آونگ

آونگ

تشخیص کانون های انرژی و چاکراها

برای تعیین وضعیت چاکراها چندین راه وجود دارد. ابتدا باید ببینید که کدامیک از طرق مذکور برای شما آسانتر و مفیدتر است.
به نظر من بهترین روشی که در آغاز می توان به کار برد ، روش آونگ است . این روش کمک می کند که حساسیت خود را در رابطه با جریان انرژی افزایش دهید زیرا آونگ همچون یک تقویت کننده عمل می کند. بهترین آونگی که برای این منظور یافته ام ، آونگی است که از چوب راش و به شکل گلابی ساخته شده است. قطر این آونگ ۵/۲ و طول آن ۸/۳ سانتیمتر است. حوزه ی انرژی این آونگ در همه ی جهات پراکنده است ، به آسانی قابل نفوذ و به شکل گلابی می باشد. شکل آن در حول محور عمودی کاملاً قرینه است که این امر در برآورد وضعیت چاکرا بسیار مهم است.

چنانچه دستان نسبتاً حساس یا حس لامسه ی خوبی داشته باشید ، می توانید رفت و آمد جریان انرژی را به خوبی حس کنید. به کمک این کار خواهید فهمید که آیا انرژی به سهولت جریان دارد یا راکد است ، ضعیف یا قوی است. با قرار دادن نوک انگشتان خود بر روی نقاط کوچک طب سوزنی ، همین عمل را می توانید انجام دهید. در این نوع معاینه حتی ممکن است در بدن خود دریافتهای حسی به خصوصی را احساس کنید که اطلاعات مورد نظر را در اختیارتان قرار می دهد.

در نهایت با بالا بردن و افزایش حس برتر ، ممکن است قادر شوید فقط با نگاه کردن به چاکرا چرخش آن و رنگهایش را تشخیص دهید ، رنگهایی با کیفیات تیره ، کدر ، بی رنگ یا کمرنگ ، شفاف یا درخشان . نیز خواهید توانست تغییر شکل احتمالی چاکرا و علت این تغییر را حس کنید. و سرانجام خواهید توانست لایه های مختلف حوزه را تشخیص دهید. اما بیائید ابتدا استفاده از آونگ را تمرین کنیم.

تمرین تشخیص چاکرا به وسیله ی آونگ :

برای تشخیص وضعیت چاکراهای پیشین از بیمار درخواست کنید به پشت دراز بکشد و برای چاکراهای پسین از او بخواهید به صورت دمر دراز بکشد. آونگ را از ریسمانی به طول ۱۵ سانتیمتر بیاویزید و بالای چاکرا نگاه دارید. ذهن خود را از هر گونه پیشداوری در مورد وضعیت چاکرا پاک کنید (این دشوارترین بخش قضیه است و نیاز به تمرین دارد). آونگ را بی آنکه به بدن بیمار برخورد کند تا حد امکان پایین بیاورید . انرژی شما به حوزه ی آونگ انتقال یافته آن را شارژ می کند. انرژی تلفیق شده ی شما و آونگ با حوزه ی انرژی بیمار درگیر شده موجب حرکت آن می شود. (شکل ۱-۱۰) . احتمالاً مسیر چرخش آن به شکل دایره خواهد بود ، ولی شاید به صورت بیضی یا خطی مستقیم حرکت کرده به عقب و جلو رانده شود . شاید هم حرکتی مغشوش داشته باشد. دامنه و جهت حرکت آن نشانگر مقدار و جهت جریان انرژی چاکرا است.

بنا به کشف دکتر جان پیراکس گردش آونگ در جهت حرکت عقربه های ساعت نشانگر چاکرائی است که از دیدگاه رواشناسی باز محسوب می گردد. بدین معنی که عواطف و تجربیات روانی مربوط به آن چاکرا کاملاً متعادل بوده ، به طور کامل در زندگی فرد عمل می کنند . اگر این جهت معکوس باشد ، چاکرای موردنظر را به لحاظ روانی بسته قلمداد می کنند. این وضعیت نشانگر اشکالی در خصیصه ی روانی مربوط به آن چاکرا است. بدین معنی که عواطف و تجربیات روانی تحت کنترل این کانون انرژی در شرایطی نامتعادل قرار دارند ، زیرا مسیر انرژی مربوطه مسدود است و احتمالاً شخص در رابطه با خصوصیات یاد شده دارای تجربیاتی منفی است.

اندازه ی قطر دایره ای که از حرکت آونگ به وجود می آید به قدرت چاکرا و میزان انرژی آن بستگی دارد که آن هم به نوبه ی خود به مقدار انرژی شفاگر و بیمار در آن روز به خصوص وابسته است. چنانچه این دایره بزرگتر باشد بدین معنی است که مقدار متنابهی از انرژی در آن مرکز جریان دارد و بالعکس .

به یاد داشتن این نکته ضروری است که اندازه ی دهانه ی چاکرا با قطر دایره ی یاد شده نسبتی ندارد بلکه صرفاً به واسطه ی آن به نمایش در می آید. اندازه ی این دایره معلول تداخل سه حوزه ی انرژی است – حوزه ی بیمار ، شفاگر ، و آونگ . چنانچه انرژی هر دو نفر در سطح پائینی باشد چاکرا کوچکتر به نظر می رسند. عکس قضیه نیز صادق است. ما باید به اندازه ی نسبی چاکراها در مقایسه با یکدیگر را مورد توجه قرار دهیم . متعادل کردن چاکراها از این جهت که جریان انرژی یکنواختی را در آنها به وجود می آورد ، موجب سلامتی آنها می گردد. بنابراین در حالت تندرستی اندازه ی چاکراها باید تقریباً یکسان باشد.

ما بین دو وضعیت گردش مثبت و منفی ، انوع بیشماری از حرکت در چاکراها وجود دارد که هر یک شاخص یکی از حالات روانی است.

شکل ۲-۱۰ جدولی است از حالات مختلف گردش آونگ . اگر چه در نگاه اول این جدول کمی پیچیده به نظر می آید ، ولی در عمل بسیار ساده است. (برای تسهیل کار جهت موافق با حرکت عقربه های ساعت با «ع س +» و عکس آن با «ع س -» نشان داده می شود. م.) هر یک از حرکات دایره ای آونگ در محدوده ی مابین دو وضعیت چاکرای کاملاً باز (ع س + به قطر ۱۵ سانتیمتر) یا ۶C و چاکرای کاملاً مسدود (ع س -) یا ۶CC واقع است. به ندرت چاکرائی را با قطر بیش از ۱۵ سانتیمتر دیده ام مگر در حالتی که شخص از آن چاکرای به خصوص بیش از حد استفاده نماید و یا پس از تجربه ای معنوی که در این صورت بیشتر چاکراها باز هستند. من چاکراهائی را دیده ام که در طبقه بندی C10 جای می گیرند ( ع س + با قطر ۲۵ سانتیمتر) .

تنها موردی که استثناناً در محدوده بین C6 و CC6 قرار نمی گیرد، چاکرای کاملاً ساکن S است که در این حالت آونگ هیچ حرکتی ندارد. در این حالت ، یا چاکرا در حال معکوس کردن جهت چرخش خود است ، یا اینکه فرد از خصیصه روانی خاص آن چاکرا بیش از حد استفاده کرده یا آن را بلا استفاده رها کرده یا مسدود نموده است و در نتیجه گردش آن کاملاً متوقف شده و دیگر از کیهان انرژی دریافت نمی کند. چنانچه این وضعیت به مدتی طولانی ادامه یابد، مطمئناً به بیماری می انجامد ؛ زیرا هنگامی که بدون قابلیت استفاده از انرژی خارجی را از دست دهد دچار اختلال می گردد. ( در مورد رابطه بین بیماری و چاکراها به فصل ۱۵ مراجعه کنید.)

حرکت بیضوی آونگ نشانگر عدم تقارن و تعادل انرژی بین سمت راست و چپ بدن است . در این حالت آونگ به سمت بالا و چپ (CEL) یا بالا و راست (CER) تاب می خورد. این بدین معنی است که یک سمت بدن بیمار از سمت دیگر قوی تر است. انحراف به راست CER) یا CCER) نشانگر خصلتهایی چون فعال، مهاجم ، مذکر ، یا همان ینگ (Yang) است و انحراف به چپ CER) یا CCER) بیانگر صفاتی چون منفعل ، پذیرنده ، مونث ، یا بین (Yin) در شخصیت انسان است. وقتی حرکت بیضوی آونگ متوجه سمت راست – بالای بیمار باشد ، طبق اظهارات دکتر جان پیراکس خصیصه مذکر بیش از مونث در فرد توسعه یافته است و احتمالاً جنبه مذکر بیش از مونث در فرد توسعه یافته است و احتمالاً جنبه مذکر در او فعالیت بیش از حد فعالیت بیش از حد دارد ، یعنی در هنگامی که می بایست پذیرا باشد معمولاً تهاجمی عمل می کند. این مسقیماً با خصلت روانی خ ۱۲ ص آن چاکرا که حرکت بیضوی دارد مربوط است.

جدول شماره ۲-۱۰ : معاینه بالینی کانونهای انرژی

نماد	وضعیت	مفهوم نماد	نتیجه روانشناختی
	C6	ع س + ،دورانی ۱۵ سانتی متر	باز ومتعادل ، همراه با درک روشنی از حقیقت.
	CER3	ع س +،بیضوی ، راست . دورانی ۵/۷ سانتی متر	باز . اشتقال فعال/ مفعول، وجه فعال شخصیت پرورش یافته تر از وجه مفعول ، درک حقیقت بیشتر در وجه فعال ، مذکر یا ینگ متمرکز است.
	CEL3	ع س +، بیضوی ، چپ ، دورانی ۵/۷ سانتی متر	باز. اشتغال فعال/ مفعول . وجه مفعول پرورش یافته تر ، درک حقیقی بیشتر در وجه منفعل ، مونث یابین متمرکز است.
	CEV3	ع س +، بیضوی ، عمودی ، دورانی ۵/۷ سانتی متر	باز .  اندکی جابه جایی در جریان انرژی به سمت بالا و معنویت . جهت اجتناب از برخورد و آمیزش با مردم.
	CEH6	ع س +، بیضوی ، افقی ، دورانی ۵/۷ سانتی متر	باز .اندکی تراکم و تقلیل در جریان انرژی جهت اجتناب از تبادل انرژِی با سایرین.
	CC6	ع س-  ، دورانی ۱۵ سانتی متر	مسدود اشتقاق. خصایل تهاجمی ، شدیدتر از انفعالی ، همراه باپس زنی و اقعیات انفعالی وینگ.
	CCER	ع س – ، بیضوی ، راست ، دورانی ۵/۷ سانتی متر	مسدود.اشتقاقی . خصایل انفعالی شدیدتر از تهاجمی و پس زنی واقعیاتی که پذیرش آنها مستلزم داشتن و روحیه تهاجمی است.
	CCEL2	ع س – ، بیضوی ، چپ ، دورانی ۵ سانتیمتر	مسدود. اشتقاقی . خصایل انفعالی شدیدتر از تهاجمی و پس زنی واقعیاتی  که پذیرش آنها مستلزم داشتن روحیه تهاجمی است.
	CCEV3	ع س – ، بیضوی ، عمودی ، دورانی ۵/۷ سانتی متر	مسدد. همراه با جابه جایی انرژی روبه سوی بالا و لایه های  معنوی . جهت اجتناب از آمیزش با سایرین.
	CCEH5	ع س – ، بیضوی ، افقی  ، دورانی ۵/۱۲سانتی متر	مسدود. اندکی تراکم و تقلیل جریان انرژی جهت احتراز از تبادل انرژی با سایرین.
	V6	عمودی ، تابدار ۱۵ سانتی متر	در حال انتقال عواطف و انرژی به سمت معنویت. جهت احتراز از ایجاد روابط صمیمانه.
	H4	افقی ، تابدار ۱۰ سانتی متر	در حال جلوگیری از جریان انرژی و کاستن عواطف جهت احتراز از ایجاد روابط صمیمانه ، نشانه انسدادی شدید.
	R3	راست ، تابدار ۵/۷ سانتی متر	اشتقاق شدید تهاجمی / انفعالی ، وجه تهاجمی شدیدتر از  تهاجمی.
	L4	چپ ، تابدار ۱۰ سانتی متر	اشتقاق شدید . تهاجمی / وجه انفعالی شدیدتر از تهاجمی
	S	ساکن	چاکرا کاملاً از کار افتاده است ؛ موجب بروز بیماری و اختلال در کالبد فیزیکی خواهد شد.
	CEASS	ع س + . بیضوی ، CCEAS6جابه جایی محور دورانی ۵/۱۲ سانتی متر	نشانه شکل گیری تحولاتی عظیم در فردی که عمیقاً و فعالانه یا مشکلاتی درگیر است. این مشکلات احتمالاً به اختلال چاکرا مربوط هستند. هرج و مرج در حواس.
	CCEAS6	ع س – ، بیضوی ، جابه جایی محور ، دورانی ۱۵ سانتی متر	همانند CEASS . همراه با هرج و مرج منفی

* به یاد داشته باشید که نمادها نشان دهنده وضعیت گردش چاکرا ، در حالی که از بیرون بدان نگاه می کنید هستید.

وقتی چاکرائی حرکت بیضوی به سوی چپ و بالا (CCEL ,CEL) داشته باشد ، اعمال فرد در حیطه خصلت روانی خاص آن چاکرا بیشتر جنبه انفعال دارد. به عنوان مثال ، چنانچه مرکز مربوط به اداره واقع در میان استخوانهای کتف (۴ ب) منفعل باشد ( حرکت بیضوی به سوی چپ – بالا) شخص نخواهد توانست به خواسته های خود دست یابد. هنگامی که عمل تهاجمی ضروری است، او منفعل باقی می ماند و منتظر می ماند تا شخصی دیگر آن عمل را انجام دهد یا خواسته اش را محقق کند. وی در ضمن نمی تواند برای احقاق حقوق یانوبت خود پافشاری کند. بسیاری از اوقات چنین فردی را اشتباهاً انسانی متواضع می دانند؛ اما حقیقت این است که او به علت برخی تصورات شخصی بسیار عمیق در مورد ماهیت تهاجم ، از تهاجمی بودن واهمه دارد.

تصور ما از تهاجم مستقیماً به تجربیات دوران کودکی ارتباط دارد ، ممکن است کودک پدری بسیار مهاجم داشته که بیش از حد او را تحت کنترل داشت یا اینکه هرگاه او در خواستی داشت از سوی پدر تحقیر می شد. این عمل کودک را متقاعد کرد که راه درست برای به دست آوردن چیزی دست دراز کردن نیست. کودکان بسیار خلاق هستند، به همین دلیل احتمالاً او برای به بدست آوردن خواسته هایش یا حداقل جایگزینی برای آن راههای دیگری پیدا کرده است. هر راه که مفیدتر بوده باشد او آن را به عنوان رفتاری طبیعی در پیش گرفته است و آنقدر به این رفتار ادامه می دهد تا بی ثمر گردد. متأسفانه ، ترک عادت دشوار ا ست و متحول شدن و یافتن شیوه های تازه ، مستلزم تلاش است چرا که او از ابتدا را به دیده منفی نگریسته است. معمولاً در پس چهره فرد منفعل شخصیتی مهاجم و متخاصم وجود دارد که مایل است احساسات خود را بدون مانعی بیرون بریزد و آنچه را که می خواهد به دست آورد. چنانچه در طی معالجات این حالت مکرراً تکرار شود او در نهایت قادر خواهد شد تا تهاجم سازنده و سالم را با سایر بخشهای شخصیت خود آشتی دهد. این تلاش می بایست همزمان با تبدیل انفعال به پذیرشی سالم همراه باشد.

هر قدر حرکت دورانی آونگ دچار اختلال بیشتری باشد ، اختلال روانی چاکرای مورد نظر شدیدتر است. بیشترین حد انحراف به راست – چپ همراه با حرکت عقب – جلوی آونگ در زاویه ای ۴۵ درجه نسبت به محور عمودی بدن مشاهده شده است. ( جدول ۲- ۱۰ R3,L4) . هر چه نوسان آونگ بیشتر باشد ، مقدار انرژی مختل شده بیشتر است. مثلاً درجه R6 برای چاکرای ۴ ب نشانگر این است که فرد به سادگی و با حالتی تهاجمی آنچه را که می خواهد ، بدون در نظر گرفتن شرایط موجود ، به دست می آورد.
همین قاعده برآورد شدت نوسان ، در مورد حرکت نوسانی عقب – جلو نیز صادق است که یا عمودی ( موازی محور بدن V) و یا افقی ( عمود بر محور عمودی بدن H) است. نوسان عمودی بدین معنی است که فرد انرژی را به جهت بالا منحرف می کند و این بعضی اینکه او از درگیریهای شخصی اجتناب می کند. حرکت افقی نشان می دهد که او انرژی عواطف خود را در حد پائین نگاه داشته ، متراکم می کند تا از درگیری اجتناب ورزد. مثلاً وضعیت V5 در چاکرای ۳ الف نشان می دهد که شخص رابطه فردی خود را در جهت عمودی با معنویت برقرار می کند و از ایجاد روابط شخصی با سایرین پرهیز می کند. او جایگاه خود در کیهان را از دیدگاه باورهای معنوی توجیه می کند ورابطه خود را با دیگران قطع می نماید. در عوض حالت H5 در همان چاکرا نشانگر این است که بیمار با هیچکس ، چه به لحاظ معنوی و چه انسانی ، رابطه ندارد . این روند می تواند به عزلت و گوشه نشینی منجر گردد. حالت فوق ممکن است به وضعیت S در چاکرا منتهی شود که محصول استفاده کمتر از حد معمول از انرژی چاکرا و ذخیره کردن آن است. در این شرایط مداوای شدید جسمی و پسیکودینامیکی ضروری است.
هنگامی که انسان خصلت روانی به خصوصی را در وجود خود پرورش دهد ، خواه با اراده شخصی و خواه تحت فشار وقایع جهان خارج ،چاکرا یا چاکراهای درگیر در آن خصلت ویژه حرکتی غیرقرینه و حاکی از اختلال را نشان می دهند (CCEAS ,CEAS) . ( جدول ۲-۱۰) . این حرکت در چاکرا موجب حرکت آشفته آونگ می شود و معمولاً حرکتی بیضوی با محور متغیر در این شرایط قابل رویت است. شاید در ابتدا این نوع سان ، مبتدی را گیج کند. با وجود این چنانچه آونگ را مدت بیشتری برفراز چاکرا نگاه دارید ، تغییر محور حرکت را ملاحظه خواهید کرد. که مانند دو مورد آخر جدول ۲-۱۰ به نظر می آید. با مشاهده این نوع نوسان ، شفاگر در می یابد که درون بیمار وقایع زیادی در شرف وقوع است. اکنون هنگام آن است که تلاشی عمیق برای رفع مشکلات موجودی انجام گیرد، اما در عین حال باید فضای شخصی و فرصت کافی در اختیار بیمار گذاشته شود تا او خود به معاینه و ایجاد تحولات فردی در خویش بپردازد. اگر او بتواند در این زمان چند روزی را از محل کارش مرخصی بگیرد و در معرض مشکلات روزمره نباشد ، قادر خواهد بود از این فرصت بزرگ برای تحول بیشترین بهره را کسب کند. این پدیده را به دفعات در افراد دیده ام که به مدت یک هفته استراحت مطلق نموده و عمقاً دست اندر کار استحاله فردی بوده اند.

با تبحر بیشتر شفا گر در امر استفاده از آونگ ، به تدریج « کیفیات» بیشتری در معاینات قابل مشاهده می کردند. سرعت نوسان آونگ نشانگر مقدار انرژی دریافتی چاکرا است. با تمرین بیشتر ، شفاگر خواهد توانست کیفیاتی چون تنگی ، کشیدگی ، التهاب ، سنگینی ، اندوه ، آرامش و شفافیت را با دقت « از یکدیگر باز شناسد». نوسان سریع و کم دامنه آونگ نشان دهنده کار بیش از حد ، تنش و فشار در آن ناحیه است. این نوع حرکت همچنین ممکن است نشانگر التهاب باشد که به دلیل وجود مقدار زیادی خصلت تهاجم سالم در آن منطقه است. بنابراین اگر شفاگر برای تشخیص کیفیت انرژی جاری در چاکرا حواس خود را بیشتر پرورش دهد ، خواهد توانست اطلاعات بیشتری را در رابطه با وضعیت بیمار به دست آورد. او می تواند میزان ثبات یک چاکرا ، مدتی که در وضع جاری بوده است ، وجود نوسان بین دو وضعیت مختلف ، و سایر موارد را تشخیص دهد. ممکن است کانون انرژی در ۲۰ % یا ۸۰ % اوقات باز باشد. این نیز به وسیله شفاگری با حواس پرورش یافته به «ظرافت» تعیین می گردد. البته در این امر تمرین همراه با تحقیق ضروری است.

وقتی در جلسات فشرده درمانی چاکراهای بسته باز می شوند، وضعیتهای متفاوتی به خود می گیرند. بروز تحول در نظام فکری و اعتقادی انسان جهت چرخش چاکرا را تغییر می دهد. گاهی اوقات چاکرائی که در سطحی وسیع (CC6) بسته است ، می تواند به مرور زمان قطر خود را کاهش دهد ، جهت حرکت خود را بازگرداند و در وضعیت متعادل مجدداً قطر خود را افزایش دهد تا به حالت C6 برسد. بسیاری از اوقات چاکرائی ، مثل قلب یا شبکه خورشیدی ، که در وضعیت CC6 است ، ممکن است با مدت کوتاهی مثل ۵ دقیقه گریه شدید ، به حالت C6 بازگردد. این تغییر مدت زیادی دوام نمی یابد. ولی اگر انسان به مدت طولانی به کار خود ادامه دهد ، هربار چاکرا بیش از دفعه پیش باز می شود. بدین وسیله میانگین اوقات تعادل چاکرا در وضعیت باز تثبیت شده ، و به ندرت بسته می شود. آنگاه می توان همین عمل را در مورد چاکراهای بعدی انجام داد ، یعنی چاکراهائی که شادمانی روزمره شخص را مختل می کنند.

من دریافته ام وقتی که در جلسه درمان ، یکی از چاکراهائی که به طور مزمن بسته بوده باز می گردد ، غالباً چاکرای دیگری که به طور معمول باز بوده است برای جبران این وضعیت کمی بسته می شود. دلیل این واقعه این است که در ابتدا فرد بدون اندکی «حفاظت» کاذب ، قادر به تحمل گشایش نوظهور چاکرا نیست.