مبارزه با تغییرات آب و هوایی فرصتی برای بهبود بهداشت عمومی

اتوموبیلرانی و خوردن بیش از حد گوشت قرمز تنها جای پای کربن و آثار مخرب آن را محکمتر میکند. باید افسار این عادت همهگیر ما انسانها در تولید کربن را به دست گرفت. چرا که مهار تولید کربن باعث سلامت بیشتر و دفع بدترین تغییرات آب و هوایی خواهد شد.
«کمیسیون بهداشت آب و هوا» در تحقیق و مطالعه مفصل خود در ارزیابی مزیتهای بالقوه سلامتی در مبارزه با تغییرات آب و هوایی به نتایج چشمگیری دست یافت. کمیسیون بهداشت آب و هوا شورایی است که از طرف مجله معتبر «لانست» برای انجام این تحقیق منصوب شده است.
بر اساس گزارش نهایی این کمیسیون که ۲۳ژوئن/دوم تیر منتشر شد، در وهله نخست بزرگترین مزیتی که تغییر سوختهای فسیلی و جایگزین کردن آن با انرژیهای تجدیدپذیر مثل انرژی خورشیدی و بادی به بار میآورد، بهبود شاخصهای سلامتی و بهداشت عمومی است.
به عنوان مثال با دو برابر شدن سهم انرژیهای تجدیدپذیر از سال ۲۰۱۰ (از ۱۸ درصد به ۳۶ درصد) در کشورهای پیشرفته، ۲۳۰ میلیارد دلار در هزینههای مربوط به مراقبتهای بهداشتی صرفهجویی شده است.
دلیل اصلی بروز شماری از بیماریها در سالهای گذشته سوختن ذغال سنگ و نفت و گاز است. ذرات معلق ناشی از سوختهای فسیلی که کمتر از دو و نیم میکرون قطر دارند، به راحتی وارد بافتهای ریه شده و خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، گرفتگی عروق مغزی و همچنین بیماریهای تنفسی از جمله سرطان ریه را بالا میبرد.
به گفته سازمان بهداشت جهانی، سالانه بیش از هفت میلیون نفر جان خود را به خاطر آلودگی هوا از دست میدهند و ۸۸ درصد مردم جهان در هوایی فاقد کیفیتهای تنفسی، نفس میکشند. به گزارش سازمان محیط زیست آمریکا، آلودگی هوا تا سال ۲۱۰۰ در این کشور سالانه جان ۶۹ هزار تن را میگیرد.
سهم گوشتخواری در آلودگی هوا
در حالی که تغییراتی مثل تغییر شیوه حمل و نقل عمومی، روی آوردن به دوچرخهسواری و پیادهروی، میتواند علاوه بر کاهش آلودگی هوا به افزایش فعالیت جسمانی و در نتیجه سلامتی بیشتر منجر شود. به همین نحو با خوردن چربی و گوشت قرمز کمتر، علاوه بر کاستن از تولید گاز متان که آلودگی آب و هوا را دو چندان میکند، میتوان بر عارضه چاقی و احتمال بروز برخی سرطانها فائق شد. همانطور که جورجینا میس از اعضای کمیسیون بهداشت آب و هوا میگوید: «در بسیاری موارد مقابله با تغییرات آب و هوایی موقعیت های برد-برد برای انسانهاست.»
این گزارش همچنین به استراتژیهایی اشاره میکند که برای کاهش تولید و انتشار دی اکسید کربن در سالهای اخیر اتخاذ شده است. مثل پروژه RCP که قصد دارد تا سال ۲۰۷۰ روند فزاینده افزایش دمای جهان را کاهش دهد و تا پایان قرن به ۱,۵ درجه سانتی گراد برساند.
RCP پروژهای برای پیشبینی دما و سطح آب دریاها تا سال ۲۱۰۰ است. این پروژه تمرکز خود را برروی کاهش غلظت آلایندهها قرارداده است. RCP پیشبینی کرده دمای متوسط جهان در اواخر قرن۲۱ تا ۴,۸ سانتی گراد نیز افزایش خواهد یافت. برنامههای RCP تا به حال از مرگ و میر زودرس۵۰۰ هزار نفر درسال جلوگیری کرده و پیشبینی میشود که بتواند این مقدار را به دو میلیون و۲۰۰ هزار نفر تا پایان قرن برساند.
آنتونی کاستلو، از رؤسای کمیسیون بهداشت آب و هوا درباره این گزارش گفت: «تمام کارهای ما در جهت مقابله با تغییرات آب و هوایی به محافظت ما در برابر بیماریها نیز خواهد انجامید». کاستلو اضافه کرد که مسئله اصلی ما به جای بر جر و بحث بر سر فجایع محیط زیستی، عمل کرد بهتر است در راستای شعار«ما میتوانیم درستش کنیم».
این کمیسیون از تمامی دولتها خواست تا در مجموع مبلغ یک هزار میلیارد دلار را به انرژیهای تجدیدپذیر و سرمایهگذاری در مبارزه با تغییرات آب و هوایی و همچنین آمادهسازی شهرها برای کاستن از تأثیرات فاجعه بار گرمایش زمین اختصاص دهند. ممکن است در نظر اول این مبلغ زیادی به نظر برسد ولی بسیار کوچک تر از مبلغ پنج هزار میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلاری است که دولتها به تولید سوخت فسیلی در سال ۲۰۱۵ اختصاص دادهاند.
با این حال به قول پل اکینس، اقتصاددان برجسته کمیسیون بهداشت آب و هوا: «باز هم دولتها گرانی را همچون بهانه معمول خود برای عدم سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر تکرار خواهند کرد. غافل از اینکه این هزینهای است مدبرانه برای آیندهای بهتر.»