تابش هاوکینگ (تابش ناشی از سیاهچاله ها)

?دانشمندان بتازگی یک قدم به سمت اثبات وجود «تابش هاوکینگ» گام برداشتند. با استفاده از یک آنالوگ فیبر نوری افق رویداد – یک مدل آزمایشگاهی از فیزیک سیاهچاله – محققان موسسۀ علوم ویزمن در ریهووت اسرائیل گزارش ‌دادند که یک تابش هاوکینگ شبیه‌سازی شده ساختند.

?تحت فرمول‌بندی نسبیت عام، وجود سیاهچاله اجتناب‌ناپذیر است. وقتی چیزی از افق رویداد عبور کرده و وارد قلب سیاهچاله می‌شود، هیچ راه بازگشتی وجود ندارد. بنابراین، نیروی گرانشی سیاهچاله به حدی شدید است که حتی نور – سریعترین چیز در جهان – نیز نمی‌تواند از آن فرار کند. بنابراین، طبق نسبیت عام، سیاهچاله هیچ تابش الکترومغناطیسی را ساطع نمی‌کند. اما همانطور که استیون هاوکینگ جوان در سال ۱۹۷۴ نظریه‌پردازی کرد، وقتی مکانیک کوانتومی را به این مخلوط اضافه کنید، چیزی ساطع می‌شود.

?این تابش الکترومغناطیسی نظری «تابش هاوکینگ» نامیده می‌شود و شبیه تابش جسم سیاهچاله است که در اثر دمای سیاهچاله تولید شده و رابطۀ عکس با جرم دارد. این تابش به این معناست که سیاهچاله‌ها به آهستگی و به طور مستمر در طول عمر خود در حال تبخیراست. بر اساس ریاضیات، این تابش به حدی کم نور است که با ابزار فعلی قابل تشخیص نیست.

?بنابراین، محققان سعی دارند آن را در یک آزمایشگاه با استفاده از آنالوگ‌های سیاهچاله بازسازی کنند. می‌توان آنها را از چیزهایی که امواج را تولید کنند ساخت، مثل امواج صوتی و مایع را در یک مخزن خاص از چگالش بوز-اینشتین یا از نورِ موجود در فیبر نوری. فیزیکدان لئونهارت گفت: «تابش هاوکینگ پدیده‌ای کلی‌تر از آن چیزی است که تصور می‌شد. این تابش می‌تواند در هر زمانی که افق‌های رویداد ساخته شوند رخ دهد و به شکل اخترفیزیک یا برای نور در مواد نوری، امواج آبی یا اتم‌های به شدت سرد باشند.