کانگوروها چه زمانی جهیدن روی دو پا را آموختند؟
محققان دریافته‌اند که چه زمانی کانگوروها جهیدن روی دو پای خود را آموخته‌اند.
براساس مطالعاتی که روی فسیل‌های تازه کشف‌شده صورت گرفته، منشا جهش‌های معروف کانگوروها به ۲۰ میلیون سال پیش برمی‌گردد.
کانگوروهای کنونی تنها پستانداران بزرگی هستند که از دو پای خود به عنوان عضو اصلی حرکتشان برای جهیدن استفاده می‌کنند.
پژوهش‌ها روی فسیل‌های استخوان پای کانگوروها نشان می‌دهد خویشاوندان منقرض‌شده کانگوروهای کنونی هم می‌توانستند بجهند.
فسیل کانگورویی نادر در ریورسایت در شمال غرب کوییزلند در استرالیا یافت شده است.
این محل، گنجینه‌ای است از بقایای حیواناتی مانند کیسه‌داران، خفاش‌ها، مارمولک‌ها، مارها، کروکودیل و پرندگان.
بنیامین کر پژوهشگر دانشگاه آپسالا در سوئد گفت: “این کشف تصویری از تکامل کیسه‌داران در استرالیا در دوره‌بندی‌های زمین‌شناسی به دست می‌دهد.”
کانگوروها می‌توانند به‌سرعت مسافت‌های طولانی را با جهش‌های چشمگیر خود طی کنند که در مناطق باز مانند بیابان‌ها و علفزارها کارآمد است.
دیدگاه سنتی این بوده که توانایی جهیدن این حیوانات مطابق با تغییرات اقلیمی بوده است. تغییراتی که آب و هوای خشک‌تر را همراه آورد و علفزارها را گسترد.
هرچند این پژوهش که در مجله “رویال سوسایتی اوپن ساینس” چاپ شده، می‌گوید قضیه به این سادگی نیست.
مدل‌سازی هندسی نشان می‌دهد خویشاوندان منقرض‌شده کهن کانگوروهای نسل جدید می‌توانستند به همان میزان کانگوروهای کنونی جهش کنند.
محققان می‌گویند مطابق شواهد، کانگورو میلیون‌ها سال توانایی جهیدن را داشته است.
آقای کر در این رابطه می‌گوید: “این مسئله موفقیت زیاد این حیوان را نشان می‌دهد که با محیطش و طیف وسیعی از زیستگاه‌ها و اکوسیستم‌ها سازگار شده است و به این دلیل است که کانگوروهای امروز هم در سازگاری با محیط موفق هستند.”
او افزود: “کانگورها به لحاظ بیولوژیکی عجیب‌ترین و شگفت‌آورترین حیواناتی هستند که احتمالا می‌توان یافت.”
