صحرای نازکا و معمای تصاویر عظیم چند کیلو متری

یکی از مباحث بسیار جالب توجه نقوشی است که در صحرای پرو در چند کیلومتری پایتخت ( لیما ) قرار گرفته است در واقع تاریخ کشف این نقوش بر می گردد به سال ۱۹۶۰ که به واسطه عبور هواپیمایی رویت شد . اما بعدها تحقیقات دانشمندان با بالون صورت گرفت تا بهتر بتوانند این خطوط را بررسی نمایند . خطوط حک شده بر روی این صحرا یکی از اسرار آمیزترین مواردی است که تا کنون بحث ها و تئوری های مختلفی را از سر گذرانده است و هنوز هیچ کدام از آن ها مورد تایید قرار نگرفته اند . بر اساس محاثبات انجام شده این خطوط حدود ۴۰۰ تا ۶۰۰ قبل از میلاد شکل گرفته اند ، خط های حک شده بر روی صحرای شنی نازکا تصاویری عظیم و چند کیلو متری است که از روی زمین تشخیص آن غیر ممکن است و جالب اینجاست که دارای نسبت های هندسی دقیق می باشد . بسیاری از دانشمندان هنوز به راز چگونگی کشیده شدن این خطوط دست نیافته اند زیرا کشیدن آن ها تنها می بایست از اسمان انجام پذیرد در واقع باید شخصی در آسمان دستور دهد که تا خط ها درست و اصولی کشیده شوند . اما در حدود دو هزار سال قبل در مکانی که هیچ گونه تپه و کوهی قرار نداشته است و امکاناتی که بسیار ابتدایی بوده چگونه این خطوط کشیده شده اند ؟!!! در افسانه های ساکنان پرو داستان هایی بدین مضمون به چشم می خورد که اشخاصی که گاهی آن ها را خدا می خوانده اند در آسمان می توانسته اند پرواز کنند .. .بعضی ها معتقدند که این ها برای تعیین سال و فصول حک شده اند تا بتوانند بر روی آن مراسم مذهبی را اجرا کنند .. عده ای دیگر آن را نشانه و علامت تمدنی پیشرفته می دانند که از آسمان آمده اند .. و .. . بدون توجه به آنچه که گفته شد هدف آن ها از کشیدن چنین خطوطی بر روی زمین چه بوده است ؟!!! در هر حال این تصاویر عظیم در برابر تمام نظریات به نحوی مقاومت می کنند و راز هایشان را مخفی نگه می دارند تا شاید ما را به این حقیقت سوق دهند که اجداد گذشته ی زمین بسیار دانا و هوشمند بوده اند و دانش ما در مورد آن ها اندک و ناچیز است . اما بسیار از مردم معتقدند که موجودات بیگانه فضایی آن را به منزله ی نشانه ای کشیده اند.

ساختن و باقی ماندن خطوط

این خطوط به‌وسیله ذوب که با سنگ ریزه اندود شده بود، ساخته شده که سطح

را پوشانده. وقتی سنگفرش برداشته شده، آنها تضادی با رنگ روشن سطح زیری بوجود آوردند. در این دشت چند صد خط ساده و شکل‌های هندسی و همچنین بیش از ۷۰ شکل حیوان، حشره و انسان وجود دارند. مساحتی که این خطوط را پوشش می‌دهد، تقریباً ۵۰۰ کیلومتر مربع بوده است و بزرگ‌ترین شکل‌ها در حدود ۲۷۰ متر درازا دارد. این خطوط به دلیل خشکی بسیار زیاد، باد کم و شرایط آب و هوایی ثابت منطقه نازکا، باقی مانده‌اند. صحرای نازکا که یکی از خشک‌ترین مناطق زمین است و دمای آن در تمام سال در حدود ۲۵ درجه سانتیگراد می‌باشد، و همچنین کمبود باد کمک کرده این خطوط تا به اکنون قابل رویت باقی نگهداشته شوند.   

فرضیه‌ها، سازندگان و تکنیک‌ها

از زمان کشف این خطوط فرضیه‌هایی در رابطه با شیوه‌ها و انگیزه‌های ایجاد آنها، پیشنهاد شده. توضیح باستان شناسی در مورد اینکه چه کسی آنها را ساخته: برای مثال اینکه مردم نازکا خطوط را با استفاده از وسایل ساده و تجهیزات زمین‌پیمایی و نقشه‌برداری ایجاد کرده‌اند. تیرک‌های چوبی در انتهای برخی خطوط (که برای آزمایش کربن ۱۴ مورد استفاده واقع شده) و سفال‌هایی که در برخی از مناطق نازکا پیدا شده، این فرضیه را حمایت می‌کند. علاوه بر این محققان از جمله جو نیکل با استفاده از تکنولوژی ساده که در دسترس مردم نازکا بوده، و بدون دید هوایی شکل‌ها را دوباره ایجاد کرده. با نقشه‌های دقیق و تکنولوژی ساده یک تیم از افراد توانستند حتی اشکالی بزرگ‌تر را در طی چندین روز خلق کنند.  

دلایل:

مدارک موجود کمی در خصوص علت اشکال ساخته شده وجود دارد. از این رو، انگیزه مردم نازکا، ماندگارترین راز خطوط می‌باشد. بسیاری محققان عقیده دارند که انگیزه مردم نازکا، مذهبی بوده. یعنی خلق اشکالی که تنها خدایان از آسمان قادر به دیدن آنها بطور واضح هستند.

فرضیه دیگری وجود دارد که مردم نازکا می‌خواستند تا به مناطقی که در افق دور واقع شده، جایی که خورشید و دیگر اجرام آسمانی طلوع یا غروب می‌کنند، اشاره کنند. این فرضیه توسط دو مححقق ارزیابی و بررسی شد و هر دو نتیجه گرفتند که مدارک کافی برای توجیه نجومی وجود ندارد.  

در سال ۱۹۸۵ یک باستان‌شناس به نام جوهان رین هارد، اطلاعات باستان شناسی، قوم شناسی و تاریخی را منتشر کرد که اثبات می‌کرد که پرستش کوه‌ها و دیگر منابع آبی نقش مهمی را در اقتصاد و مذهب نازکا از زمان قدیم تا زمان اخیر بازی می‌کرده. او تئوری را ارائه داد که در آن ستایش خدایانی در ارتباط با فراوانی آب و حاصلخیزی محصول، توجیه می‌شوند. همچنین ادعا شده که این خطوط به عنوان راه‌های مقدسی بودند که به خدایانی منتهی می‌شدند. این خدایان در آن نقطه عبادت می‌شدند. و اشکال نیز به عنوان موضوعاتی نمادین برای طلب کمک از خدایان بودند.  

دیوید جوهانسون پزوهشگر دیگری بود که خطوط نازکا و ارتباط آشکار آنها را با آبراه‌های زیر زمینی مورد بررسی قرار داده. جوهانسون برای ردیابی این تونل‌های آبی، گمتنه زنی کرد و ادعا کرد که خطوط بیانگر اینست که آیا زمین دارای آب هست یا نه. مناطق با بیشترین اشکال در حدود مناطقی با بیشترین مقدار آب زیرزمینی تمرکز یافته‌اند و معمولاً نزدیک به چاه‌ها و دیگر منابع آبی هستند.

نظری که جوهانسون ابراز می‌کند اینست که ساکنانی که در یک چنین منطقه خشکی زندگی می‌کنند باید زمان زیادی را برای یافتن منابع آبی میگذراندند. به‌وسیله خلق یک نقشه با مقیاس بزرگ، می‌توانستند بطور دقیق بفهمند که کجا می‌توانند آب پیدا کنند. این خطوط بعداً اشکال مذهبی برای خدایان و یا نام‌هایی که به هر یک از منابع آبی داده شد، تبدیل شد. 

دو تصویر فوق مربوط به یک مکان بوده که انسان اولیه بسیار بزرگ را تداعی میکند

رابین ادگا (کسوف‌شناس) فرضیه داد که خطوط نازکا، خصوصا اشکال حیوانی، انسانی و گل‌ها یک واکنش باستانی به اصطلاح “چشمان خدا” است که در طی یک

کامل در آسمان آشکار می‌شود. یک سلسله از کسوف کامل که در سرتاسر جنوب پروبه وقوع پیوست، با زمانیکه خطوط و اشکال نازکا خلق شده بود، هم‌زمان بوده. یک

کامل بطور واضح شبیه مردمک چشم و عنبیه یک چشم غول پیکر است در حالیکه به پایین نگاه می‌کند. تئوری دیگری ادعا می‌کند که خطوط نازکا باقیمانده “معابد راه رونده” هستند جاییکه یک گروه بزرگ از عبادت کنندگان در امتداد یکی از خطوط که وقف شده برای یک ذات مقدس بوده، راه می‌رفتند. ساکنان دهکده‌های محلی می‌گویند که ساکنان قدیمی، تشریفاتی را روی این راه‌ها و اشکال انجام می‌دادند تا از خدایان تشکر کنند و ادامه داشتن باران و آب را از کوه‌های آند تضمین کنند.   

همچنین بر طبق یک فرضیه از مایکل ویلانت، رساناهایی از جنس طلا یا مس روی زمین کشیده شده بود. این رسانا‌ها، به عنوان آنتن‌هایی برای جمع‌آوری فرکانس‌های بسیار پایین مگنت تلوریوم که در مناطق لرزه نگار مشخص تولید می‌شود، بوده است و این، چند روز قبل از وقوع زلزله اتفاق می‌افتاد. جنجالی ترین فرضیه مطرح شده درباره این خطوط توسط اریک فون دانیکن و در کتاب ارابه‌های خدایان می‌باشد. او ادعا کرده که این خطوط در حقیقت فرودگاهی برای سفینه‌های فضایی بیگانه بوده.

نگرانی‌های محیطی:

مرکز ماریا ریچ یک سازمان مختص حفاظت از خطوط نازکا، آلودگی و فرسایش ناشی از جنگل‌زدایی اعلام کرده که این عوامل وجود ادامه دار این خطوط را تهدید می‌کند. این خطوط دارای عمق ۱۰ تا ۳۰ سانتیمتر هستند و می‌توانند به راحتی شسته شوند. همچنین این خطوط توانایی پایداری در مقابل باران‌های شدید را ندارند.

برگزاری سمینار جهانی  سازمان فضائی ناسا در سال ۱۹۹۸ در مورد معمای ناکازا

سازمان فضائی ناسا سمیناری را باحضور سرشناسترین فضانوردان , باستان شناسان , ریاضیدانان و محققان بزرگ جھان  در مورد راز خطوط و نقشهای چند کیلومتری در صحرای ناکازای پرو برگزار کردند . برای انھا بسیار مھم بود تا بفھمند که ایا نیاکان ما در زمین براستی با افرادی فرازمینی ملاقات داشت ه اند .؟؟ ایا براستی موجودات ھوشمند با تمدنی پیشرفته در سیارات که به ARCHELOGIE دیگر وجود دارند؟

 مجله معروف و معتبر چند زبان مختلف چاپ میشود در صفعه ۱۳۸ خود در باره این سمینار و موضوعات ان اینگونه نوشت : ھنگامی که خورشید میرود و تاریکی جای انر ا میگیرد اگر به اسمان نظر کنیم میلیونھا ستاره و سیاره را میبینیم که با تمام علم و پیشرفتمان ھنوز قطره ای از انرا ندیده ایم . امروز بر زمینی زندگی میکنیم که براستی چیزی از گذشته ان نمیدانیم . ھر روز که میگذرد اینرا میفھمیم که حتا نیاکانمان را نمی شناسیم .

حال با این دانسته ھای اندکمان چگونه میخواھیم از کھکشا نی حرف بزنی م که در ان ذره ای بیش نیستیم . بسیاری از انسانھا که بر این کره خاکی زندگی میکنند از ما میپرسند ایا نیاکان ما دانسته ھایشان از انسان امروز بیشتر بوده.؟ یا انکه با موجوداتی ھوشمند از سیارات دیگر ملاقات داشته ان د.؟ قرائن بسیاری در دست ماست که نشان میدھد انسان ارام ارام به تکامل رسیده و انچه که امروز برای ما باقی مانده تجربه ای است که طی میلیونھا سال به ان دست پیدا کردیم . ولینشانه ھای ھم به روی زمین ماست که دال برملاقات موجوداتی است که بسیار متفکرتر ,ھوشمندتر و مجھزتر از انسان امروزی است.”  می باشد.