روش های اعدام، جوخه ی آتش
از ابتدای خلقت بشر قانون شکنی های متعدد باعث شد در همان قوانین بزرگترین تنبیه ممکن گنجانده شود،جان شخص خاطی!اما اعدام در تمام دنیا با یک روش انجام نمیشود و هدف اصلی از این تفاوتها کاهش هرچه بیشتر درد شخص است.یکی از این روش ها شلیک با گلوله به قلب و یا سر است، هرچند این روش بدون درد نیست اما اصولا سریع است…
اعدام با جوخه ی اتش را میتوان رایج ترین نوع اعدام در دنیا دانست، این روش در بیش از ۷۰کشور دنیا استفاده میشود و در بقیه ی کشورها هم قوانین نظامی این حکم را کاملا جایز میکند، در فرهنگ عامه خصوصا در میان نظامیان مرگ با گلوله مرگی باشرافت است، کشور بلاروس هم اکنون در اروپا تنها کشوری است که هنوز از این روش استفاده میکند.
در اوایل قرن بیستم و در تمام کشورهای کمونیستی اعدام به وسیله ی جوخه ی اتش اجرا میشد، البته برخلاف روش کنونی جوخه ی اتش کلمه ی روسی “расстрел” تنها به معنی اعدام به وسیله ی گلوله است، به همین علت در شوروی سابق عموما اعدام به وسیله ی یک تفنگ سبک و شلیک از پشت سر و به قسمت نخاعی سرانجام میشد و هیچ جوخه ای درکار نبود.
از سال ۱۶۰۸تا به امروز نزدیک به ۱۴۲ نفر در امریکا توسط جوخه ی اعدام کشته شده اند که بیش از ۷۰% انها مربوط به جنگ های داخلی امریکاست.
هم اکنون چین به عنوان کشوری که بیشترین اعدام را دنیا داراست از این روش به شکل گسترده ای استفاده میکند، هرچند از سال ۲۰۰۰به بعد درحال جایگزینی با روش های مدرن تری است،
اصول اعدام در کشورهای مختلف به این صورت است:
۱-در چین دارای دو فرم اصلی است، یا به وسیله ی یک اسلحه تهاجمی به گردن و یا توسط سلاح اتوماتیک و به قسمت نخاعی گردن.
۲-در هند و در دوران سلطان موقال اعدام به وسیله ی شلیک مستقیم گلوله توپ بود! در این روش متهم به چوبی بسته میشد و گلوله ی توپی به سمت او سلیک میشد، انگلیس در سال ۱۸۵۷ و در هند از این روش برای ایجاد وحشت استفاده کرد
۳-در اندونزی اعدام به وسیله ی گلوله و با شلیک به قلب است، در این روش سه نفر که هرکدام دو گلوله دارند به سمت متهم شلیک میکنند و حتما باید سه گلوله به قلب متهم برخورد کند.
۴-در مغولستان و تا سال ۲۰۱۲ روش متداول همان روش اعدام در شوروی بود، شلیک با اسلحه ی رولور.۳۸ به گردن و شریان اصلی.
۵-در تایوان شلیک یک گلوله به قلب و یا سر است که متهم خود در این رابطه تصمیم میگرد.
۶-در کره ی شمالی تمام اعدام های دارای جوخه ی اتش به وسیله ی اسلحه ی کلاشینکوف و در دید عموم انجام میشود.
در اعدام با جوخه ی اتش عموما مسئولین تیراندازی سرباز و یا نظامی هستند، در قانون این نوع اعدام گلوله باید طوری شلیک شود که صورت شخص کاملا قابل تشخیص باشد.
این نوع اعدام عموما جهت اعدام نظامیان استفاده میشود، صدام حسین در دادگاه درخواست اعدام با جوخه ی اتش را داده بود که این درخواستش رد شد.
مدافعین حقوق بشر این روش را به علت احتمال برخورد گلوله به نقاط غیرحیاتی و اینکه خود ورود گلوله به بدن بسیار دردناک است، عملی غیرانسانی میدانند.هم اکنون برای اطمینان از مرگ سریع از شلیک مستقیم به قسمت نخاعی سر استفاده میشود.البته در قوانین این نوع اعدام به وضوح ذکر شده که باید از اسلحه ای استفاده شود که قدرت نفوذ و مرگ سریع را داشته باشد.
برای مثال در صورت شلیک به قلب گلوله باید بتواند استخوان را شکسته و از قلب عبور کند، و حتی از بدن متهم خارج شود.