنکه به مدرسه مربوط باشد به شما مربوط است. همراه کودکتان باشید و این سؤال اشتباه را هرگز دربرابر یک رفتار اشتباه کودک نپرسید که «پس در مدرسه به شما چه می‌آموزند؟»
