کشف دارویی جدید برای درمان سرطان پوست
یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه ایالتی میشیگان کشف کرده‌اند که دارویی جدید به نام CCG-203971 می‌تواند گسترش سلول‌های سرطانی پوست را تا ۹۰ درصد کاهش دهد. نتایج این یافته‌ها در مجله‌ی Molecular Cancer Therapeutics به چاپ رسیده است. روند کار بدین صورت است که این ترکیبات دارویی با مولکول‌های ریز، توانایی ژن‌ها در تولید مولکول‌های RNA و نوع خاصی از پروتئین را درون تومورهای پوستی، هدف قرار می‌دهد.
در واقع این عملکردِ ژن‌ها باعث گسترش بیماری می‌شود و ترکیبِ داروییِ جدید، امکان انجام این عملکرد را از بین می‌برد. تاکنون چندین ترکیب دیگر نیز تولید شده‌اند که این توانایی را دارند. پروفسور ریچارد نیوبیگ، از بخش داروشناسی و سم‌شناسی دانشگاه ایالتی میشیگان می‌گوید: «پیدا کردن ترکیبات ریزمولکولی که بتواند خصوصیت ژن‌ها در پیشرفت تومورهای پوستی را از بین ببرد، چالش بسیار پیچیده‌ای بوده است. ترکیب شیمیایی ما در واقع همان ترکیبی است که ما به کمک آن قصد درمان بیماری تصلب پوست را داشتیم و این ترکیب اکنون راه مؤثری برای درمان سرطان پوست به‌وجود آورده است.»
پروفسور نیوبیگ و همکارانش دریافتند که ترکیب دارویی، روند تولید پروتئین MRTFs را از ابتدای فرآیند ژنی آن متوقف می‌کند. در واقع محرک اولیه‌ی تولید این پروتئین‌ها، پروتئین دیگری به نام RhoC است که این فرآیند می‌تواند، منجر به پیشرفت جدی در گسترش بیماری شود. نویسندگان این مقاله می‌گویند: «تومورهای پوستی، خطرناک‌ترین نوع سرطان پوست است که باعث بیشترین مرگ و میر در این دسته بیماری‌ها می‌شود. شواهد بر این موضوع دلالت دارند که رونویسی ژنی Rho در تومورهای پوستی به واسطه‌ی فاکتورهای فعال‌کننده‌ی myocardin است که هسته‌ی آن به صورت محلی وجود دارد. بدین طریق ما نقش Rho و MRTF را دریافته‌ایم و می‌توانیم با ممانعتِ دارویی و ایجاد اختلال در روند کار آن‌ها، جلوی رشد سلول‌ها و تومورهای سرطانی پوست را بگیریم.»
داروی CCG-203971 جابجایی سلول‌های سرطانی را ۸۵ تا ۹۰ درصد کاهش می‌دهد. محققین همچنین دریافتند که این دارو می‌تواند تومورهایی که در شش موش به واسطه‌ی تزریق سلول‌های سرطانی بوجود آمده است را کاهش دهد. پروفسور نیوبیگ می‌گوید: «ما برای بررسی ترکیبات دارویی از سلول‌های سرطانی دست نخورده استفاده کردیم. این کار به ما اجازه می‌دهد، فرآیند پیشگیری از شیوع را در همه‌ی مراحل زیر نظر داشته باشیم.»
این کار به تیم تحقیقاتی کمک کرده است تا نقش MRTF را به‌عنوان یک پروتئین هشداردهنده درک کنند. کیت آپلتون، دانشجوی فوق دکترای بخش داروشناسی و سم‌شناسی دانشگاه ایالتی میشیگان و همکار این پروژه می‌گوید: «فهم این‌که این توالی تولید پروتئین‌ها در ابتدا از چه پروتئینی شروع می‌شود، بسیار مهم است و هدف اصلی مرحله‌ی بعدی تحقیق است. تأثیر ترکیب یافت‌شده بر روی رشد سلول‌های سرطانی و پیشرفت بیماری در زمانی که فرآیند تولید پروتئین‌ها در ابتدای راه است، بسیار قوی‌تر است. ما می‌توانیم به فعال شدن پروتئین MRTF به عنوان نشانه‌ای از وجود ریسک سرطان پوست نگاه کنیم.»
