انسان چگونه فرگشت یافت؟

طی فرآیندی که «فرگشت» نامیده می‌شود، موجودات در نسل‌های مختلف، مرتباً دچار تغییراتی می‌شوند. «فرگشت» به ما نشان می‌دهد که موجودات کاملاً با محیط اطرافشان سازگار می‌شوند و باعث اصلاح گونه‌های جدید شده و به همین ترتیب باعث انقراض دیگر گونه‌ها می‌شود. نیرو محرکه‌ی «فرگشت»، «انتخاب طبیعی» نامیده می‌شود.

سرنخ‌های «فرگشت» در قالب بقایای قدیمی موجودات در سنگ‌واره‌ها یافت می‌شود. موجودات امروزی شباهت‌هایی با نیاکان قدیمی شان دارند، اما به همان میزان دچار تغییراتی نیز شده‌اند. سنگواره‌ها همچنین نشان می‌دهند که میلیون‌ها گونه‌ی زنده و منقرض شده، شکل «فرگشت» یافته‌ی موجود ساده‌ای هستند که میلیاردها سال پیش بر روی کره‌‌ی زمین زندگی می‌کرده‌اند.

یک گونه، گروهی از موجودات مشابه است که می‌توانند با هم تولیدمثل کنند. اگر تعدادی از یک گونه از دیگر گروه‌های آن گونه جدا شوند، دیگر نمی‌توانند با هم تولید مثل کنند. در این مورد، این گروه جداگانه «فرگشت» یافته و از دیگر گونه‌ها بسیار متفاوت می‌شوند. در نهایت، این تغییرات منجر به شکل‌گیری یک گونه‌ی جدید می‌شود.

«فرگشت»، یک سیر تغییر مداوم است. تغییر می‌تواند در موجودات کوچک، بسیار سریع رخ دهد، مثل باکتری‌ها؛ اما در بیشتر موجودات زنده تا هزاران سال به طول می‌انجامد. «فرگشت» انسان از یک نیای “شبیه” به میمون، میلیون‌ها سال طول کشید تا به چندین گونه‌ی متفاوت، نه فقط گونه‌ی ما، برسد.

موجوداتی که ما محیط اطرافشان سازگاری بیشتری دارند، بیشتر از موجوداتی که نیاز به جایگزین شدن دارند، تولید مثل می‌کنند. به مرور تنها تعداد کمی که با محیط خاص اطرافشان سازگار شده‌اند، زنده خواهند ماند. باید قدردان این انتخاب طبیعی بود، زیرا ویژگی‌هایی که نیاز است باقی بمانند، به نسل بعدی انتقال یافته و گسترش می‌یابد. پس یک «گونه» همیشه درحال «فرگشت» است.

برخی موجودات سازگار شده ویژگی‌هایی دارند که باعث می‌شود برای یافتن غذا، آب، پناهگاه و جفت بهتر رقابت کنند. این موجودات اصلاح شده، شانس بیشتری برای زنده ماندن، رشد کردن و انتقال ویژگی‌های مفیدشان به نسل بعد دارند. چارلز داروین، معتقد است گونه‌های مختلف در طول زمان طی این روند، «فرگشت» پیدا می‌کنند.

چارلز داروین، بین سال‌های ۱۸۳۱ تا ۱۸۳۶ به دور دنیا سفر کرد و تمام حیوانات و گیاهانی که مشاهده کرده بود را ثبت کرد، این سفر به او ثابت کرد که گونه‌های مختلف «فرگشت» پیدا می‌کنند. او در سال ۱۸۵۹، تئوری‌های خود بر پایه‌ی  منشاء گونه‌ها را منتشر کرد.

انسان‌های اولیه پنج میلیون سال پیش از موجودی که در ظاهر به میمون امروزی شبیه بود، در آفریقا فرگشت پیدا کردند، همان‌گونه که این نیاکان از جنگل‌های انبوه به جنگ‌های باز تغییر مکان دادند، ویژگی‌های جدیدی مثل توانایی ایستاده راه رفتن را نیز پیدا کردند.

راه رفتن بر روی دو پا، به انسان‌های اولیه این امکان را داد که با کمک دست‌هایشان اشیا را بردارند، حمل کرده و از آنها استفاده کنند. همچنین ایستادن به آنها کمک کرد که به مطالعه‌ی محیط اطرافشان بپردازند و مراقب شکار و یا دشمنانشان باشند. این ویژگی جدید باعث شد آن‌ها، مغزهای بزرگتری داشته باشند که به آن‌ها توانایی تفکر، تصمیم‌گیری و برقراری ارتباط می‌دهد.