کشف سنگ‌های جادویی در انگلستان
سنگ
باستان‌شناسان صدها تکه از یک سنگ کوارتز شفاف و نادر با نام «کریستال سنگی» را در غرب انگلیس کشف کرده‌اند که حدس می‌زنند برای تزئین قبرهای دوران نوسنگی استفاده شده‌اند.
این کریستال‌های سنگی در حقیقت از سایتی دیگر که ۱۳۰ کیلومتر با محل کشف فاصله دارد، به این مکان آورده شده‌اند. بررسی‌ها نشان داده است که این سنگ‌ها با دقت به قطعات کوچک‌تر شکسته شده‌اند تا نشان دهند که خصوصیات جادویی دارند.
در سایت مورد مطالعه که عمر برگزاری مراسمات انسان‌های باستانی در آن به ۶ هزار سال می‌رسد، باستان‌شناسان حدود ۳۰۰ تکه از کریستال‌های سنگی را کشف کرده‌اند. سنگ‌ها تقریباً به شفافی آب هستند و چندین نمونه از آن‌ها باعث شکست نور و ایجاد طیف رنگ‌های رنگین‌کمان می‌شوند.
کریستال کوارتز خاصیت «تریبولومینسانس» نیز دارد. به این معنی که اگر ضربه بخورد از خود جرقه‌های نوری ساطع می‌کند. شاید وجود همین خاصیت مردمان ۶ هزار سال پیش را بر آن می‌داشته تا آن‌را به قطعات کوچک‌تری بشکنند. اگر دو تکه از این کریستال‌ها را به یکدیگر مالش دهید، جرقه‌ی آبی رنگ تولید می‌کنند. خصوصیات گفته شده نشان می‌دهد این سنگ‌ها دارای ماده‌ای نادر و خاص هستند و برای مردمی که شیشه ندیده بودند، بسیار هیجان‌انگیز و جادویی بوده است.
باستان‌شناسان اعتقاد دارند که تپه‌های «دورستون هیل» و «آرتور استون»، محل کشف این سنگ‌های شفاف، مکانی بوده که در اوایل دوران نوسنگی به‌عنوان محل برگزاری مراسمات مورد استفاده قرار می‌گرفته است. افسانه‌های محلی منطقه‌ی آرتور استون را مرتبط با شاه آرتور معروف می‌دانند.
مکانی که سنگ‌ها در آنجا کشف شده‌اند به اعتقاد باستان‌شناسان در دوران اوایل نوسنگی به خاطر مرگ یک حاکم محلی به شکل قبرستان درآمده است. تکه‌های سنگی شفاف نیز در اطراف این مکان پراکنده هستند، ولی وجود تکه‌های بزرگتر در نزدیکی مرکز این سایت نشان می‌دهد که احتمالاً از این سنگ به‌عنوان وسایلی که درون قبر بزرگان قرار داده می‌شده استفاده شده است. بقایای وجود این قبرستان در سال ۲۰۱۳ کشف شده است.
اولین تکه‌ی سنگی که توسط کاوشگران مشاهده شد، آن‌ها را بدین سمت سوق داد که یک تکه شیشه درون خاک این منطقه پیدا کرده‌اند، ولی با بررسی بیشتر مشخص شد که این شیشه‌های شفاف در واقع تکه‌های کریستال کوارتز هستند.
بررسی‌ها نشان داده است تکه‌های کریستال سنگی به صورت قطعات بزرگتر ۱۰ سانتی‌متری به این سایت آورده شده‌اند و سپس طی یک فرآیند سنتی به تکه‌های کوچک‌تر شکسته شده‌اند. اکنون بزرگ‌ترین تکه‌ای که از کریستال کشف شده ۳۴ میلی‌متر طول دارد.
باستان‌شناسان امیدوارند آنالیزهای شیمیایی روی کریستال‌ها بتواند مشخصات زمین‌شناسی منشاء این کریستال‌ها را برملا کند.
