نیل دی گریس تایسون

شاید او را نشناسید، البته اگر منجم یا فیزیکدان هستید یا دانشجوی این دو رشته هستید یا علاقه به فضا و نجوم دارید حتما باید او را بشناسید، این شخصیت ممتاز، آقای دکتر نیل دی گریس تایسون،فیزیکدان، منجم،اخترفیزیکدان،کیهان شناس، مجری شوهای علمی معروف، سخنران برجسته،دارای تن صدای بسیار جذاب،مناظره گری زبردست، و مولف دهها اثر ارزشمند،نقل قول های او در محافل علمی زمزمه می شود و شخصیتی قابل احترام در جامعه علمی است، ناسا در سال ۲۰۰۴ از او تقدیر نمود و مدال ممتاز خدمات علمی را به او داد.

 

تایسون دومین بچه خانواده از سه بچه در منهتن نیویورک به دنیا آمد و در محله برانکس. مادر او (سانچیتا ماریا) تایسون. متخصص رشته گرونتولوژی (پیری شناسی) بود و برای وزارت بهداشت کار می‌کرد و از نژاد پورتوریکویی بود. پدر آمریکایی آفریقایی او جامعه‌شناس از افراد عالی رتبه شهردار نیویورک جان لیندسی بود. نام میانه تایسون (دگراس) از مادر بزرگ اوست که در آلتیما در یکی از جزایر کارائیب زندگی می‌کرده است گرفته شده. تایسون در کستل هیل نیویورک و بعدها در ریوردال تا مهد کودک. سپس به مدارس دولتی رفت وسپس به دبیرستان دانش برانکس۱۹۷۲ تا ۷۶. جایی که او مدیر مجله کشتی‌گیر و ویرایشگر مجله دانش فیزیک بود. علاقه او به ستاره‌شناسی از ۹ سالگی شروع شد زمانی که از موزه ستارگان بازدید کرد. او خود آن بازدید را. (خیلی قوی و مبهوت کننده. بطوری که انتخاب دیگری به خودم نمی‌دادم. کائنات مرا می‌خواند) توصیف کرد. در دوران دبیرستان مدام از موزه ستارگان نیویورک بازدید می‌کرد. بطوری که او آن دوره را شکل دهنده زندگی اش نامید. او سپس با مدیر موزه ارتباط برقرار کرد و همچنین با مدیر یک دانشگاه تا جواب سوالاتش را پیدا کند. او سپس در نوجوانی به ستاره‌شناسی روی آورد و بالاخره جامعه ستاره‌شناسی به او یک کرسی در سن پانزده سالگی داد. کارل ساگان ستاره‌شناس که یک عضو دانشگاه کورنیل بود. سعی کرد تا او را به عنوان دانشجوی زیر سن افتخاری در دانشگاه درآورد. اما تایسون تصمیم گرفت تا تحصیل خود را ادامه دهد و بالاخره توانست به دانشگاه هاروارد برود. ور در کارویور هاوس زندگی کند. او در دوران جوانی به کشتی روی آورد. همچنین در رقص در استایل جز باله کاریبی و لاتین.

تایسون در کالج هاروارد در فیزیک نمره درخشان ای بی بدست آورد. او با تحصیل به رقص و کشتی هم با پول شخصی خودش پرداخت؛ و آنچنانی که باید به تحقیق در آزمایشگاه نمی‌پرداخت. استاد پروفسور او او را تشویق می‌کرد تا به تحقیق روی آورد تا دکترای خود را بدست آورد. تایسون سپس مدرس ستاره‌شناسی در دانشگاه مریلند از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۷ شد و در ۱۹۸۸ موفق شد به اخذ مدرک از دانشگاه کلمبیا در برنامه فارق التحصیلی آن دانشگاه. در آن دانشگاه او توانست مدرک phd را در ۱۹۹۱ و مدرک پژوهش‌های تکمیلی (mphil) را در سال ۱۹۸۹ بدست آورد. او زیر آموزش دکتر مایکل ریچ و حمایت‌ها ی او مدرک پژوهش‌های علمی را از ناسا و بنیاد arcs بدست آورد؛ و باعث شد که تایسون در یک کنفرانس بین‌المللی در ایتالیا. سوئیس. شیلی و آفریقای جنوبی شرکت کند و دانشجو برای تحقیقات ستاره‌شناسی جمع کند. او در آن زمان با تلسکوپ نود و یک صدم میلیمتری در رصد خانه آمریکایی شیلی توانست عکسهایی از ابر نو اخترها تهیه کند که توانست در کارهای بعدیش در زمینه نوع ابرنو اخترها به او کمک کند؛ و همچنین در زمینه فاصله ابر نو اخترها؛ که همچنین باعث شد تا به بهبود عملکرد تلسکوپ هابل و کشف ماده تاریک در ۱۹۹۸بینجامد. او تحقیقات خود را با یرایان اشمید برنده آینده نوبل فیزیک در سال ۲۰۱۱ انجام می‌داد که این نوبل در زمینه نوع دوم ابر نو اختر و فاصله آنها و ارتباط هابل بود. در زمینه این تحقیقات در دانشگاه کلمبیا او با پروفسور (استاد) دیوید اسپرگل در دانشگاه پرینستون که به بازدید از دانشگاه کلمبیا آمده بود آشنا شد؛ که به تحقیقات در زمینه کهکشان‌های روح مانند انجامید.