عجیبترین مکانهایی که ستاره شناسان در آنها به دنبال حیات بیگانه هستند
یکی از مهیجترین و جذابترین پژوهشهای چند دههی گذشتهی بشر، جستجوی حیات بیگانه در کائنات بوده است. دانشمندان، مکانهای عجیبی را برای کاوش حیات هوشمند فرازمینی کاوش میکنند.
بیش از ۵۰ سال است که دانشمندان به کمک دریافت کنندههای رادیویی به آسمان چشم دوخته و در جستجوی نشانههای حیات بیگانه و هوشمند فرازمینی هستند. البته محققان بیشتر در اطراف ستارههایی مانند ستارهی خودمان، خورشید، این کاوش را انجام میدادند. اما تیمی از محققان SETI (به معنای جستجوی هوش فرازمینی) رویکرد بسیار چالشی و متفاوتتری را پیشنهاد کردهاند: جستجوی کهنترین و تارترین ستارههای کهکشان برای یافتن حیات بیگانه.
کوتولههای سرخ یا قرمز، حدود سه چهارم تعداد ستارههای کهکشان راه شیری را تشکیل میدهند. اما برخلاف این فراوانی زیاد، محققان برای جستجوی حیات بیگانه و فرازمینی، کمتر به آنها توجه کردهاند. در طول دو سال آینده و در یکی از بزرگترین پروژههای جستجوی حیات بیگانه، تلسکوپ آلن، اطراف بیش از ۲۰ هزار کوتولهی سرخ را کاوش خواهد کرد.
مدتها بود ستاره شناسان تصور میکردند که کوتولههای سرخ، نمیتوانند مکان مناسبی برای زندگی باشند زیرا در بهترین حالت، تنها ده درصد نور خورشید، تابش دارند. اگر قرار باشد سیارههای اطراف این کوتوله، مکان مناسبی برای حیات بیگانه باشند، باید فاصلهی آنها نسبت به کوتولهی قرمز، کمتر از فاصلهی عطارد به خورشید باشد تا مایع بودن آب، تضمین شود. در چنین مدار کوچک و تنگی که سیاره به طور گرانشی، قفل میشود، یک طرف سیاره همیشه روز و داغ بوده و طرف دیگر همیشه در تاریکی و سردی به سر میبرد. کوتولههای قرمز در واقع، ستارههای سبکی با جرم حدود ۱۲ / ۱ جرم خورشید هستند. برخلاف خورشید ما، که طول عمری از مرتبهی میلیارد دارد، کوتولههای قرمز، طول عمر بسیار زیادی داشته و میتوانند تریلیون ها سال عمر کنند.
در جستجوی حیات بیگانه
در چند سال گذشته، قضیه فرق کرده و مطالعات اکتشافی جدید نشان میدهد که سیارههای اطراف کوتولهی قرمز میتوانند یکی از نامزدهای حیات بیگانه باشند. محققان بر اساس دادههای کپلر، پیش بینی میکنند که بین ۱/۶ تا ۱/۲ سیارههای کوتولهی قرمز، ممکن است فضایی برای سکنی گزیدن حیات بیگانه داشته باشند. کارهای نظری جدید نشان میدهند که حتی اگر یک سمت سیاره، همیشه روز بوده و داغ باشد و سمت دیگر، بسیار سرد و شب باشد، یک نوار گرگ و میشی (نه تاریک و نه روشن) بین این دو ناحیه وجود دارد که میتواند گزینهی مناسبی برای کاوش حیات بیگانه باشد.
اگر زندگی در سیارات اطراف ستارههای کوتولههای قرمز، وجود داشته باشد، میتوان نتیجه گرفت که سیستمهای کوتولههای قرمز، یکی از بهترین مکانها برای جستجوی شکلهای مختلف حیات بیگانه هستند زیرا هم فوق العاده فراوان بوده (شانس بیشتری برای تکامل یافتن زندگی دارند) و هم بسیار قدیمی هستند (زمان بیشتری برای بروز و ظهور هوش وجود داشته است).
دانشمندان تاکنون فقط برش کوچکی از کیهان را جستجو کردهاند، چرا که تعداد کل ستارگانی که به طور دقیق مورد بررسی قرار گرفتهاند، چند هزار بیشتر نیست. اما حالا آنها از بین یک لیست ۷۰ هزارتایی ستارههای نامزد، ۲۰ هزار ستاره را اسکن خواهند کرد. به هر حال باید منتظر بمانیم تا شاید روزی بخت با ما یار شده و صدای موجودات فرازمینی را از نقطهای در پهنهی بی کران گیتی بشنویم. کسی چه میداند شاید با یک تمدن بسیار قدیمیتر و هوشمندتر از خودمان روبرو شدیم! اما فعلاً تا آن لحظهی هیجان انگیز، فقط باید صبر کنیم. نظر شما چیست؟ آیا ما روزی واقعاً موفق به کشف موجودات فرازمینی خواهیم شد؟ آیا چنین موجوداتی واقعاً وجود خواهند داشت؟