خفه کننده ی بوستون، قاتل یا قاتلین؟!

زمانی که اولین قتل اتفاق افتاد روزنامه ی سندی هرالد در تیتری این شخص را خفه کننده ی دیوانه نامید، این شخص اولین قربانی خود را به شکلی فجیع به قتل رسانده بود، پلیس از همان زمان حساسیت بسیار بالایی روی پرونده داشت چراکه شواهد نشان میداد این قاتل امنیت اجتماعی را هدف قرار داده است و هیچ دلیلی از قتل خود نداشته، در نهایت پس از دستگیری دسیلوا قتل ها متوفق شد، اخرین قتل در تاریخ ۴  ژانویه ی ۱۹۶۴ اتفاق افتاده بود.

قربانیان این قتل ها به شرح زیر بودند:

آنا اِلسر: به وسیله ی جسمی نامعلوم مورد تجاوز قرار گرفته بود و در وان حمام خانه ی خود خفه شده بود، جسد او در تاریخ ۱۴ جون ۱۹۶۲ در طبقه ی سوم اپارتمانی در خیابان گین بزرو پیدا شد.
مری مالِن: مرگ به علت سکته ی قلبی اما پس از دستگیری دسیلوا مشخص شد که این شخص از ترس دچار سکته ی قلبی شده بود، جسد او ۱۴ روز پس از یافتن اولین جسد پیدا شد.
نینا نیکولاس: مورد تجاوز قرار گرفته و توسط جوراب پای راست خودش خفه شده بود.
هلن بیلک: دقیقا مانند نینا نیکولاس به قتل رسیده بود، پس از شباهت این قتل و قتل قبلی بود که پلیس متوجه شد یک نفر در حال انجام این فاجعه است، ایدا ایرگا-ژوئِن سالیوان-صوفی کلارک-پاتریشیا بیسته-جوئان گراف-مری سالیوان نیز دقیقا مانند قبلی ها به قتل رسیده بودند و هرکدام درتاریخ های متفاوتی پیدا شدند، اما در این میان مری بروان، اورلی کوربین شدیدا مورد ضرب و شتم قرار گرفته بوند و هرکدام بیش از ۱۰ ضربه ی چاقو خورده بودند. تمام این زنان سنی بین ۱۹-۸۰ سال داشتند و به غیر از یک مورد همگی انها مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بودند، در طول مدت ۴ سالی که این قتل ها رخ میداد ترس و وحشت بسیار زیادی بوستون را فراگرفته بود.

یکی از عجیب ترین نکات این پرونده این بود که در منزل تمام مقتولین هیچ اثری از درگیری و یا ورود به شکل زوری نبود و به نظر میرسید تمام این افراد قاتل را میشناخته اند در ۲۷ اکتبر سال ۱۹۶۴ شخص غریبه ای که خود را یک کارگاه پلیس معرفی کرده بود وارد خانه ی زنی شد و به او تجاوز کرد و قبل از ترک محل به ان زن گفت که “خیلی متاسفم” همین حادثه و ترسیم چهره ی ان شخص توسط پلیس در نهایت باعث دستگیری شخصی به نام البرت دسیلوا شد، پس از دستگیری و تنها در طول سه روز او به انجام تمام قتل ها اعتراف کرد.

در سال ۱۹۶۷ داسیلوا به حبس ابد محکوم شد اما در فوریه ی سال بعد همراه با دو شخص دیگر از زندان فرار کرد، در جیب لباس زندان او نوشته ای پیدا شد که در ان گفته بود: برای انجام چند کار شخصی میرم! روز بعد او خودش را به پلیس معرفی کرد و به زندان فوق امنیتی وال پول منتقل شد، شش سال بعد و زمانی که او در بیمارستان به علت سنگ کلیه بستری بود توسط ضربات چاقو به قتل رسید،قاتل و یا قاتلان او هرگز پیدا نشدند.

مهم ترین نکاتی که باعث شدند بسیاری تنها دسیلوا را تنها قاتل این پرونده ندادند، بعضی توصیفات اشتباه و گاها پرت او از قتل ها بود، کارگاه دنی رویز عنوان میکند که داسیلوا تنها ۵ قتل را خودش شخصا انجام داده بود نکته ی مهم دیگر ازمایش دی ان ای بود که نشان میداد در حداقل چهار قتل شخص دیگری نیز حضور داشته که البته به علت نبودن هویت او هرگز مشخص نشد چه کسی بوده است و نکته ی دیگر مربوط به شاهدی بود که مقتول پنجم را پیدا کرده بود، او عنوان کردکه شخصی که از ساختمان خارج شده قدی نسبتا کوتاه داشته که با خصوصیات دسیلوا متفاوت بود، خود داسیلوا نیز در اعترافات خود نتوانسته بود توصیف کاملی از علل این کارهایش و خصوصا دلایل روانی تجاوزاتش ارائه دهد.

به هرحال و با تمام این گزارشات چیزی که قطعی است این است که دسیلوا در چندین قتل شرکت داشته، اما امکان دارد که او همدستانی نیز داشته باشد، پرونده ی این قتل ها حتی پس از مرگ دسیلوا همچنان باز است.

تاثیر این قتل ها در امریکا به حدی زیاد بود که در سال ۱۹۶۸ فیلمی با همین عنوان ساخته شد.