اختر‌شناسان توضیحی برای تپه‌های دنباله‌دار ۶۷پی ارائه دادند.
محققان فرانسوی توضیحی برای الگوهای بزرگ تپه‌‌شکل در سطح دنباله‌دار ۶۷پی ارائه دادند. تصاویر جمع آوری‌شده توسط کاوشگر روزتا و دوربین «OIRIS» آن که هم‌اکنون از کار افتاده است، شواهدی از وجود الگوهای تپه شکل بر روی دو سطح آن و قسمت گردنه‌ی آن ثبت کردند. عکس‌هایی از همین قسمت‌ها در زمان‌های مختلف نشان از متحرک بودن این تپه‌ها داشت.
تشکیل این تپه‌ها مستلزم دو فاکتور است؛ رسوبات ذره‌ای و باد. بررسی‌های قبلی بر روی دنباله‌دار ۶۷پی نشان داد که سطح آن از رسوباتی نرم و گَرد‌مانند، تشکیل شده است. بررسی جدیدی نشان می‌دهد، تفاوت دما و فشار در قسمت رو به خورشید دنباله‌دار و قسمت پشت به خورشید آن، برای ایجاد بادهای سازنده‌ی این تپه‌ها کافی است.
دنباله‌دار ۶۷پی جوی پایدار و غلیظی، همانند زمین ندارد؛ بلکه جو آن رقیق و نازک است و از گازهایی تشکیل شده است که هم‌زمان با نزدیک‌تر شدن به خورشید متصاعد می‌شوند. محققان مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه و آزمایشگاه فیزیک و مکانیک محیط‌های غیرهمگن در دانشگاه پاریس، نشان دادند که شیب فشار در سطح ۶۷پی برای ایجاد بادهای در سطح دنباله‌دار کافی است. جاذبه‌ی این دنباله‌دار بسیار ضعیف بوده و ذرات در آن به آسانی قابل جابه‌جایی است.
محققان در مقاله‌ی خود ذکر کردند: «فهم ما از به‌هم پیوستن هیدرودینامیک‌ها و انتقال رسوبات می‌تواند، علت پیدایش ساختارهای موجی در شرایط خاص را پیدا کرده و همچنین ابزاری قابل اتکا در پیش‌بینی فرآیندهای ساییدگی و اضافه‌شدن لایه‌های کنترل‌کننده‌ی تکامل اقمار واقع در منظومه‌ی‌شمسی به حساب می‌آید.»
