بیگانگان باستانی: فصل دوم – قسمت سوم

شهر گمشده هراکلیون شهر گمشده هراکلیون
بناهایی باستانی، در عمق آبها. شهری پُر رونق در زمانی دور که اکنون در عمق نیم مایلی زیر آب است. شهرهای گمشده‌ای که هزاران سال پیش زیر آب رفتند.
– در همه جای دنیا شهرهای غرق شده وجود دارند. بیش از دویست شهر غرق شده، فقط در منطقه مدیترانه تا به حال پیدا شده.
– این چیزی که ما میبینیم، بقایای شهرهاست، از زمانی که اغلب باستانشناسان به ما میگویند که هیچ شهری در جهان وجود نداشته.
آیا بناهای زیر آب، مثالهایی از تمدنهای اولیه بشریست؟ یا اینکه شاهدیست بر مهارتهایی فراتر از بشر اولیه؟ در اینصورت، از کجا آمده‌اند؟
– افسانه‌های بومی، به وضوح میگویند که چیزی یا کسی نازل شده، و بعد، دانش، ناگهان شکوفا شده.
– افسانه‌های بسیار زیادی وجود دارد درباره نورهایی که از زیر آب بیرون می‌آیند.
– کم‌کم به این نتیجه میرسید که یک نوع پایگاه غریبه‌های باستانی در زیر آب هست.
میلیونها نفر در سراسر جهان بر این باورند که ما در گذشته با موجودات فضایی ملاقات داشته‌ایم. اگر این موضوع حقیقی باشد چه؟ آیا موجودات فضایی حقیقتا در شکل گرفتن تاریخ ما نقش داشته‌اند؟ و اگر اینگونه بوده باشد، چه شواهدی در اعماق آبها آرمیده است؟

***

بیش از هفتاد و یک درصد از سیاره ما یعنی اقیانوسهای زمین، گستره‌ای وسیع و معماهایی کشف ناشده‌اند. با توجه به تاریخ موجود، انسان تنها میتواند «حدس» بزند که چه چیزی در زیر سطح اقیانوسها آرمیده است. اما تکنولوژی نوین به اعماق دست یافته است. کاوشگران سراسر دنیا، در حال کشف غیر منتظره‌ها هستند. مجموعه‌های زیر آب و بناهایی پیچیده که اسناد تاریخی جنجال‌برانگیز را به مبارزه میطلبند.

Michael Cremo
بقایایی از تمدنهای شهری در قسمتهایی از زمین وجود دارند. در خشکیهای زمین متعلق به حدود ۱۰،۰۰۰ و چند سال پیش. و این یعنی این که تمدنهای شهری هزاران سال قدیمیتر از تصور بسیاری از دانمشندان هستند.

نظریات علمی میگویند که در دوره‌ای از آخرین عصر یخبندان زمین، سطح اقیانوسها بسیار پایینتر از امروز بوده است.

Graham Hancock
باید تصور کنید یک دنیایی را که در آن دو مایل قطر یخ، بر روی اروپا و شمال آمریکا به شکل انباشت حجم عظیمی از آب بوده است. و ما میدانیم که این یخ در حدود ۲۱،۰۰۰ سال پیش شروع به ذوب شدن کرده و این ذوب شدن هم در حدود ده هزار سال پیش متوقف شده.

نتیجه اینکه زمینهای ساحلی به تدریج در جریان بالا آمدن سطح آب، غرق شدند.

Graham Hancock
ده میلیون مایل مربع خشکی زیر آب رفته در کل دنیا. به جرات میتوان گفت که اندازه‌ای در حد کل اروپا و چین به کلی از صحنه روزگار پاک شدند. اصلا از داستان حذف شدند. و به نظر من، باستانشناسی به اندازه کافی در باره این خشکیهای غرق شده و گم شده تحقیق نمیکند.

در حالیکه بسیاری از بستر اقیانوسها همچنان برای هزاران سال کشف ناشده باقی بود، فیلسوفان و دانشمندان، غرق در یکی از بزرگترین رازهای دریاها بودند: افسانه کلان شهر گمشده «اتلانتیس».

David Childress
میگویند کتابهایی که درباره «اتلانتیس» نوشته شده، بیشتر از هر موضوع دیگریست. اما بیشتر دانسته‌های ما از فیلسوف یونانی «افلاطون» به دست آمده که دو کتاب درباره «اتلانتیس» و «کریتیاس» نوشته.

در سال ۳۶۰ پیش از میلاد، افلاطون «اتلانتیس» را به عنوان شهری بسیار پیشرفته توصیف کرده با دیوارهایی متحدالمرکز، که ۹۰۰۰ سال پیش از زمان خود او در اوج رونق بوده است .

آتلانتیس آتلانتیسMichael Cremo
توصیفاتی از قصرهای عظیم سلاطین در آن وجود دارد. اشاره میکند که «اتلانتیس» نیروی دریایی عظیمی داشته که برای فتح سایر نقاط دنیا مورد استفاده قرار میگرفته. این یک تمدن شهری بوده. بر اساس متون باستانی یونان «اتلانتیس»  از همان ابتدا با موجودات فضایی مرتبط بوده. این شهر به وسیله خدای یونانی: «پوزیدون» کشف شده . «پوزیدون» هم میتواند به عنوان یک فرازمینی محسوب بشود که اهل زمین ما نبوده .

لموریا و آتلانتیس  آتلانتیسErich von Daniken
«پوزیدون»، یکی از این فرازمینیها، یک زن جوان بسیار زیبا را در زمین پیدا میکند . او این دختر جوان را انتخاب میکند و او را باردار میکند. و برای مراقبت از خانواده تازه‌اش «اتلانتیس» را پیدا میکند .

 

طبق افسانه‌ها پس از شکست در حمله به «آتن»، مصیبت به جزیره وارد میشود.

David Childress
طبق گفته افلاطون، «اتلانتیس» در یک روز و یک شب نابوده شد. یک ویرانی فاجعه آمیز که تمامی جزیره و پایتختش را غرق کرده . بعضی از محققین معتقدند که مردم «اتلانتیس» به شکلی خودشان را نابود کرده‌اند.

طبق گفته «افلاطون»، «اتلانتیس» در مقابل «ستون هرکول» قرار داشته و محل استقرا آنهم، آنطور که برخی از محققین میگویند، پشت «جبل‌الطارق» بوده است.

 

David Childress
و برای این مردم باستانی که دریای مدیترانه را ترک میکردند تا به اقیانوس اطلس بروند، این همان مکانی بود که انتخاب کردند، در پشت «ستون هرکول» بین اسپانیا و مراکش .

در سوی مقابل «اتلانتیس»، مجمع الجزایر «باهاماس» قرارگرفته است، درست در جنوب شرقی «فلوریدا» . در اینجا بود که در سال ۱۹۶۸، یک باستانشناس به نام «جی. میسن ولنتاین»،  مدعی شد که بخشی از «اتلانتیس» را یافته است وقتی که صخره‌ای غیر طبیعی را در خارج از سواحل جزیره «بمینی» شمالی پیدا کرد .

John Van Auken
در همین حدود عمق ۱۲ تا ۱۸ فوتی آب قرار گرفته، بنابراین به راحتی میتوانید آن را ببینید. در ابتدا، دانشمندان فکر کردند که اینها فقط صخره‌های ساحلی هستند اما دانشمندان دیگری که در کار اکتشاف معبر «بمینی» بودند متوجه شدند که صخره‌های ساحلی روی هم سوار شده‌اند، با یک تعادلی که سنگها در بین آنها ایجاد میکردند.

طبیعت چنین کاری را انجام نمیدهد، این کار انسان است. آنها متوجه شدند که این یک لنگرگاه هست، یا یک موج شکنی است برای یک لنگرگاه. از لبه‌های کم عمق «بمینی»  تا داخل «گلف استریم» در عمق ۳۰۰ فوتی آب، ما مجموعه‌های پیچیده زیادی را پیدا کردیم که به نظر میرسید بقایای شهری باستانی با ساختمانها، جاده‌ها، راهها و بناهایی هستند که همه از مرجان پوشیده شده‌اند.

آیا ممکن است که خرابه های «بمینی» بقایای «اتلانتیس» باشد؟ و اگر چنین باشد، آیا این جاده‌ها ممکن است راهی به مکانهای دیگری مدفون در زیر شن و آب باشد؟
در سال ۲۰۰۰، در حال نقشه‌برداری از کف سواحل غربی «کوبا»، یک هیئت تحقیق به ریاست اقیانوس‌شناس روسی-کانادایی «پولینا زلیتسکی» بناهای سنگی متقارنی را در عمق آب علامتگذاری کردند. به شکلی قابل توجه، آنها بیش از نیم مایل پایین رفتند.Paulina A. Zelitsky, P. Eng
غواصها نمیتوانند چنین تحقیقاتی را انجام دهند بنابراین ما ناچار به استفاده از ماشینهای کنترل از راه دور هستیم . و این وسیله مجهز هست به دوربین ویدیویی و بازوهای مکانیکی. در حالیکه قابل کنترل از عرشه کشتی بود.

 

هیئت اعزامی همچنین مجهز بود به اسکن صوتی که برای تولید تصویر از مناطقی بزرگ از کف دریا و موضوعات زیر آبی مورد استفاده قرار میگیرد.

Paulina A. Zelitsky, P. Eng
من در اتاق کنترل عرشه کشتی بودم که این تصویر را دریافت کردیم که از دستگاه اسکن رسیده بود . و این تنها یکی از تصاویر بسیار دیگریست که ما از هشتاد بنایی که از سنگهای بزرگ ساخته شده بودند، به دست آوردیم که همه بر روی هم قرار گرفته بودند.

 

Linda Moulton Howe
خوب، نتیجه نهایی چه میتواند باشد؟ این یک تصویر هست از مستطیلهایی با زاویه ۹۰ درجه که پشت سر هم تکرار شده، در ساختاری بسیار وسیع که انگار خیابانهایی پهن هستند.

هیئت تحقیقی قادر به پیدا کردن بلوکهای عظیم سنگی در شکلی هرم‌گونه شد، و همچنین سنگهای دیگری که بیشتر گرد بودند. اغلب در اندازه‌هایی غول‌پیکر و با ۱۶ فوت قد، و وزنی در حدود چندین تن. سی بنای هندسی پدیدار شد که به نظر میرسید بقایای خیابانها، ساختمانها، تونلها و هرمهایی باشند، همه در عمق دو هزار و دویست پایی زیر سطح آب .

Andrew Collins
ما احتمالا شواهد بسیار خوبی از یک فرهنگ ماقبل تاریخ در اینجا داریم که متعلق به دهها هزار سال پیش است و این واقعا هیجان‌انگیز است.

با استفاده از تکنیکهای تاریخ‌نگاری بر روی خاکستر آتشفشانی همان منطقه، زمینشناسان، عمر شهر غرق شده را بیش از ۶۰۰۰  سال برآورد کردند.

Linda Moulton Howe
آیا ممکن است که در عمق نیم مایلی آب، این در واقع قسمتی از «اتلانتیس» غرق شده از ۹۰۰۰ تا ده هزار سال پیش باشد که «افلاطون» در باره آن گفته بود؟

Andrew Collins
افسانه «اتلانتیس»، کاملا با منطقه «کارائیب» و «باهاماس» در «کوبا» مرتبط است. «افلاطون» درباره یک امپراطوری جزیره‌ای صحبت کرده. احتمالا او درباره تعداد زیادی جزیره در اندازه‌های مختلف گفته، نه فقط در اطلس غربی، بلکه احتمالا در وسعتی تا محدوده اطلس مرکزی.

هر دو ویرانه‌های «کوبا»یی و «باهاما»یی، در غرب لبه «مثلث برمودا» واقع شده‌اند . منطقه‌ای از اقیانوس که مساحتی بیش از ۵۰۰،۰۰۰ مایل مربع را در بر میگیرد و معروف است به پدیده‌های مغناطیسی و پایگاه موجودات فضایی و ربایش غیر قابل توضیح هواپیماها و کشتی‌ها. آیا ممکن است که رابطه‌ای بین «اتلانتیس» و این منطقه که به نام «مثلث شیطان» هم معروف است، وجود داشته باشد؟

 

Bill Birnes, PH.D
در لبه «مثلث برمودا»، خرابه‌های زیر آبی شهر باستانی «اتلانتیس» قرار گرفته. شهر ماقبل تاریخی «اتلانتیس». بنابراین، باید گفت: بله، یک نظریه این است که «اتلانتیس» نه در نزدیکی «یونان» بلکه در «مثلث برمودا» واقع شده.

اگر کتاب «افلاطون» درست باشد، پس سایر افسانه‌های یونان ممکن است توضیحی از سرنوشت حقیقی «اتلانتیس» باشند. یک افسانه حکایت از الهه «تایتان»، به نام «آستریا» دارد که از آسمان فرو افتاد و تبدیل به یک جزیره شد .

 

Giorgio A. Tsoukalos
در یونان باستان، ما شماری از افسانه‌ها را داریم که جزایری را شرح میدهند. جزیره‌های برنزی درخشانی که از آسمان افتاده و در آب فرود آمده‌اند. من فکر نمیکنم که «اتلانتیس»، به همین دلیل، یک جزیره واقعی و فیزیکی بوده باشد. طبق گفته «افلاطون»، «اتلانتیس»، در یک شب ناپدید شده با آتش و دود فراوان. بنابراین، من فکر نمیکنم «اتلانتیس» غرق شده باشد. بلکه فکر میکنم که «اتلانتیس»، از زمین بلند شده.

آیا «اتلانتیس»، بندری امن برای «غریبه‌های باستانی» بوده قبل از پایان آخرین عصر یخبندان زمین؟ اگر اینطور باشد، آیا ممکن است شهرهای بیگانه دیگری هم در عمق آب وجود داشته باشند؟

یوناگونی
«یوناگونی» در «ژاپن» . این جزیره کوچک واقع در غربی‌ترین نقطه مجمع‌الجزایر «ژاپن» است. محققین معتقدند که اولین ساکنان این منطقه، از شرق آسیا به اینجا آمده‌اند، در دوران ماقبل تاریخ. در ۱۹۸۷، در آبهای مجاور، غواصی به نام «کیاچیرو آراتاکی» با کشفی غیرمنتظره مواجه شد. یک مجموعه عظیم سنگی تنها در ۶۰ فوتی زیر سطح اقیانوس پنهان بود. متخصصین، آن را یکی از بزرگترین دست‌آوردهای تاریخ باستانشناسی زیر آب میدانند.

 

Graham Hancock
فریبندگی این مجموعه، در «یوناگونی» اینست که یک سری کامل از بناهایی هست که کاملا پهلو به پهلو قرار گرفته‌اند، از نظر من اینطور است که بدون شک، کار دست بشر است و نه یک فرسایش اقیانوسی بر روی لایه‌های مختلف سنگی.

Masaaki Kimura
چند دلیل برای اینکه من باور کنم که اینها فرم طبیعی نیستند، وجود دارد. ابزارها و سنگهای کنده‌کاری شده در این منطقه پیدا شده. و به خاطر همه اینها، هیچ شکی نیست که این ساخت دست است.

مغروق در عمق شصت تا صد فوتی آب، بزرگترین ساختار زیر آبی قرار دارد که چیزی شبیه به یک هرم بزرگ پله‌ای پنج طبقه را ایجاد کرده، در اندازه‌ای دو برابر یک زمین فوتبال .

David Wilcock
شما کنده‌کاری بدون ابهامی را میبینید که کاملا به وضوح، ساختاری هندسی دارد، زاویه‌های بزرگ قائمه . کانالهایی را میبینیم که میشود در آنها راه رفت ، و پله‌هایی در انتهای آن که به صورتی بی‌نقص، مستطیل شکل هستند.

Graham Hancock
جاهایی هست که شما میتوانید توده‌های سنگی را ببینید که روی هم سوار شده‌اند تا یک تونل ایجاد کنند که شما میتوانید در آن شنا کنید . سنگهایی که پهلو به پهلوی هم قرار گرفته‌اند، بر خلاف جهت صخره قرار دارند . یک چهره عظیم انسان هم هست که در زیر آب حک شده .Masaaki Kimura
یک سنگ هست که به یک چهره بزرگ شبیه هست که قد آن حدود هفت متر است. در اولین برخورد، به نظر شبیه به «مُوای» در جزیره «ایستر» میرسد.بعد متوجه شدیم که خیلی شبیه به «ابولهول»، نگهبان «اهرام» است . و ما در حیرت بودیم که، آیا وظیفه این مجسمه است تا نگهبان «اینجا باشد؟»

 

Graham Hancock
یک مجموعه از ترکیب همه این ساختارهاست که قانعمان میکند که ما شاهد یک مجموعه تشریفاتی هستیم . معمای پیرامون ساختار زیر آبی «یاناگونی» این هست که در چه زمانی زیر آب رفته؟ شواهد زمین‌شناسی میگوید که در طول ذوب شدن یخها در آخرین عصر یخبندان غرق شده.

 

Giorgio A. Tsoukalos
در سراسر دنیا چه در «فرانسه»، چه در «هند» و چه در «ژاپن»، ساختارهایی ساخته دست بشر وجود دارد که زیر آب هستند. دو راه وجود داشته که پیشینیان ما این کار را انجام داده باشند. یا دستگاه تنفس داشته‌اند، من که فکر نمیکنم، یا اینکه اینها  در زمانی ساخته شده که سطح اقیانوس پایینتر از این بوده، که مربوط به زمانی بیش از ۱۴۰۰۰ سال پیش است، و ۱۴۰۰۰ سال قبل هم طبق نظر اغلب باستانشناسان، ما غارنشین بودیم، شکار میکردیم.

آیا ممکن است که ساختار «یوناگونی» به دست مردم اولیه اجرا شده باشد؟ و چه شواهدی از مردمی که در این جزیره ساکن بوده‌اند، وجود دارد؟

Masaaki Kimura
فسیل انسان هم پیدا شده، بنابراین من مطمئنم که مردمی در این جزیره زندگی میکرده‌اند اما مطمئن نیستم که آنها تکنولوژی این را داشته‌اند که ساختاری اینچنین و یا چیزی شبیه به این را خلق کنند؟

Graham Hancock
سوال زیادی درباره اینکه این سنگها ممکن است شکسته یا جابجا شده باشند وجود ندارد . اما علامت سوال وجود دارد؛ درباره دیدگاه، حجم این مجموعه، حتی فکر کردن به چنین مواضعی. و ما هیچ فرهنگ پارینه سنگی دیگری را نمیشناسیم که به چنین اموری فکر کرده باشند. خلق آنچه که به نظر یک مجموعه عظیم تشریفاتیست .

 

اگر بر اساس نظر متخصصین، «ژاپنیهای» باستان، نمیتوانسته‌اند چنین بنایی را بسازند، پس چه کسی توانسته؟ و این بنا چطور از اینجا سر در آورده؟

Bill Birnes, PH.D
شگفت‌انگیزی آن در اینست که فرازمینی‌ها، بنای «یوناگونی» را ساخته‌اند. مهندسی آن فراتر از ظرفیت تمدنهای پارینه سنگیست.

نظریه‌پردازان فضانوردان باستانی، بر این باورند که کلید معمای «یوناگونی» قابل کشف در موقعیتی جهانیست. به شکل عجیبی، این مجموعه، در محدوده‌ای از اقیانوس آرام، در قلمرو فعالیتهای فرازمینیهاست. این منطقه، «مثلث اژدها» نام دارد .

 

David Wilcock
درست در جنوب «ژاپن»، منطقه‌ای اسرارآمیز وجود دارد به نام «مثلث اژدها»، که بسیار شبیه هست به «مثلث برمودا»، چون شما در اینجا هواپیماهایی را دارید که در هوا ناپدید میشوند، کشتیهایی که در اقیانوس ناپدید میشوند. در واقع، «ژاپن» این منطقه را به عنوان منطقه مصیبت نامگذاری کرده. در آن قایقرانی نکنید. در آن پرواز نکنید. از آن دور بمانید، چون اگر به اینجا بروید، اتفاقات بدی برایتان می‌افتد.

Bill Birnes, PH.D
در «ژاپن» باستان، و حتی در دوران مدرن مشابه به آن، داستانهایی درباره «دریای اژدها» وجود دارد که اشیائی از آب بیرون می‌آیند و در هوا پرواز میکنند . در «ژاپن» باستان، اینها هیولاهایی بالدار بوده‌اند که نفسی آتشین داشته‌اند. در عصر مدرن، اینها ظاهری شبیه به یک ماشین واقعی به خود گرفته‌اند.

وقتی شما این توصیفات را مقایسه میکنید با این دستگاهها و با توصیف «کلمبوس» درباره ادوات پرواز در حوالی «مثلث برمودا»، که از آب بیرون آمده‌اند، یا نوری که کشتی را دنبال میکرده، متوجه میشوید که شباهتهایی در هر دوی این مناطق وجود دارد. اشیائی که در آب هستند، و از آب بیرون می‌آیند و در هوا پرواز میکنند.

اما چرا این دو ساختار غرق شده، در محدوده این مناطق عجیب سیاره ما پیدا شده‌اند که فعالیتهای غیرمعمولی در آنها رخ میدهد؟ آیا این تصادفیست که خط موازی ۲۵ زمین هر دو مثلث «برمودا» و «اژدها» را قطع میکند؟

Bill Birnes, PH.D
آنها روی یک سطح و در راستای یک خط واقع شده‌اند و هر دو پدیده مغناطیسی مشابهی دارند که در آن قطب‌نما مسیرش را گم میکند و دستگاهها از کار می‌افتند. مردم به این فکر میکنند که شاید پای یک «یو.اف.او» حقیقی در میان باشد.

Gian J. Quasar
اگر «یو.اف.او»ها و بشقابهای پرنده وجود داشته باشند، بنابراین میتوانیم بگوییم که اینها ممکن هست بدوا از یک فوق تمدن باستانی آمده باشند. و این شما را وامیدارد که بپرسید این بشقابهای پرنده یا «یو.اف.او»ها و یا هر چه که شما اسمش را بگذارید، در واقع از مناطق «مثلثی» به عنوان پایگاه اصلیشان استفاده میکنند و شاید حتی به آنجا هم برمیگردند. به باقیمانده تمدنی که با آن آشنا هستند.

اگر بناهای غرق شده در «یوناگونی» و اطراف «کوبا»،  منشائی خارجی داشته باشند چه؟ آیا ممکن است که به عنوان پایگاه خارجیها مورد استفاده بوده باشند؟ و اگر ما باور کنیم که فرازمینیها در خشکی انجام وظیفه میکرده‌اند، آیا ممکن است که این کار را زیر آب هم انجام داده باشند؟ آیا ممکن است شواهد بیشتری در پهنه اقیانوس آرام وجود داشته باشد؟

به عنوان یک جمعیت جزیره‌ای، نباید معمای زیادی در تاریخ غنی «ژاپن» و در ارتباط با آبهای اقیانوس آرام وجود داشته باشد. ولی با وجود آنکه بسیاری از افسانه‌های «ژاپنی» در سطح وسیعی برای غرب ناشناخته است، اما برخی از آنها توجه نظریه‌پردازان فضانوردان باستانی را جلب کرده. یکی از این افسانه‌ها به سال ۱۸۰۳ برمیگردد که نشات گرفته از سواحل شمال «توکیو»ست.

David Wilcock
نقل هست که یک وسیله پرواز، که اندازه بزرگی داشته، در سواحل «ژاپن» پدیدار شده.

Kazuo Tanaka
یک کشتی گرد عجیب، در این منطقه پهلو گرفت و مردم به بازرسی درون کشتی پرداختند و آنها یک زن جوان زیبا را در درون کشتی پیدا کردند .

David Wilcock
این زن به هیچ زبانی که قابل شناسایی باشد صحبت نمیکرد. دستورالعملهایی هم در درون این وسیله پرواز وجود داشته که آنها نتوانسته‌اند شناسایی کنند و و او جعبه‌ای را محکم در دست گرفته بود که نمیگذاشت هیچکسی به آن دست بزند .

مشاهده یوفو در ژاپن در قرن 19

Kazuo Tanaka
در بعضی از روایتها آمده که این جعبه مخصوص حمل سر بریده معشوق آن زن بوده. در هر حال، شکل جعبه کمی متفاوت از جعبه‌هایی بوده که برای حمل سر بریده در ژاپن مورد استفاده قرار میگرفته . بنابراین من هیچ ایده‌ای در باره عملکرد این جعبه ندارم. معمای جالبیست.

افسانه معروف به «اوتسورو بونه» یا «کشتی تو خالی»، در توصیف جزئیات، مورخین را برای قرنها در آشفتگی باقی گذاشت . برای مثال، این کشتی توخالی اسرارآمیز از کجا آمده بود؟

آیا ممکن است که از منطقه‌ای واقع در بناهای غرق شده «یوناگونی» آمده باشد؟ این زن عجیب، که بوده است؟ و چه چیزی درون جعبه‌ای که او به دقت آن را حمل میکرد، وجود داشت؟

سر یک انسان؟ یا آنطور که برخی از نظریه‌پردازان فضانوردان باستانی به آن معتقدند، نوعی مغز، یا نوع دیگری از موجود فرازمینی هوشمند بوده است؟ اگر اینگونه است، آیا ممکن است نوعی اهدای پیشکش به «ژاپنیهای» باستان، از سوی یک مسافر فضایی باستانی بوده باشد؟

David Wilcock
پنج نوع مختلف نقاشی وجود دارد که از نقاط کاملا متفاوتی از «ژاپن» به دست آمده. که تقریبا قابل مقایسه با گزارشات شناسایی «یو.اف.او»ها هستند.

Kazuo Tanaka
موضوع این افسانه شبیه هست به «یو.اف.او»های مدرن. اینها، مسافرانی هستند از جهان دیگری، سوار بر ادوات پرواز دیسک مانند . من فکر میکنم که این افسانه ممکن هست حاوی کلیدی برای حل افسانه‌های «یو.اف.او»، باشد.

با وجود شواهد حاضر، نظریه‌پردازان فضانوردان باستانی به حکاکیها و مجسمه‌سازیهای ژاپنی اشاره دارند که هر کدام گوناگونی فرازمینی‌ها را نشان میدهند.

ادامه دارد

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *