هابل، خوشهای با کهکشانهای متنوع را مشاهده کرد!
عکس جدید و فوق العادهای که تلسکوپ فضایی هابل گرفته است، مجموعهای متنوع از کهکشانها را در خوشهی کهکشانی غولپیکری بهنام «RXC J2211.7-0350» نشان میدهد. این خوشه در صورت فلکی دَلو قرار دارد و تقریباً ۳.۲ میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارد.
خوشههای کهکشانی، بزرگترین اجرام در جهان هستند که گرانش آنها را کنار یکدیگر نگه داشته است. جرم این خوشهها تقریباً یک میلیون میلیارد برابر جرم خورشید است. وقتی گروههای کوچک کهکشانها به آهستگی کنار هم میآیند، این خوشههای عظیم شکل میگیرند. فرآیند شکلگیری آنها میلیاردها سال به طول میانجامد. جرم باورنکردنی این خوشهها، آنها را به ابزارهای طبیعی مفیدی برای آزمودن نظریههایی از قبیل نظریهی نسبیت عام در اخترشناسی تبدیل میکند. بر طبق این نظریه، اجرام سماویِ دارای جرم به خمیده کردن تار و پود فضا-زمان در اطرافشان میپردازند؛ هر قدر این اجرام بزرگتر باشند، میزان انحراف و خمیدگی بیشتر خواهد بود.
یک خوشه کهکشانی غولپیکری مثل RXC J2211.7-0350 تاثیر شگرفی بر فضا-زمان پیرامون خود میگذارد؛ حتی نور را از کهکشانهای بسیار دور دچار تحریف میکند تا شکل ظاهری یک کهکشان تغییر پیدا کند؛ در این شرایط، عکسهای متعددی ایجاد شده و نور کهکشان بزرگنمایی میشود. به این پدیده «عدسی گرانشی» میگویند. خوشههای کهکشانی، آزمایشگاههای کیهانی برای مطالعهی روابط میان توزیع انرژی مرئی و تاریک نیز محسوب میشوند. بر اساس گفتهی اخترفیزیکدانان، در حدود ۸۰ تا ۸۵ درصد ماده غیرقابل مشاهده است که اصطلاحاً «مادهی تاریک» نام دارد.
این تصویر از خوشهی کهکشانی غولپیکر RXC J2211.7-0350 با دوربینهای پیشرفتهیِ هابل بهنامهای «ACS» و «WFC3» گرفته شده است. در برنامهای موسوم به «RELICS»، از ۴۱ خوشهی کهکشانی غولپیکر در طول ۳۹۰ بار بررسی تلسکوپ هابل عکس گرفته شده است. هدف از این کار، یافتن درخشانترین کهکشانها بوده است. مطالعهی جامع این کهکشانها با تلسکوپهای فعلی و تلسکوپ فضایی جیمز وب در آینده یقیناً اطلاعات زیادی را دربارهی منشاء کهکشانها در اختیارمان خواهد گذاشت.
