همه چیز درباره انجماد بافت بیضه

 

انجماد بافت بیضه روشی نوین برای حفظ باروری پسران نابالغی است که برای درمان سرطان نیاز به پرتودرمانی و شیمی درمانی دارند، هنوز درصد موفقیت این روش مشخص نشده و نیاز به انجام نمونه های انسانی بیشتری در این زمینه احساس می شود.

در صورتی که مردی مبتلا به سرطان شود و نیاز باشد برای درمان از روش های شیمی درمانی و رادیو تراپی استفاده کند احتمال این که دچار ناباروری شود زیاد است.

در این شرایط برای این که مرد بتواند در آینده بچه دار شود از روش هایی مانند فریز اسپرم یا فریز بافت بیضه استفاده می شود.

 

برای مردانی که هنوز به سن بلوغ نرسیده اند از آن جا که هنوز بیضه ها شروع به تولید اسپرم نکرده اند، بخشی از بافت بیضه که حاوی سلولهای پیش ساز اسپرم است فریز می شود.

امکان پیوند بافت بیضه فریز شده از نظر تئوری تا ۲۰ سال بعد وجود دارد و کمک میکند که فرد دوباره بتواند باروری طبیعی خود را بدست آورد.

 

آشنایی با بافت بیضه

معمولا مردان دارای دو بیضه هستند که درون کیسه های بیضه و خارج از بدن درست پشت آلت تناسلی قرار گرفته اند. بیضه بخشی از دستگاه تناسلی مردان محسوب می شوند که وظیفه تولید اسپرم و هورمون تستوسترون را بر عهده دارند.

 

پیش از بلوغ در بیضه ها اسپرم بالغ وجود ندارد ولی تعداد زیادی سلول بنیادی اسپرم ساز وجود دارد که بعد از بلوغ با پشتیبانی سلولهای اطرافشان، اسپرم تولید میکنند.

به مجموع این سلولها بافت بیضه گفته می شود که برای انجماد بافت بیضه مورد استفاده قرار می گیرند.

 

انجماد بافت بیضه

یکی از روشهای مناسب برای حفظ قدرت باروری مردان جوان مبتلا به سرطان که باید شیمی درمانی و پرتودرمانی انجام دهند ، انجماد بافت بیضه است.

فریز کردن بیضه در درمانی منفی ۱۸۰ درجه سانتیگراد و درون نیتروژن مایع میتواند بافت بیضه را برای سالها حفظ کرده و ایمن نگه دارد.

 

میزان موفقیت انجماد بافت بیضه

از آنجا که انجماد بافت بیضه تکنیک نسبتا جدیدی محسوب می شود و در حیوانات موفقیت آمیز بوده است ولی هنوز اطلاعات آکادمیک دقیقی در مورد تولد نوزادان حاصل از فریز بیضه در دسترس نیست و میزان موفقیت آن آینده مشخص خواهد شد.

از نظ تئوری تا ۲۰ سال بعد از فریز کردن بافت بیضه امکان بازیابی آن وجود دارد ولی برای بدست آوردن درصد موفقیت این روش نیاز به گذشت زمان بیشتر و استفاده از نمونه های انسانی بسیار گسترده تر است.

 

روش انجماد بافت بیضه

برای انجام انجماد بافت بیضه نیاز به یک جراحی کوچک با بیهوشی عمومی دارید.

در این جراحی کیسه بیضه باز شده و با روش TESE یا Micro TESE از یکی از بیضه ها نمونه برداری شده و در ماده نگهدارنده قرار می گیرد و به محل ذخیره و فریز بافت بیضه ارسال می شود.

 

بعد از بررسی اولیه ،نمونه بافت بیضه به قطعات کوچکتر تقسیم می شود تا وجود سلولهای پیش ساز اسپرم در آن ها بررسی شود و در صورت وجود اسپرم قابل استفاده ، منجمد می شود.

با وجودی که احتمال سرطانی شدن سلولهای بیضه کم است ولی قبل از انجماد و بعد از ذوب کردن بافت بیضه از این نظر مورد بررسی های پیشرفته قرار می گیرد.

 

بعد از بیوپسی بیضه در افراد جوان ، هر دو بیضه به صورت طبیعی به رشد خود ادامه می دهند.

در اغلب موارد بیمار در همان روز جراحی میتواند بیمارستان را ترک کند و برای کنترل درد از مسکن استفاده نماید.

 

استفاده از بافت فریز شده بیضه

بعد از مراجعه به مرکز ناباروری که بافت بیضه در آن فریز شده و نگهداری می شود و درخواست بیمار ، بافت بیضه ذوب شده و اسپرم زنده از آن استخراج می شود و با روش میکرو اینجکشن ICSI ، برای باروری تخمک مورد استفاده قرار می گیرند.

در آزمایشگاه های پیشرفته امکان پیوند دوباره بافت بیضه به فردی که سرطانش بهبود پیدا کرده و قصد بچه دار شدن به روش های طبیعی را دارد ، به صورت آزمایشی در حال انجام است.

 

مزیت های استفاده از روش انجماد بافت بیضه

مهم ترین مزیت استفاده از فریز بافت بیضه ، حفظ قدرت باروری مردان در مردانی است که قرار است تحت درمان های سرطان قرار بگیرند یا مجبور به برداشتن بیضه هایشان هستند.

مردانی که مبتلا به آزواسپرمی هستند نیز میتوانند از این روش برای باروری با میکرواینجکشن استفاده کنند.