حادثه ی عجیب پرواز ۱۶۲۸

شکلی که خدمه و مسافران از آن دو جسم غیرقابل شناسایی بیان کرده اند به صورت: دوجسم مثلثی با قسمتی بسیار نورانی است که به نظر مسافران محل خروجی موتورها بوده است.

پس از گزارش این واقعه به مرکز کنترل هوایی و مشاهده نشدن چیزی در رادار آن ها، نیروی هوایی کانادا دو جنگنده برای شناسایی پرنده های ناشناخته ارسال کرد که در نهایت چیزی پیدا نکردند، زمانی که این دو جنگنده به محل حادثه رسیدند دقیقا ساعت ۵:۵۱ دقیقه بود. (این دو جنگنده در واقع برای شناسایی جسم سوم اعزام شده بودند)

اما در این میان عجیب ترین نکته جسم سومی بود که خدمه و مسافران آن را گزارش کردند، این جسم بسیار بزرگ به شدت توسط کاپیتان کنجی ترئوچی با بیش از ۱۱ هزار ساعت تجربه ی پروازی مورد تاکید قرار گرفت چراکه او بر این نکته تاکید اندازه هواپیمای ما (بوئینگ ۷۴۷ در ان زمان بزرگترین هواپیمای دنیا بود) در برابر ان جسم پرنده بسیار کوچک بود.

گزارشی که کاپیتان و کمکش درمورد این سه جسم پرنده داده اند به شکل زیر است:

در ساعت ۵:۱۰ دقیقه ما دو جسم بزرگ و نورانی را دیدیم که در سمت چپ ما در حرکت بودند، پس از چندین بار درخواست اطلاع از نوع پرواز و اینکه هیچ کسی نمی توانست نوع آن ها را تشخیص دهد بلافاصله این مسئله به کنترل هوایی اطلاع داده شد، اما آن ها چیزی در رادار نداشتند ومدام از من درمورد شکل ظاهری آن ها می پرسیدند، اما به علت انعکاس نورخورشید از سطح برف های پایین دست و همین طور خود نور خورشید امکان تشخیص شکل ظاهری آن ها بسیار سخت بود، در نهایت پس از حدود یک ربع یکی از آن ها از سمت شرقی ناپدید و دیگری با سرعتی بسیار عجیب و باور نکردنی به سمت بالا حرکت کرد.

پس از ناپدید شدن این دو جسم من رادار را بر روی برد ۲۵ مایلی تنظیم کردن و با هماهنگی مرکز مراقبت هوایی ۱۱ درجه به سمت جنوب منحرف شدن، در این زمان مسافران نیز متوجه وضعیت غیرعادی موجود شده بودند، در حال حرکت در مسیر جدید خود بودیم که ناگهان دقیقا در بالای سرمان و در سمت جنوبی جسمی بسیار بسیار بزرگ ظاهر شد، ظاهر شدن دقیقا همین معنا را می دهد به این دلیل که در کمتر از یک ثانیه جسمی بسیار عظیم روی سرمان ظاهر شد، اندازه ی آن به راحتی تا ۲۰ برابر هواپیمای ما بود در حدود یک ناوهواپیمابر، به طوری که یکی از خدمه که مسئول کمک به مسافران بود از دیدن ان جیغ کشید، برای من نیز اندازه ی جسم پرنده بسیار ترسناک و عجیب بود، به واقع ما در سایه ی ان جسم قرار داشتیم.

من برای دور شدن از این جسم مسیر خود را ۴۵ درجه ی دیگر تغییر دادم و در ارتفاع ۶۳ هزارپایی با حداکثر سرعت ممکن به سمت جنوب رفتم، اما جسم پرنده نیز ما را دنبال کرد، اندازه آن به حدی بود که برای گذشتن از یکی سمت به سمت دیگرش به بیش از ۵ دقیقه زمان نیاز داشتم، مکاملات من و کمکم با مرکز کنترل هوایی در حال تبدیل شدن به یک بحث بود چرا که آن ها مرتب می گفتند چیزی در رادار ندارند و اینکه از من می خواستند شکل آن را برایشان توضیح دهم.

پس از حدود ۵ دقیقه مرکز کنترل هوایی اعلام کرد که برای کمک به ما دو فروند جنگنده اعزام شده اند که حدود ۲۰ دقیقه با آن ها فاصله دارند، کاپیتان ترئوچی با همان زاویه و ارتفاع به مسیر خود ادامه داد و جسم پرنده همچنان آن ها را تعقیب می کرد اما حدود دو دقیقه بعد با سرعتی بسیار زیاد به سمت شمال رفت و ناپدید شد، ترئوچی در این باره عنوان کرده بود: پس از حرکت آن به سمت شمال و در فاصله ی حدود ۵ کیلومتری توانستم نگاه درستی به آن بیندازم، جسمی بسیار بسیار بزرگ که در دو سمت آن چراغ هایی به رنگ سفید مات دیده می شد.

کاپیتان ترئوچی در نهایت با ۱۵ دقیقه تاخیر و در یک فرود اضطراری در فرودگاهی در گرینلند به زمین نشست، و این حادثه تبدیل به داغ ترین خبر روزنامه ها و اخبارها برای هفته های متوالی شد، به طوری که تنها در هفته ی اول ترئوچی با ۵ خبرگزاری از امریکا و کانادا مصاحبه کرد.

متخصصان از دلایلی که درمورد این علت این حادثه بیان کرده اند ناهنجاری است که در آن نور منعکس شده از برف ها موجب ایجاد خطای دیدی بسیار بزرگ می شود، با توجه به اینکه ترافیک هوایی در آن زمان و مکان از کانادا بسیار کم بوده این فرض وجود دارد که خدمه و مسافران دچار این حالت شده باشند، اما در هرحال دلیل منطقی دیگری در این باره وجود ندارد.

پرواز شماره ی ۱۶۲۸ یکی از عجیب ترین موارد تاریخ صنایع هوایی و برخورد از نوع نزدیک است و دراین باره تا به حال بیش از ۵ مستند علمی درست شده است.