پنج واژه تازه در زبان پارسی باستان

کتیبه خارک پنج واژه دیگر به زبان پارسی باستان افزود.

نخستین ترجمه کتیبه کشف شده در جزیره ایرانی خارک در خلیج فارس که گمان میرود از دوران هخامنشیان باشد، از سوی دکتر رضا مرادی غیاث آبادی انجام شد. در این کتیبه شش واژه بدست آمد که تنها یک واژه پیش از این در زبان های باستانی دیده شده بود، و پنج واژه تازه به فرهنگنامه زبا ن پارسی باستان افزوده گردید.

غیاث آبادی گفت که این ترجمه جای گزارش پژوهشگران را نخواهد گرفت.

 کتیبه خارک هنگام جاده سازی در بخشی از جزیره بدست آمد و روی سنگ مرجانی بومی جزیره ،بدرازا و پهنای یک متر نوشته شده است

 این سنگ بدون تراش و یا صیقل کاری می باشد و کتیبه از شش خط تنظیم شده است، که در بر دارنده شش واژه به خط و زبان پارسی باستان هخامنشی است.

در این کتیبه از هیچیک از هشت گونه خط پارسی تاکنون شناخته شده بهره گرفته نشده است.

واژه ها بگونه جدا از هم نوشته شده است و نویسنده نیازی به گذاشتن یک میخ کج برای جدا کردن واژه ها نداشته است.

در میان کتیبه و در آغاز خط های سوم و چهارم در هم آمیخته شده و نگاره ای مانند تاج در کنار خط چهارم دیده می شود دیده می شود.

گونه ای نگارش شتاب زده در این کتیبه دیده می شود که با دیگرنوشتار های دوران پادشاهی هخامنشیان که با هنرمندی و ظرافت بوده سازگار نمی باشد  این کتیبه از نظر ساختاری بیشتر به کتیبه های دوران ساسانیان نزدیک است   

واژگانی که تاکنون بدست آمده اند :

واژه یکم- دارای دو بند واژه «آ/اَ» و «هَـ»: «آهَـه/ اَهَـه» به چم «بود/ بودند».

واژه دوم- دارای پنج بند واژه «سَ»، «آ/اَ»، «کُ»، «شَ» و «آ/اَ»: «سـاکـوشـا/ سـاکُـشـا». در واژه های باستانی دیده نشده و می تواند نام باشد. و در پیوند با واژه سکائیان مانند «سَـکَـئیـبـش» (سکائیه) و نیز با واژه‌های در پیوند با کوشاییان یا اتیوپیان به مانند: «کُـوشـا» (اتیوپی).

پسوند «شا» در پارسی باستان پیوندی با «شاه» ندارد. شاه در پارسی باستان به گونه «خْـشـایَـثـی‌یَـه» نوشته می‌شود.

واژه سوم- تنها دارای دو بند واژه «هَـ» و «ای»: «هـیـ . . .» است. در متون فارسی باستان، پیشوند «هـی» تنها در واژه‌های در پیوند با هندیان به مانند: «هـیـدوش» (هند) دیده شده است.

واژه چهارم- تنها دارای دو بند واژه ناشناخته «کَ» و «آ/اَ» که گمان می رود واژه های میانی آنها از میان رفته باشد و نگاره تاج نیز در کنار حرف«کَ» جای دارد.

واژه پنجم- دارای چهار بند واژه «بَ»، «هَـ»، «نَ» و «مَ»: «بَـهَـنَـم». این واژه نیز برای نخستین بار دیده می‌شود  و  در پایان این خط یک نشان مانند نشانه واژه جدا کن دیده می شود که تازگی دارد.

واژه ششم- دارای دو بند واژه «خَ» و «آ/اَ»: «خـا». پایان این خط آسیب دیده و روشن نیست