چطور روماتیسم مفصلی را تشخیص دهیم؟

آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی شایع‌ترین بیماری التهابی سیستمیک مفاصل بوده و جزء بیماری‌های خود ایمنی مزمن محسوب می‌شود. فکر کردن به اینکه ممکن است آرتریت روماتوئید داشته باشید احتمالاً ترسناک و طاقت فرسا است. با این حال، سعی کنید نگران نباشید. با کمک پزشک خود، می‌توانید یک برنامه درمانی قوی برای مدیریت موثر علائم خود ایجاد کنید.

شناخت بیماری

روماتیسم مفصلی یک بیماری خودایمنی و التهابی است

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به سلول‌های سالم بدن حمله کند که باعث تورم دردناک در قسمت‌های آسیب دیده بدن می‌شود. این بیماری در واقع شایع‌ترین بیماری التهابی است که کل سیستم‌های بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

عمدتاً چندین مفاصل را به طور همزمان تحت تأثیر قرار می‌دهد.

روماتیسم مفصلی معمولاً به چندین مفاصل به طور همزمان حمله می‌کند و معمولاً مفاصل دست (انگشتان)، مچ دست و زانو را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اساساً در هر مفصل مبتلا به روماتیسم مفصلی، پوششی که مفصل را احاطه کرده است ملتهب می‌شود که به بافت آسیب می‌رساند و باعث درد می‌شود. می‌تواند تعادل را تحت تاثیر قرار دهد و در موارد شدید باعث تغییر شکل مفاصل شود.

روماتیسم مفصلی همچنین می‌تواند سایر بافت‌ها را تحت تاثیر قرار دهد

از آنجایی که روماتیسم مفصلی سیستمیک است، به این معنی است که تقریباً در هر نقطه از بدن شما می‌تواند وجود داشته باشد. گاهی اوقات می‌تواند به بافت‌های دیگر آسیب برساند یا ملتهب شود و باعث ایجاد مشکلاتی در اندام‌های شما شود. معمولاً وقتی این اتفاق می‌افتد، روماتیسم مفصلی می‌تواند بر روی ریه‌ها، قلب یا چشم‌های شما تأثیر بگذارد.

روماتیسم مفصلی می‌تواند در هر سنی رخ دهد

گاهی اوقات اعتقاد بر این است که آرتریت بیماری است که فقط افراد مسن را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما همیشه اینطور نیست. روماتیسم مفصلی می‌تواند در هر سنی رخ دهد، ولی معمولا بین ۳۰ تا ۵۰ سالگی به اوج خود می‌رسد. در واقع، بسیاری از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید می‌توانند علائم را از اوایل سی سالگی نشان دهند.

روماتیسم مفصلی زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن به سینوویوم حمله ‌کند

سینوویوم اصطلاح پزشکی برای پوشش غشاهایی است که مفاصل را احاطه کرده‌اند. هنگامی که شما مبتلا به آرتریت روماتوئید هستید، سیستم ایمنی بدن شما فریب خورده و به این سلول‌های سالم حمله می‌کند و باعث التهاب، تورم و درد می‌شود.

علت دقیق آن مشخص نیست اما عوامل خطری وجود دارد

پزشکان مطمئن نیستند که فرآیندی که منجر به آرتریت روماتوئید می‌شود چیست، اما مواردی وجود دارد که می‌تواند خطر ابتلا به آن را افزایش دهد. زنان بیشتر در معرض ابتلا به روماتیسم مفصلی هستند.

به نظر می‌رسد افرادی که اضافه وزن دارند نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند. سیگار کشیدن همچنین خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش می‌دهد، به خصوص اگر به طور طبیعی بیشتر مستعد ابتلا به آن باشید.

ممکن است روماتیسم مفصلی یک ریشه‌ی ژنتیکی داشته باشد

در حالی که دقیقاً مشخص نیست که چگونه یا چرا، ولی شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد روماتیسم مفصلی می‌تواند در خانواده‌ها ایجاد شود. اما این لزوماً به این معنا نیست که شما آن را به ارث خواهید برد. ژن‌های شما در واقع باعث آرتریت روماتوئید نمی‌شوند، اما می‌توانند شما را در برابر عوامل محیطی که می‌توانند باعث ایجاد بیماری شوند، مانند عفونت با ویروس‌ها و باکتری‌های خاص، مستعدتر کنند.

درد و سفتی مفاصل شایع‌ترین علائم هستند

درد روماتیسم مفصلی معمولاً نوعی درد ضربان‌دار و دردناک در مفاصل است. همچنین ممکن است مقداری سفتی داشته باشید که حرکت را دردناک یا دشوار می‌کند.

به عنوان مثال، اگر آرتریت روماتوئید در دستان خود دارید، ممکن است خم کردن کامل انگشتان برای شما دشوار باشد. ممکن است پس از یک دوره عدم تحرک این احساس بدتر شود، مانند صبح‌ها زمانی که برای اولین بار از خواب بیدار می‌شوید یا زمانی که می‌خواهید از صندلی که مدتی روی آن نشسته‌اید، بلند شوید.

ممکن است در اطراف مفاصل آسیب دیده نیز تورم داشته باشید

هنگامی که پوشش اطراف مفاصل توسط آرتریت روماتوئید ملتهب می‌شود، ممکن است متورم شوند و در لمس داغ و حساس شوند. شما همچنین می‌توانید تورم‌های سفت به نام ندول‌های روماتوئید ایجاد کنید. آنها می‌توانند در زیر پوست شما در اطراف مفاصل آسیب دیده ایجاد شوند.

به علائم دیگر مانند خستگی، تب و از دست دادن اشتها توجه کنید

از آنجایی که روماتیسم مفصلی سیستمیک است، می‌توانید مشکلات دیگری داشته باشید که به مفاصل شما مربوط نیست. می‌توانید احساس خستگی شدید و بی‌اشتهایی و یا کم اشتهایی داشته باشید که می‌تواند منجر به کاهش وزن شود. همچنین ممکن است به دلیل بیماری تب داشته باشید و زیاد عرق کنید. برخی از افراد نیز اگر چشم‌هایشان تحت تأثیر قرار گرفته باشد، ممکن است دچار خشکی چشم یا اگر قلب و ریه‌هایشان تحت تأثیر قرار گرفته باشد، دچار درد قفسه سینه شوند.

اگر فکر می‌کنید مبتلا به آرتریت روماتوئید هستید، از پزشک تشخیص بخواهید

اگر متوجه شدید که مفاصل شما اغلب احساس ناراحتی می‌کنند یا متورم می‌شوند، با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید. آن‌ها می‌توانند شما را معاینه کنند و آزمایش‌هایی را برای تأیید اینکه آیا شما روماتیسم مفصلی دارید یا خیر، انجام دهند. آن‌ها همچنین می‌توانند با یک برنامه درمانی که برای شما مفید است را به شما ارائه دهند.

هر چه زودتر بتوانید درمان را شروع کنید، بهتر است

اگرچه درمانی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد، اما مطالعات نشان می‌دهد که در صورت شروع زودهنگام درمان، احتمال بهبود علائم شما بسیار بیشتر است یا حتی ممکن است علائم از بین بروند.

داروهای مورد استفاده برای درمان روماتیسم مفصلی داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) نامیده می‌شوند.

آنها می‌توانند پیشرفت روماتیسم مفصلی را کاهش دهند و به جلوگیری از آسیب طولانی مدت به مفاصل و بافت‌های شما کمک کنند. DMARDها می‌توانند عوارض جانبی مانند آسیب کبدی، سرکوب مغز استخوان و عفونت‌های شدید ریه داشته باشند، اما می‌توانند به شما در مدیریت روماتیسم مفصلی کمک کنند.

برای کمک به کاهش درد و التهاب می‌توانید از NSAIDها استفاده کنید

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، التهاب اطراف مفاصل شما را کاهش می‌دهند، که می‌تواند درد شما را کاهش دهد و حرکت را برای شما آسان‌تر کند. برخی از NSAIDهای رایج عبارتند از ایبوپروفن، استامینوفن و ناپروکسن. در حالی که آنها در واقع روماتیسم مفصلی شما را درمان نمی‌کنند، می‌توانند به شما در مدیریت درد و تورم ناشی از آن کمک کنند.

ممکن است کورتیکواستروئیدها برای مدیریت روماتیسم مفصلی شما تجویز شوند

کورتیکواستروئیدها می‌توانند به درد و التهاب کمک کنند و به ویژه در درمان اولیه همراه با DMARD مفید هستند. اگر NSAIDها برای مقابله با درد و تورم کافی نباشند، آنها همچنین می‌توانند به تقویت سیستم ایمنی شما کمک کنند. شما می‌توانید آنها را به صورت خوراکی مصرف کنید یا پزشک ممکن است به شما کورتیکواستروئید تزریق کند.

علاوه بر داروها، فیزیوتراپی می‌تواند واقعا مفید باشد

یک فیزیوتراپیست می‌تواند با شما همکاری کند تا قدرت شما را بهبود بخشد و مفاصل شما را انعطاف پذیرتر کند، که می‌تواند به شما در مدیریت بهتر علائم کمک کند.

به عنوان مثال، اگر دست‌ها یا مچ‌های شما تحت تأثیر قرار گرفته باشد، یک درمانگر می‌تواند یک برنامه تمرینی برای دست ایجاد کند که می‌توانید برای بهبود حرکت و کاهش درد خود دنبال کنید. علاوه بر این، یک کاردرمانگر می‌تواند به شما کمک کند که چگونه تغییراتی را ایجاد کنید تا بتوانید با روماتیسم مفصلی خود کار کنید.

استراتژی‌های مدیریت آرتریت وجود دارد که می‌توانید از آنها استفاده کنید

یادگیری نحوه مدیریت علائم روماتیسم مفصلی فقط شامل دارو نیست. تحقیقات نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند به تسکین درد و بهبود عملکرد مفاصل کمک کند. علاوه بر این، حفظ وزن سالم می‌تواند فشار کمتری به مفاصل شما وارد کند. با پزشک خود همکاری کنید تا استراتژی ایمن و مؤثری برای شما ارائه دهد.

اگر داروها مؤثر نباشند، پزشک ممکن است جراحی را در نظر بگیرد

در صورتی که داروها قادر به جلوگیری یا کاهش آسیب نباشند، چند روش جراحی مختلف وجود دارد که ممکن است پزشک شما برای کمک به ترمیم مفاصل آسیب دیده انجام دهد. جراحی می‌تواند به بازیابی توانایی شما در استفاده از مفصل کمک کند و به طور بالقوه درد شما را کاهش دهد.

با درمان، می‌توانید پیشرفت روماتیسم مفصلی را کاهش دهید

حتی اگر ممکن است درمانی برای روماتیسم مفصلی وجود نداشته باشد، می‌توانید علائم خود را درمان کرده و پیشرفت آن را کاهش دهید، به خصوص اگر زود به آن مبتلا شوید.

برخی از افراد حتی ممکن است بتوانند به بهبودی کامل برسند، به این معنی که اصلاً علائمی ندارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است ناتوان شوند. با همکاری با پزشک و پایبندی به برنامه درمانی خود، می‌توانید علائم روماتیسم مفصلی خود را مدیریت کرده و به طور بالقوه بهبود بخشید.