پیشگیری از سرطان با یک خوراکی خوشمزه
تیمی از محققین دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، با انجام تحقیقاتی دریافتهاند که مصرف گونههای مختلف قارچ در رژیم غذایی روزانه باعث کاهش خطر بروز سرطان میشود. قارچ یکی از اجزای مهم رژیم غذایی سالم است.
این مادهی غذایی دارای ریزمغذیهای فراوانی است و ترکیبات فعال زیستی را درون خود دارد که از بین آنها میتوان به فیبر، پلیساکاریدها، سلنیوم و ویتامینها اشاره کرد.
قارچها علاوه بر مواد مفید ذکر شده دو آنتیاکسیدان سولفوری مهم را نیز در خود دارند؛ «ارگوتیونین» و «گلوتاتیون». این تصور وجود دارد که این آنتیاکسیدانها نقش مهمی در پیشگیری از بیماریها و مرگ زودرس دارند و باعث سالم طی شدن دوران پیری میشوند.
سطح موجودی ارگوتیونین در قارچهای مختلف متفاوت است و بهعنوان مثال قارچهای سفید دکمهای میزان کمتری از این آنتیاکسیدان درون خود دارند. دکتر «گابریل» از همکاران این تحقیق، میگوید:
«از بین خوراکیها، قارچها دارای بیشترین موجودی ارگوتیونینها هستند. این آنتیاکسیدان منحصربهفرد محافظ خوبی برای سلولها محسوب میشود. وجود مقادیر فراوان آنتیاکسیدان درون بدن باعث محافظت از بدن در مقابل استرسهای اکسید کننده میشود که در نتیجهی این عملکرد احتمال بروز سرطان کاهش پیدا میکند.»
دکتر گابریل و همکارانش مطالعهی متاآنالیزی گستردهای را روی رابطهی مصرف قارچ و بروز سرطان انجام دادهاند. آنها دادههایی که در این زمینه از سال ۱۹۶۶ تا ۲۰۲۰ وجود داشته است را جمعآوری کردهاند. آنها ۱۷ مطالعهی مرتبط با این موضوع را انتخاب کردند که در آنها ۱۹،۵۰۰ فرد مبتلا به سرطان بررسی شده بودند.
بررسیها نشان داد افرادی که روزانه ۱۸ گرم قارچ مصرف کرده بودند تا ۴۵ درصد نسبت به کسانی که قارچ مصرف نکرده بودند، کمتر احتمال بروز سرطان داشتهاند. محققین با بررسی سرطانهای خاص دریافتند که قارچ بیشترین تاثیر را بر روی سرطان پستان داشته است. در واقع کسانی که مرتب قارچ مصرف کرده بودند بسیار کمتر از کسانی که در رژیم غذایی خود قارچ نداشتهاند دچار سرطان پستان شدهاند.
البته محققین اذعان دارند که ممکن است دلیل این یافته به انجام نشدن مطالعات دقیق بر روی دیگر انواع سرطان برگردد. آنها میگویند: «در هر صورت این مطالعه نشان میدهد که اثر محافظتی قارچ باید بیشتر بررسی شود شاید بتوان به رژیم غذایی مناسبی برای جلوگیری از سرطان رسید. مکانیسم عمل قارچ در پیشگیری از سرطان نیز باید در مطالعات جزئیتر مورد آنالیز قرار گیرد.»
نتایج این مطالعه در مجلهی Advances in Nutrition منتشر شده است.
