بشقاب پرنده ،ساخته زمینیان یا فرازمینیان؟
مهمترین مطالب مربوط به » اشیای پرنده ناشناس » را به صورت زیر میتوان خلاصه کرد:
۱- از گذشته های دور تا جنگ جهانی دوم ، گزارشات اندکی در مورد رویت اشیاء نورانی ناشناخته ، بخصوص در آسمان ، وجود دارد.
۲- در سال ۱۹۴۲ ، در جریان جنگ جهانی دوم، خلبانان انگلیسی که از بمباران شهر «اسن» در آلمان بازمی گشتند، با بالون های شفاف نارنجی رنگ و با سرعت زیاد، در آسمان مواجه شدند . این بالون ها ، پس از آن نیز بارها مشاهده شدند و از جانب آمریکا و انگلیسی ها Foo Fighter لقب گرفتند.
۱- از گذشته های دور تا جنگ جهانی دوم ، گزارشات اندکی در مورد رویت اشیاء نورانی ناشناخته ، بخصوص در آسمان ، وجود دارد.
۲- در سال ۱۹۴۲ ، در جریان جنگ جهانی دوم، خلبانان انگلیسی که از بمباران شهر «اسن» در آلمان بازمی گشتند، با بالون های شفاف نارنجی رنگ و با سرعت زیاد، در آسمان مواجه شدند . این بالون ها ، پس از آن نیز بارها مشاهده شدند و از جانب آمریکا و انگلیسی ها Foo Fighter لقب گرفتند.
۳- در اکتبر ۴۳، هنگام بمباران شهر » شواینفورت » در آلمان ، خلبانان آمریکایی و انگلیسی به دیسک های پرنده ای برخورد می کنند که گلوله به آن ها اثر نمی کند. اصطلاح » UFO)» Unidentified Flying Objects ) ، یا» اشیای پرنده ناشناخته»، اولین بار در سال ۴۴ از جانب متفقین ، برای نامیدن این دیسک ها بکار می رود.
۴- ۱۴ ژوئن ۴۷ ، یک شیء پرنده ناشناس ، در شهر » روزول» واقع در ایالت نیومکزیکو آمریکا سقوط کرد و از آن پس این شهر بصورت قبله گاه معتقدین به» حضورغریبه ها روی زمین» درآمد. این جنجالی ترین و مهمترین حادثه در تاریخ مشاهده بشقاب پرنده ( یکی ازاشکال یوفو) می باشد.
۵- ۱۹ سپتامبر ۷۶، سرهنگ پرویز جعفری، خلبان ارتش ایران، در آسمان تهران ، با شیء پرنده ناشناس برخورد می کند. او هنوز یکی از معتبر ترین شاهدان رویت این اجسام است ودر کنفرانس ها و مجامع بررسی «بشقاب پرنده» در سراسر دنیا، مشاهدات خود را بیان داشته است.
۶-از مجموع حدود ۱۰۰۰۰ گزارش در مورد این ناشناخته ها، ۶۰۰ مورد بدون توضیح و باقی خطاهای دید در هنگام مشاهده پدیده های طبیعی ، اعلام شده است.آلمان نازی و » بشقاب پرنده»
اولین سازنده وسیله پرواز به شکل دیسک Chance Vought آمریکایی بود . او در سال ۱۹۱۱ ماشین پروازی به صورت چتر ساخت و در سال ۱۹۴۰ به کمک Charles Zimmerman ماشین های مشابه دیگری می سازد که مورد تایید سازمان «ناسا»،
National Advisory Committee for Aeronautics ، قرار می گیرد.( ناسا در آن زمان » کمیته » بود و اینک «آژانس» می باشد).
مهمترین دستاوردها را در ساخت بشقاب پرنده باید به حساب آلمان هیتلری گذاشت. WW2 نام اولین پروژه آلمان ها در این زمینه بود. در سال ۱۹۳۹ پروفسور آلمانی » هنریش فوکه » هواپیمایی به شکل بشقاب پرنده ، به نام Focke-Wulf طراحی کرد. همچنین آلمانی دیگری به نام » آرتور ساک» دیسک پرنده ای به نام As-6 ساخت که کارخانه آن در لایپزیک قرار داشت و مهمترین محصول آن بشقاب پرنده های HAUNEBU 1-2-3 بود. این پروژه در سال ۱۹۳۹ آغاز به کار کرد. در سال ۱۹۴۲ مدل -۱ و در سال ۴۴ مدل- ۲ با قطر ۲۶ متر ، با نام » تول» ، با سرعتی نزدیک به ۶ هزار کیلومتر در ساعت(!) ساخته شد. HAUNEBU-3 ، برای پرواز به مدار زمین طراحی میشد که آلمان ها شکست میخورند. در مورد این مدل آخر گفته میشود که دانشمندان باتوجه به حرکت دورانی زمین و حرکت دورانی بشقاب ها ، در جهت مناسب، در نظر داشتند که از آن ها برای خروج از جو از قطب شمال و بازگشت به زمین ، از قطب جنوب استفاده کنند.
آنچه با نام رسمی » بشقاب پرنده » ساخته شد ، محصول کار سه دانشمند آلمانی به نام های «شریفر» ، «هابرمول» ، » میتشه» و یک ایتالیایی به نام » جوزف بلونتسو» بود ودر فوریه ۱۹۴۱ در نزدیکی پراگ آزمایش شد.
اهمیت این اخبارآنگاه مفهوم است که بدانیم تمام این تحقیقات بصورت» فوق سری» انجام می شدو مهمتر آن که پس از پایان جنگ نیزاقدامی از جانب متفقین برای افشای آن ها صورت نگرفت. در حالی که شواهد همه دال برآن است که آن ها بدون فوت وقت سعی کردند این پروژه ها را در خانه خود تکمیل کنند.
ستاد نیروهای آمریکایی ، مستقر در برلین در شانزدهم دسامبر ۱۹۴۷ ، در پی اوج گیری گمانه زنی ها در مورد بشقاب پرنده های آلمانی ، همزمان با گزارشات رویت آن ها در آسمان و به ویژه پس از ماجرای » روزول» ، در ژوئن همان سال، رسما اعلام می دارد که هیچگاه برنامه ای برای تولید بشقاب پرنده در آلمان وجود نداشته است(!).
سرنوشت دانشمندانی هم که در این زمینه ها کار میکردند ، بعد ها سوژه کتاب وحدس و گمان ها ی زیادی شد. به عنوان نمونه » شیفر» در سال ۱۹۵۲ ، در حالی که به صورت مستقل روی ساخت یک پرنده کار میکرد، در آلمان به قتل رسید.
در سال ۱۹۴۵ ، بشقاب پرنده ساخت آلمان ، با نام ، » دیسک بلوتسو» در اولین و آخرین پرواز آزمایشی خود در سه دقیقه اول پرواز به سرعت ۲۲۰۰ کیلومتر در ساعت دست یافت . بقایای کارخانه این بشقاب پرنده که در شهر Breslau ( بعد از جنگ جزو خاک لهستان شد) قرارداشت ،در جنگ ، به همراه گویا سه تن از طراحان این دیسک، از جمله «اتو هابرمول» به دست ارتش سرخ افتاد. فیلم مستندی وجود دارد که نشان می دهد، شیء بزرگی ، که گویا بقایای بشقاب پرنده منفجر شده توسط خود نازی هاست و با برزنت پوشانده شده است ، توسط ارتش سرخ از این محل حمل میشود.
روزنامه فرانسوی France-Soir در تاریخ هفتم ژوئن ۱۹۵۲ در مصاحبه ای با مهندس » ریچارد میته» سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی آلمان ، از قول وی چنین می نویسد: » در سال ۴۴ من با کمک شش مهندس دیگر بشقاب پرنده » فااو-۷″مجهزبه موتورBreslau را ساختم که در قطب شمال در کانادا، مورد آزمایش قرار گرفت. کارخانه «برسلاو» به همراه سه مهندس طراح در آن به دست ارتش سرخ افتاد. بشقاب پرنده هایی که این روزها در آسمان دیده می شوند ساخت شوروی هستند».
اهمیت این اخبارآنگاه مفهوم است که بدانیم تمام این تحقیقات بصورت» فوق سری» انجام می شدو مهمتر آن که پس از پایان جنگ نیزاقدامی از جانب متفقین برای افشای آن ها صورت نگرفت. در حالی که شواهد همه دال برآن است که آن ها بدون فوت وقت سعی کردند این پروژه ها را در خانه خود تکمیل کنند.
ستاد نیروهای آمریکایی ، مستقر در برلین در شانزدهم دسامبر ۱۹۴۷ ، در پی اوج گیری گمانه زنی ها در مورد بشقاب پرنده های آلمانی ، همزمان با گزارشات رویت آن ها در آسمان و به ویژه پس از ماجرای » روزول» ، در ژوئن همان سال، رسما اعلام می دارد که هیچگاه برنامه ای برای تولید بشقاب پرنده در آلمان وجود نداشته است(!).
سرنوشت دانشمندانی هم که در این زمینه ها کار میکردند ، بعد ها سوژه کتاب وحدس و گمان ها ی زیادی شد. به عنوان نمونه » شیفر» در سال ۱۹۵۲ ، در حالی که به صورت مستقل روی ساخت یک پرنده کار میکرد، در آلمان به قتل رسید.
در سال ۱۹۴۵ ، بشقاب پرنده ساخت آلمان ، با نام ، » دیسک بلوتسو» در اولین و آخرین پرواز آزمایشی خود در سه دقیقه اول پرواز به سرعت ۲۲۰۰ کیلومتر در ساعت دست یافت . بقایای کارخانه این بشقاب پرنده که در شهر Breslau ( بعد از جنگ جزو خاک لهستان شد) قرارداشت ،در جنگ ، به همراه گویا سه تن از طراحان این دیسک، از جمله «اتو هابرمول» به دست ارتش سرخ افتاد. فیلم مستندی وجود دارد که نشان می دهد، شیء بزرگی ، که گویا بقایای بشقاب پرنده منفجر شده توسط خود نازی هاست و با برزنت پوشانده شده است ، توسط ارتش سرخ از این محل حمل میشود.
روزنامه فرانسوی France-Soir در تاریخ هفتم ژوئن ۱۹۵۲ در مصاحبه ای با مهندس » ریچارد میته» سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی آلمان ، از قول وی چنین می نویسد: » در سال ۴۴ من با کمک شش مهندس دیگر بشقاب پرنده » فااو-۷″مجهزبه موتورBreslau را ساختم که در قطب شمال در کانادا، مورد آزمایش قرار گرفت. کارخانه «برسلاو» به همراه سه مهندس طراح در آن به دست ارتش سرخ افتاد. بشقاب پرنده هایی که این روزها در آسمان دیده می شوند ساخت شوروی هستند».
سرگردآلمانی » رودولف لیسار»، در کتاب » سلاح سری آلمان و تکمیل آن ها بعد از جنگ» ، می نویسد:» کارخانه «براسلاو» و چند مهندس آلمانی به چنگ شوروی ها افتادند و آن ها را به سیبری فرستادند .جایی که با موفقیت دنباله کار روی بشقاب پرنده ها ادامه یافت. مهندس » ریچارد میته» نیز اکنون در آمریکاست و اطلاعات حاکیست که در حال ساخت بشقاب پرنده می باشد».
در سال ۱۹۷۸ نیروی هوایی آمریکا اعلام می دارد که هیچ مستنداتی مبنی بر ساخت بشقاب پرنده ، به کمک مهندیسن آلمانی، نه در آمریکا و نه در اتحاد شوروی ، وجود ندارد.
در این سال ها ، و بعد از آن ، افراد ی با تمایلات » نئوفاشیستی» ، همواره سعی داشته اند ثابت کنند که بشقاب پرنده ها نتیجه ادامه پروژه های به سرقت رفته ازآلمان ها ، بوسیله متفقین هستند . نمونه آن » ارنست سوندل» کانادایی و کتابش » یوفو-اسلحه سری آلمان» است. اوهمچنین آثاری در نفی «هولوکاست» دارد و بخاطر آن ها در فوریه ۲۰۰۷ ، دادگاه آلمان او را به تحمل پنج سال زندان محکوم کرد.
در سال های اخیر کتاب های زیادی نیزبد ون تمایلات فاشیستی در مورد دستیابی نازی ها به تکنولوژی ساخت پرنده های پیشرفته ، به رشته تحریر درآمده است که از آن جمله اند: » طرح های سری رایش سوم» ، نویسنده David Myhra ؛ «آلترناتیو لوفت وافه «، نویسنده John Boxter ؛ » بشقاب پرنده های رایش سوم»، نویسنده Len Kosten ؛ و کتاب هایی ازدانشمندان روسیه چون » د.آ. سوبالف» و » ب. خازانوف» و…
در همین رابطه ،» میخائیل گرشتین » ، رئیس کمیسیون «یوفولوگی» انجمن جغرافیایی روسیه ، چندی پیش در مقاله ای با عنوان » دانشمندان هنوز در مورد بشقاب پرنده های نازی ها بحث میکنند»، منتشره درستون علمی «کامسامولسکایا پراودا» ، به بررسی این مساله مهم می پردازد.
آنچه از طرف آمریکایی ها و انگلیسی ها ، در زمان جنگ ، به نام Foo Fighter وازجانب آلمان هاKugelblitz خوانده می شد ، بالون های درخشانی بودند که در آسمان آلمان و دیگر مناطق اروپا دیده شدند و باسرعت زیاد پرواز میکردند و گلوله متفقین بر آن ها اثری نداشت. سال ها این بالون ها نیزتحت عنوان » اشیاء پرنده ناشناخته» مورد ارزیابی قرار می گرفت. و تنها چند سالی است که اسناد تولید آن ها بوسیله نازی ها، منتشر گردیده است .
در سال ۱۹۷۸ نیروی هوایی آمریکا اعلام می دارد که هیچ مستنداتی مبنی بر ساخت بشقاب پرنده ، به کمک مهندیسن آلمانی، نه در آمریکا و نه در اتحاد شوروی ، وجود ندارد.
در این سال ها ، و بعد از آن ، افراد ی با تمایلات » نئوفاشیستی» ، همواره سعی داشته اند ثابت کنند که بشقاب پرنده ها نتیجه ادامه پروژه های به سرقت رفته ازآلمان ها ، بوسیله متفقین هستند . نمونه آن » ارنست سوندل» کانادایی و کتابش » یوفو-اسلحه سری آلمان» است. اوهمچنین آثاری در نفی «هولوکاست» دارد و بخاطر آن ها در فوریه ۲۰۰۷ ، دادگاه آلمان او را به تحمل پنج سال زندان محکوم کرد.
در سال های اخیر کتاب های زیادی نیزبد ون تمایلات فاشیستی در مورد دستیابی نازی ها به تکنولوژی ساخت پرنده های پیشرفته ، به رشته تحریر درآمده است که از آن جمله اند: » طرح های سری رایش سوم» ، نویسنده David Myhra ؛ «آلترناتیو لوفت وافه «، نویسنده John Boxter ؛ » بشقاب پرنده های رایش سوم»، نویسنده Len Kosten ؛ و کتاب هایی ازدانشمندان روسیه چون » د.آ. سوبالف» و » ب. خازانوف» و…
در همین رابطه ،» میخائیل گرشتین » ، رئیس کمیسیون «یوفولوگی» انجمن جغرافیایی روسیه ، چندی پیش در مقاله ای با عنوان » دانشمندان هنوز در مورد بشقاب پرنده های نازی ها بحث میکنند»، منتشره درستون علمی «کامسامولسکایا پراودا» ، به بررسی این مساله مهم می پردازد.
آنچه از طرف آمریکایی ها و انگلیسی ها ، در زمان جنگ ، به نام Foo Fighter وازجانب آلمان هاKugelblitz خوانده می شد ، بالون های درخشانی بودند که در آسمان آلمان و دیگر مناطق اروپا دیده شدند و باسرعت زیاد پرواز میکردند و گلوله متفقین بر آن ها اثری نداشت. سال ها این بالون ها نیزتحت عنوان » اشیاء پرنده ناشناخته» مورد ارزیابی قرار می گرفت. و تنها چند سالی است که اسناد تولید آن ها بوسیله نازی ها، منتشر گردیده است .
» ویکتور شاوبرگر(۱۹۵۸-۱۸۸۵ )، دانشمند اتریشی و ازمعروف ترین طراحان موتورهای جت برای بشقاب پرنده هادرآلمان هیتلری بشمار می رود. وی را ابتدا به بهانه بی احترامی به هیتلر بازداشت می کنند تا از او در طراحی توربین های خنک کننده برای هواپیماهای «مسراشمیت» استفاده نمایند.او در سال ۱۹۵۸ می نویسد: «مدل بشقاب پرنده آزمایش شده در سال ۱۹۴۵، به کمک مهندسین و متخصصین ورزیده زندانی در اردوگاه » مات هاوزن» ، ساخته شد. آن ها پس از پایان کار به اردوگاه برگردانده شدند واین پایان کار آن ها بود. من اینک پس از جنگ راجع به فعالیت های فشرده برای ساختن مدل های پیشرفته میشنوم. ولی باید بگویم که بدون اسنادی که پس از جنگ به دست متفقین افتاد ، حتی چیزی شبیه مدل من را هم نمی توانستند بسازند. آن نمونه به دستور Keitel نابود گردید».
«شاوبرگر» خاطر نشان می کند که مدل بشقاب پرنده آزمایش شده در چهاردهم فوریه ۱۹۴۵ ، در حوالی » پراگ»، توانست در زمان سه دقیقه ، پانزده کیلومتر اوج بگیردو در پرواز افقی سرعتی معادل ۲۲۰۰ کیلومتر داشته است.
«ژوزف بلونتسو» ولی گفته است که نمونه های زمان جنگ موفقیت آمیز نبودند .
برخی کارشناسان نظامی روس با بررسی این دستاوردهای علمی- نظامی نازی ها، معتقدند در صورتی که جنگ دو،سه سال دیگر به درازا می کشید، آلمان ها در نبرد هوایی به مرحله شکست ناپذیری می رسیدند.
طرفداران فانتزی معتقدند که آلمان ها مدل های خود را از روی یوفو های واقعی آمده از کرات دیگر، طراحی کرده اند. ولی هیچ منبع موثق ومعتبری مشاهده بشقاب پرنده، با چنین مشخصاتی را قبل ازجنگ جهانی دوم گزارش نکرده است.
«شاوبرگر» خاطر نشان می کند که مدل بشقاب پرنده آزمایش شده در چهاردهم فوریه ۱۹۴۵ ، در حوالی » پراگ»، توانست در زمان سه دقیقه ، پانزده کیلومتر اوج بگیردو در پرواز افقی سرعتی معادل ۲۲۰۰ کیلومتر داشته است.
«ژوزف بلونتسو» ولی گفته است که نمونه های زمان جنگ موفقیت آمیز نبودند .
برخی کارشناسان نظامی روس با بررسی این دستاوردهای علمی- نظامی نازی ها، معتقدند در صورتی که جنگ دو،سه سال دیگر به درازا می کشید، آلمان ها در نبرد هوایی به مرحله شکست ناپذیری می رسیدند.
طرفداران فانتزی معتقدند که آلمان ها مدل های خود را از روی یوفو های واقعی آمده از کرات دیگر، طراحی کرده اند. ولی هیچ منبع موثق ومعتبری مشاهده بشقاب پرنده، با چنین مشخصاتی را قبل ازجنگ جهانی دوم گزارش نکرده است.
عکس هایی بر در و دیوار برخی بناهای تاریخی ، برای اثبات قدمت موضوع ارائه می شود . همچنین موارد ی چند از مشاهده اشیای پرنده ناشناس ، توسط مورخین گزارش شده است . به عنوان مثال «کریستف کلمب» نیز در خاطراتش به یک مورد اشاره می کند. ولی قضاوت در مورد ماهیت آن ها بسیار دشوار است.
به هرحال تاکنون اسنادی مبنی بر آلمانی بودن بشقاب پرنده هایی که در جنگ بوسیله خلبانان دیده شد ، منتشر نشده است. ولی بسیاری براین باورند که چشم اسفندیار قضیه ، همینجاست.
طرفداران یوفو میگویند که توطئه ای در کار است تا وجود این غیر زمینی ها از دید مردم پنهان نگاه داشته شود ومنتقدان، یا UFO Kritiker ها نیز همین انتقاد را به صورت دیگری مطرح می کنند: دسته ای از آن ها که منکر وجود بشقاب پرنده هستند ، می گویند که توطئه ای در کار است تا به لطایف الحیل ، پدیده های طبیعی و جوی و خطای دید انسان در ارزیابی آن ها و… را در نزد مردم چیزهای غیر قابل شناسایی جا بزنند و اگر مقامات رسمی تمام اسناد را منتشر کنند آنوقت مشخص خواهد شد که بشقابی در کار نیست. پس مقامات در ایجاد و وجود این توهمات ذینفع ودخیل میباشند.
گروه دیگری از منتقدین هم بر این باورند که بشقاب پرنده ، وجود دارد ولی ساخت همین بشر دوپای خودمان است. این گروه ، به طور عمده سعی میکنند تا ارتباطی بین بشقاب پرنده های هیتلری و امروزی بیابند.
گروه دیگری نیز وجود دارند مانند Edgar Mitchel ، فضانورد معروف آپولو ۱۴، که معتقدند » یوفو» وجود دارد ولی بسیاری از چیزهایی که امروز تحت عنوان بشقاب پرنده رویت می شود ، ساخت دولت های بزرگ است و تکنولوژی آن را نیز ازموجودات یوفوهای حقیقی آموخته اند.
حال اگر تلاش کنیم » کلاف سردرگم» بشقاب پرنده ها را باز کنیم ، درهمان گام های نخست با این سوالات و معضلات مواجه خواهیم شد:
۱- اگر بشقاب پرنده هایی با منشا خارجی وجود داشته باشند:
– از کجا می آیند ؟ برای اینکه احتمال آمدن آن ها از خارج از منظومه شمسی را بپذیریم ، می بایست غلظت فانتزی را خیلی بالا ببریم و به فرضیات دورازعقل متوسل شویم. فرضیات دیگر،همچون وجود تمدن های برتر، در روی زمین در گذشته های دور و سپس کوچ آن ها به مریخ ، یا سیارات نزدیک دیگر و اینک بازگشتشان به وسیله بشقاب ها هم، هرچند معقول تراست،ولی باز بدون توسل به فانتزی و نادیده گرفتن دستاوردهای علمی ممکن نیست.
طرفداران یوفو میگویند که توطئه ای در کار است تا وجود این غیر زمینی ها از دید مردم پنهان نگاه داشته شود ومنتقدان، یا UFO Kritiker ها نیز همین انتقاد را به صورت دیگری مطرح می کنند: دسته ای از آن ها که منکر وجود بشقاب پرنده هستند ، می گویند که توطئه ای در کار است تا به لطایف الحیل ، پدیده های طبیعی و جوی و خطای دید انسان در ارزیابی آن ها و… را در نزد مردم چیزهای غیر قابل شناسایی جا بزنند و اگر مقامات رسمی تمام اسناد را منتشر کنند آنوقت مشخص خواهد شد که بشقابی در کار نیست. پس مقامات در ایجاد و وجود این توهمات ذینفع ودخیل میباشند.
گروه دیگری از منتقدین هم بر این باورند که بشقاب پرنده ، وجود دارد ولی ساخت همین بشر دوپای خودمان است. این گروه ، به طور عمده سعی میکنند تا ارتباطی بین بشقاب پرنده های هیتلری و امروزی بیابند.
گروه دیگری نیز وجود دارند مانند Edgar Mitchel ، فضانورد معروف آپولو ۱۴، که معتقدند » یوفو» وجود دارد ولی بسیاری از چیزهایی که امروز تحت عنوان بشقاب پرنده رویت می شود ، ساخت دولت های بزرگ است و تکنولوژی آن را نیز ازموجودات یوفوهای حقیقی آموخته اند.
حال اگر تلاش کنیم » کلاف سردرگم» بشقاب پرنده ها را باز کنیم ، درهمان گام های نخست با این سوالات و معضلات مواجه خواهیم شد:
۱- اگر بشقاب پرنده هایی با منشا خارجی وجود داشته باشند:
– از کجا می آیند ؟ برای اینکه احتمال آمدن آن ها از خارج از منظومه شمسی را بپذیریم ، می بایست غلظت فانتزی را خیلی بالا ببریم و به فرضیات دورازعقل متوسل شویم. فرضیات دیگر،همچون وجود تمدن های برتر، در روی زمین در گذشته های دور و سپس کوچ آن ها به مریخ ، یا سیارات نزدیک دیگر و اینک بازگشتشان به وسیله بشقاب ها هم، هرچند معقول تراست،ولی باز بدون توسل به فانتزی و نادیده گرفتن دستاوردهای علمی ممکن نیست.
– در صورت صحت این فرض، نتیجه می گیریم که دولت های بزرگ با توطئه سکوت میخواهند که آن هارا از دید مردم دور نگاه دارند. ولی خود آن ها ، اگر وجود دارند و ظاهرا خیلی هم از ما عاقل ترند چرا با تماس های بی واسطه و نزدیک تر با مردم ، توطئه ها را خنثی نمی کنند.
– چرا درست هم زمان با تلاش های انسانی برای ساختن بشقاب پرنده ، ناگهان سرو کله این ها چنین محسوس پیدا میشود؟
– هیچ یک از صاحبنظران و کارشناسان رسمی امور فضایی و هیچیک از سیاستمداران معتبر، چنین فرضیه ای را جدی نمی گیرد. فضانورد روس،» کریکالیوف»، رکورد دار اقامت ناپیوسته در فضا (۸۰۳ روز) ، اخیرا در این باره گفت :» بشقاب پرنده ای در کار نیست . من از هیچ کدام از فضانوردان روس نشنیدم که چنین چیزهایی دیده باشند».
۲- اگر بشقاب پرنده ای به طور کلی وجود نداشته باشد :
– تکلیف این همه مشاهدات چه میشود؟
– این شوهای رنگارنگ، بخصوص در آمریکا با هدف تحت فشار قرار دادن دولت برای بیان حقیقت ،و کتاب ها ومقالات «مستند» از نوع آنچه قبلا در مورد بشقاب پرنده ها در روسیه و جاهای دیگر ذکر شد ، و این همه متخصص وافراد تحصیل کرده که در سراسر دنیا ، تحت عنوان » یوفولوگ» ، مشغول کار و»تحقیق » هستند را چگونه می توان توجیه کرد؟ ( هرچند بپذیریم که » یوفو» و «لوگی» در این رابطه با سهل انگاری کنار هم قرار گرفته اند.)
به گوشه کوچکی ازاین «تئاتر» ها ( با فرض عدم وجود یوفو ) توجه کنید:
پروفسور( آسترو فیزیک) J.Allen Hynek ، معروف ترین محقق آمریکایی و جهان در زمینه بررسی بشقاب پرنده ها میباشد. انسان کافیست فقط کمی با فعالیت های این دانشمند آشنا شود ، تا به عمق ماجرا ی بشقاب پرنده ها پی ببرد. پس از حادثه » روزول» در سال ۴۷ و مشاهده انبوهی از بشقاب پرنده ها در سال ۵۲ در آمریکا ، دکتر هاینک ، ازجانب نیروی هوایی آمریکا مامور انجام تحفیقات و انتشار گزارشات در رد این پدیده می شود . او در این رابطه » کتاب آبی » را که حاوی مشاهدات و گزارشات در زمینه یوفو بود منتشر میکند و نتیجه میگیرد که از ده هزار مورد گزارشات جمع آوری شده ، ششصد مورد مشکوک به بشقاب پرنده وجود دارد. او سپس از ماموریتش استعفا میدهد و به تحقیقات مستقل در جهت اثبات وجود یوفو می پردازد.
پس از مدت ها مبارزه از جانب او برای کسب امکانات دانشگاهی جهت بررسی این پدیده ، کمیسیونی در دانشگاه کلورادو مامور این کار میشود. چندی بعد، با فاش شدن پیشنهاد مسئول کمیسیون به اعضا ، مبنی بر این که میبایست کمیسیون ابتدا خود را طرفدار یوفو به مردم نشان دهد و سپس آن را رد کند تا مردم بپذیرند، جنجال بزرگی به پا شد و کمیسیون کارش متوقف ماند.
در سال ۵۲ ، بیش از هرزمان دیگری بشقاب پرنده در آمریکا دیده شد. از این رو در واشنگتن چند روز وضعیت قرمز اعلام می گردد. در همین رابطه پنتاگون در یک کنفرانس مطبوعاتی معروف ، بوسیله ژنرال » سامفورد» اعلام می دارد که : چیزهای ناشناسی در آسمان دیده شده است ولی خطری برای امنیت ما محسوب نمیشوند.
۱۷ فوریه سال ۱۹۶۱ ، با مشاهده پرنده های ناشناس، روی رادارهای «ناتو» در مرزهای آلمان ، ۹ دقیقه وضعیت قرمز اعلام میشود. چون ناتو می پنداشت که از جانب شوروی مورد حمله قرار گرفته است. این جدی ترین نمونه از این نوع بود که مجموعا چهار بار اتفاق می افتد.
گزارشات محرمانه بسیاری ، از جانب نیروهای پیمان ورشو و نیز ناتو در این زمینه ها وجود دارد که بعضی از آن ها در سال های اخیر علنی شده است. این گزارشات ربطی به فانتزی ندارد.
درسال ۱۹۴۷ ، به دنبال حادثه » روزول» ، » ژ.استالین » به دکتر «س.پ. کارولیف» ماموریت رسیدگی فوری به ماهیت بشقاب پرنده ها می دهد. نتیجه گزارش چنین اعلام می گردد: چنین چیزهایی وجود دارند . اسلحه رقیبان ما نیستند و خطری از جانب آن ها متوجه امنیت ما نیست.
در سال ۱۹۷۸ ، شبکه اکادمی علوم اتحاد شوروی ( ستکا آ. ان) ، و شبکه وزارت دفاع ( ستکا ام . او) همزمان به کار تحقیق در رابطه با یوفو مشغول شدند . اولی در سال ۱۹۹۰ ، به علت عدم حمایت های مالی کافی به کار خود خاتمه میدهد. «ب.س. تروتسکوف» ، با اعلام پایان کار شبکه به مطبوعات گفت: از بررسی شش هزار گزارش ، سیصد مورد، جدی ارزیابی شده اند که توجیه علمی ندارند.
چند تن از فضانوردان آمریکا، مانند «ادگار میچل» ، از تجربیات شخصی خود در برخورد با این پدیده ، بسیار گفته و می گویند.
اخیرا چین ، فیلمی ازبشقاب پرنده، گرفته شده توسط خلبان نیروی هوایی خود ،منتشرکرده است.
دولت انگلستان نیز در راستای اقدام برای علنی کردن برخی پرونده های مربوطه ، گزارشی از خلبان نیروی هوایی خود را در زمینه مشاهده چند شیء نورانی ناشناخته ، منتشر کرده است.
در آمریکا ، هم اکنون کنفرانس هایی دراین زمینه جریان دارد. در این کشور به تنهایی چندین موسسه و نهاد علمی در گیر بررسی این پدیده هستند.مثل :NCIAP ، APRO ، CUFOS و نیز نهادهای مردمی طرفدار کشف حقایق در این رابطه مثل GAO.
و بالاخره آیا می توان باور کرد که این ها همه نمایشی برای گمراه کردن من و شماست؟ و اگر این طور است ، دلیل آن چیست؟
و….
ازآنچه بوی «فانتزی» میدهد نیزدراین نمونه ها چشم پوشی کردیم.
۳- اگر بشقاب پرنده های رویت شده همه ساخت بشر باشد:
– آمریکا و روسیه ، در درجه اول، و دیگر قدرت های بزرگ، به چه منظوری آن ها را تولید کرده و می کنند و چرا با رقابتی که در گذشته بین شرق و غرب وجود داشت و اکنون نیز به نوعی وجود دارد، مشت یکدیگر را در این رابطه باز نمی کنند؟
– چنین تکنولوژی پیشرفته ای ، که در گزارشات منعکس گردیده اند، اولا چگونه میتواند ساخت بشر باشد،؛ ثانیا چرا در زمان جنگ سرد برای برهم زدن توازن نیرو به نفع صاحبان آن ، در مقابل رقیب مورد استفاده قرارنگرفت؟ پس آیا میتوان چنین نتیجه گرفت که نوعی توافق پنهانی بین قدرت ها ، در این مورد وجود دارد؟ به ویژه آنکه با وجود پخش فیلم و گزارشات رسمی از طرف این دولت ها در مورد دیدن این اشیاء ، هیچکدام ازآن ها کوچکترین اظهار نظر رسمی در مورد » ماهیت» آن نکرده اند.
-آیا این همه فانتزی بافی در این رابطه ، صرفا برای خالی کردن جیب مردم است و این » عالمان» خود هیچ اعتقادی به آنچه میگویند و مینویسند ندارند؟ یا آنکه واقعا خودشان هم این مخلوقات کره خاکی را ، ساکنان کرات دیگر می پندارند؟
– تکلیف حوادثی مثل » روزول» چه میشود. آیا این احتمال وجود دارد که بشقاب پرنده آزمایشی آمریکا ، در آنجا سقوط کرده است و مقامات برای فاش نشدن اسرار خود منطقه را زود قرنطینه کرده اند و ناخواسته یا خواسته ، ویا اینکه اول ناخواسته و پس از مدتی خواسته ، به گسترش فانتزی کمک کرده اند؟ در این صورت چه توجیهی برای انسان های عجیب و غریب داخل آن که اجسادشان توسط چند نفر دیده شده است وجود دارد؟ آیا می توان حدس زد که در اثر تاثیر مواد رادیو اکتیو ، که طبق گزارشات سوخت یوفوها از آن ها تامین میشود، خلبان های آن سوخته اند و کمی تغییر شکل داده اند و مردم نیز آنچنان را آنچنان تر بیان داشته اند؟
این فرضیه آخر، با همه اگرو اما ها ، بیشتراز بقیه در قالب واقعیت می گنجد.
نظر فضانورد» ادگار میچل» ، مبنی بر ساخت بشر بودن بیشتر بشقاب پرنده های امروزی ، شاید مبین حرکت وی ازجایگاه یک طرفدار فناتیک یوفو، به سمت واقعگرایی است که می تواند نتیجه بررسی های دقیق ترش در این سال های اخیرباشد. هرچند دلایل او را در این باره جایی پیدانکردم.
آنچه گفته شد ، مسلما به عنوان یک بررسی سطحی هم کمیتش می لنگد . هم اینک مطالب زیادی دراین باره در دسترس است که با مطالعه آن ها شاید بتوان پاسخ هایی بهتر برای این مجهولات به دست آورد .
به نظر من، مهمترین عامل گرم ماندن تنوراین ماجرا،استقبال عامه به ردگیری آن ، بخاطر نیاز روحی به هیجان و امید بیشتر است. تا جایی که اکنون شاهد «ادیان یوفویی » هم هستیم . در این مورد می توان به گروه مذهبی «دروازه آسمان» (Heaven s Gate)، که با این اعتقادات در سال ۹۷ دست به خودکشی جمعی زدند و یا جنبش «رائلی»، اشاره کرد.
سود جویان نیز در این میان، با کوه کردن کاه ، ازاین گرایش سوء استفاده کرده ، جیب خود پر پول می سازند.
پایان داستانی بی پایان…..
منابع گزارشات و اخبار این مقاله، ده ها نشریه روسی و آلمانی می باشد.این مطلب را هم در اطلاعات ماهانه ۶۰ سال پیش پیداکردم.
– چرا درست هم زمان با تلاش های انسانی برای ساختن بشقاب پرنده ، ناگهان سرو کله این ها چنین محسوس پیدا میشود؟
– هیچ یک از صاحبنظران و کارشناسان رسمی امور فضایی و هیچیک از سیاستمداران معتبر، چنین فرضیه ای را جدی نمی گیرد. فضانورد روس،» کریکالیوف»، رکورد دار اقامت ناپیوسته در فضا (۸۰۳ روز) ، اخیرا در این باره گفت :» بشقاب پرنده ای در کار نیست . من از هیچ کدام از فضانوردان روس نشنیدم که چنین چیزهایی دیده باشند».
۲- اگر بشقاب پرنده ای به طور کلی وجود نداشته باشد :
– تکلیف این همه مشاهدات چه میشود؟
– این شوهای رنگارنگ، بخصوص در آمریکا با هدف تحت فشار قرار دادن دولت برای بیان حقیقت ،و کتاب ها ومقالات «مستند» از نوع آنچه قبلا در مورد بشقاب پرنده ها در روسیه و جاهای دیگر ذکر شد ، و این همه متخصص وافراد تحصیل کرده که در سراسر دنیا ، تحت عنوان » یوفولوگ» ، مشغول کار و»تحقیق » هستند را چگونه می توان توجیه کرد؟ ( هرچند بپذیریم که » یوفو» و «لوگی» در این رابطه با سهل انگاری کنار هم قرار گرفته اند.)
به گوشه کوچکی ازاین «تئاتر» ها ( با فرض عدم وجود یوفو ) توجه کنید:
پروفسور( آسترو فیزیک) J.Allen Hynek ، معروف ترین محقق آمریکایی و جهان در زمینه بررسی بشقاب پرنده ها میباشد. انسان کافیست فقط کمی با فعالیت های این دانشمند آشنا شود ، تا به عمق ماجرا ی بشقاب پرنده ها پی ببرد. پس از حادثه » روزول» در سال ۴۷ و مشاهده انبوهی از بشقاب پرنده ها در سال ۵۲ در آمریکا ، دکتر هاینک ، ازجانب نیروی هوایی آمریکا مامور انجام تحفیقات و انتشار گزارشات در رد این پدیده می شود . او در این رابطه » کتاب آبی » را که حاوی مشاهدات و گزارشات در زمینه یوفو بود منتشر میکند و نتیجه میگیرد که از ده هزار مورد گزارشات جمع آوری شده ، ششصد مورد مشکوک به بشقاب پرنده وجود دارد. او سپس از ماموریتش استعفا میدهد و به تحقیقات مستقل در جهت اثبات وجود یوفو می پردازد.
پس از مدت ها مبارزه از جانب او برای کسب امکانات دانشگاهی جهت بررسی این پدیده ، کمیسیونی در دانشگاه کلورادو مامور این کار میشود. چندی بعد، با فاش شدن پیشنهاد مسئول کمیسیون به اعضا ، مبنی بر این که میبایست کمیسیون ابتدا خود را طرفدار یوفو به مردم نشان دهد و سپس آن را رد کند تا مردم بپذیرند، جنجال بزرگی به پا شد و کمیسیون کارش متوقف ماند.
در سال ۵۲ ، بیش از هرزمان دیگری بشقاب پرنده در آمریکا دیده شد. از این رو در واشنگتن چند روز وضعیت قرمز اعلام می گردد. در همین رابطه پنتاگون در یک کنفرانس مطبوعاتی معروف ، بوسیله ژنرال » سامفورد» اعلام می دارد که : چیزهای ناشناسی در آسمان دیده شده است ولی خطری برای امنیت ما محسوب نمیشوند.
۱۷ فوریه سال ۱۹۶۱ ، با مشاهده پرنده های ناشناس، روی رادارهای «ناتو» در مرزهای آلمان ، ۹ دقیقه وضعیت قرمز اعلام میشود. چون ناتو می پنداشت که از جانب شوروی مورد حمله قرار گرفته است. این جدی ترین نمونه از این نوع بود که مجموعا چهار بار اتفاق می افتد.
گزارشات محرمانه بسیاری ، از جانب نیروهای پیمان ورشو و نیز ناتو در این زمینه ها وجود دارد که بعضی از آن ها در سال های اخیر علنی شده است. این گزارشات ربطی به فانتزی ندارد.
درسال ۱۹۴۷ ، به دنبال حادثه » روزول» ، » ژ.استالین » به دکتر «س.پ. کارولیف» ماموریت رسیدگی فوری به ماهیت بشقاب پرنده ها می دهد. نتیجه گزارش چنین اعلام می گردد: چنین چیزهایی وجود دارند . اسلحه رقیبان ما نیستند و خطری از جانب آن ها متوجه امنیت ما نیست.
در سال ۱۹۷۸ ، شبکه اکادمی علوم اتحاد شوروی ( ستکا آ. ان) ، و شبکه وزارت دفاع ( ستکا ام . او) همزمان به کار تحقیق در رابطه با یوفو مشغول شدند . اولی در سال ۱۹۹۰ ، به علت عدم حمایت های مالی کافی به کار خود خاتمه میدهد. «ب.س. تروتسکوف» ، با اعلام پایان کار شبکه به مطبوعات گفت: از بررسی شش هزار گزارش ، سیصد مورد، جدی ارزیابی شده اند که توجیه علمی ندارند.
چند تن از فضانوردان آمریکا، مانند «ادگار میچل» ، از تجربیات شخصی خود در برخورد با این پدیده ، بسیار گفته و می گویند.
اخیرا چین ، فیلمی ازبشقاب پرنده، گرفته شده توسط خلبان نیروی هوایی خود ،منتشرکرده است.
دولت انگلستان نیز در راستای اقدام برای علنی کردن برخی پرونده های مربوطه ، گزارشی از خلبان نیروی هوایی خود را در زمینه مشاهده چند شیء نورانی ناشناخته ، منتشر کرده است.
در آمریکا ، هم اکنون کنفرانس هایی دراین زمینه جریان دارد. در این کشور به تنهایی چندین موسسه و نهاد علمی در گیر بررسی این پدیده هستند.مثل :NCIAP ، APRO ، CUFOS و نیز نهادهای مردمی طرفدار کشف حقایق در این رابطه مثل GAO.
و بالاخره آیا می توان باور کرد که این ها همه نمایشی برای گمراه کردن من و شماست؟ و اگر این طور است ، دلیل آن چیست؟
و….
ازآنچه بوی «فانتزی» میدهد نیزدراین نمونه ها چشم پوشی کردیم.
۳- اگر بشقاب پرنده های رویت شده همه ساخت بشر باشد:
– آمریکا و روسیه ، در درجه اول، و دیگر قدرت های بزرگ، به چه منظوری آن ها را تولید کرده و می کنند و چرا با رقابتی که در گذشته بین شرق و غرب وجود داشت و اکنون نیز به نوعی وجود دارد، مشت یکدیگر را در این رابطه باز نمی کنند؟
– چنین تکنولوژی پیشرفته ای ، که در گزارشات منعکس گردیده اند، اولا چگونه میتواند ساخت بشر باشد،؛ ثانیا چرا در زمان جنگ سرد برای برهم زدن توازن نیرو به نفع صاحبان آن ، در مقابل رقیب مورد استفاده قرارنگرفت؟ پس آیا میتوان چنین نتیجه گرفت که نوعی توافق پنهانی بین قدرت ها ، در این مورد وجود دارد؟ به ویژه آنکه با وجود پخش فیلم و گزارشات رسمی از طرف این دولت ها در مورد دیدن این اشیاء ، هیچکدام ازآن ها کوچکترین اظهار نظر رسمی در مورد » ماهیت» آن نکرده اند.
-آیا این همه فانتزی بافی در این رابطه ، صرفا برای خالی کردن جیب مردم است و این » عالمان» خود هیچ اعتقادی به آنچه میگویند و مینویسند ندارند؟ یا آنکه واقعا خودشان هم این مخلوقات کره خاکی را ، ساکنان کرات دیگر می پندارند؟
– تکلیف حوادثی مثل » روزول» چه میشود. آیا این احتمال وجود دارد که بشقاب پرنده آزمایشی آمریکا ، در آنجا سقوط کرده است و مقامات برای فاش نشدن اسرار خود منطقه را زود قرنطینه کرده اند و ناخواسته یا خواسته ، ویا اینکه اول ناخواسته و پس از مدتی خواسته ، به گسترش فانتزی کمک کرده اند؟ در این صورت چه توجیهی برای انسان های عجیب و غریب داخل آن که اجسادشان توسط چند نفر دیده شده است وجود دارد؟ آیا می توان حدس زد که در اثر تاثیر مواد رادیو اکتیو ، که طبق گزارشات سوخت یوفوها از آن ها تامین میشود، خلبان های آن سوخته اند و کمی تغییر شکل داده اند و مردم نیز آنچنان را آنچنان تر بیان داشته اند؟
این فرضیه آخر، با همه اگرو اما ها ، بیشتراز بقیه در قالب واقعیت می گنجد.
نظر فضانورد» ادگار میچل» ، مبنی بر ساخت بشر بودن بیشتر بشقاب پرنده های امروزی ، شاید مبین حرکت وی ازجایگاه یک طرفدار فناتیک یوفو، به سمت واقعگرایی است که می تواند نتیجه بررسی های دقیق ترش در این سال های اخیرباشد. هرچند دلایل او را در این باره جایی پیدانکردم.
آنچه گفته شد ، مسلما به عنوان یک بررسی سطحی هم کمیتش می لنگد . هم اینک مطالب زیادی دراین باره در دسترس است که با مطالعه آن ها شاید بتوان پاسخ هایی بهتر برای این مجهولات به دست آورد .
به نظر من، مهمترین عامل گرم ماندن تنوراین ماجرا،استقبال عامه به ردگیری آن ، بخاطر نیاز روحی به هیجان و امید بیشتر است. تا جایی که اکنون شاهد «ادیان یوفویی » هم هستیم . در این مورد می توان به گروه مذهبی «دروازه آسمان» (Heaven s Gate)، که با این اعتقادات در سال ۹۷ دست به خودکشی جمعی زدند و یا جنبش «رائلی»، اشاره کرد.
سود جویان نیز در این میان، با کوه کردن کاه ، ازاین گرایش سوء استفاده کرده ، جیب خود پر پول می سازند.
پایان داستانی بی پایان…..
منابع گزارشات و اخبار این مقاله، ده ها نشریه روسی و آلمانی می باشد.این مطلب را هم در اطلاعات ماهانه ۶۰ سال پیش پیداکردم.
در مورد تلاش های جدید روسیه در ساختن بشقاب پرنده هم در اینــجا و اینـــجا ، مطالبی وجود دارد.
این هم خبر«علنی کردن ویدئوی بشقاب پرنده از طرف چین«، که در سایت «ریانووستی» روسیه ، در سال ۲۰۰۸ منتشر شد.
«دیلی میل » ۱۹ آوریل ۲۰۱۱ می نویسد:»آیا پرزیدنت کندی را بخاطرکنجکاوی در مورد موجودات فضایی کشتند؟ مطابق سندی تازه منتشر شده ،او ده روز قبل از مرگ از سیا گزارش محرمانه مربوط به بشقاب پرنده ها را خواسته بود»!
منبع: http://khosro-sadri.blogspot.com/2010/04/blog-post_25.html
