گاهشماری ، زمانیکه خدایان به زمین آمدند
۱،۲۵۰،۰۰۰ سال پیش:
نمیتوان نژاد آنوناکی را قدیمیترین نژاد فرازمینی دانست؛ چراکه به هیچ وجه نمیدانیم چه تعداد نژاد فرازمینی مختلف و سیاره و ستارهی سکونتپذیر در جهان شناختهشده و ناشناخته وجود دارد. اما بر مبنای کتاب رامادوش (Rama-Dosh) و دیگر منابع گمنام ولی معتبر، میدانیم که آنوناکی نخستین نژاد کهکشانیست که به سیارههای مریخ و زمین آمده و در بخشهای مختلفی از سیاره ما اجتماعاتی را تشکیل دادند. این نواحی شامل سرزمینهای آفریقای مرکزی، ماداگاسکار، استرالیا و بخشی از اروپا با تمرکز بیشتر در فنیقیهی باستان و عراق بود.
در نسخهی اولیه کتاب رامادوش نیز به نخستین اجتماعات آنوناکیها و پایگاههای فضاییشان در مریخ، پیش از ورودشان به سیاره زمین، اشاره دارد. کاتبان در یکی از فصلهای کتاب، علل سفر آنوناکیها به زمین را توضیح دادهاند.
بر خلاف یک باور همگانی، آنوناکیها به قصد استخراج طلا به زمین نیامدند. این نظریه را چند تن از علماء معظم مردود دانستند. به گفته علما، آنوناکیها به زمین آمدند تا:
• از سیاره ما به عنوان مرکز تحقیقاتی بیو اِکواتیک استفاده کنند.
• منابع با ارزش زمین را استخراج و جمعآوری کنند.
• آزمایشهای ژنتیکی انجام دهند.
(وجود مرکز تحقیقاتی بیو اِکواتیک فرازمینی در پروندههای سرّی دولت آمریکا نمایان و در سازمانهای NSA و NASA مطرح شده است. در این پروندهها، به وجود کنونی تجهیزات، زیستگاهها، پایگاهها، آزمایشگاهها و اجتماعات بیگانه و عجیب غیر زمینی در زیر آب در سیاره زمین اشاره شده که تماماً در دست یک نژاد فرازمینی میباشد.
آنوناکیها همانند نژادهای لیران (لیریَن) و ناریم ( نژاد فرازمینی نوردیک)، تنها نژاد فرازمینی هستند که تا اندازهای به انسان مدرن شباهت دارند.)
۴۵۰،۰۰۰- ۴۶۰،۰۰۰ پیش از میلاد مسیح:
نخستین ورود آنوناکی به فنیقیه:
ورود آنوناکیها به دشتها و سواحل سرزمینی بود که امروزه با نام لبنان میخوانیمش. واژه Lebanon (لبنان) در زبان آنوناکی، صفتی است به معنای سفید. مصریان در هزاره سوم پیش از میلاد مسیح از این واژه استفاده کردند و در مانیفستها و اسناد مربوط به ارسال چوب سدر از شهرهای لبنان به مصر، نام لبنان آمده است.
یونانیان این سرزمینها را Phoenicia میخواندند که از واژه یونانی Phoenix به معنای زرشکی (رنگی میان قرمز و بنفش یا ارغوانی) اشتقاق یافته است. فنیقیان این رنگ را از نرمتنان دریایی صدفدار میگرفتند و جامههای کتانی و پارچهها را با آن رنگ میکردند. ارغوانی یک رنگ شاهانه برای آنوناکیها محسوب میشد.
آنها نخستین اجتماعات خود را روی زمین تشکیل دادند و شهرهای Saydoon، Tyrakh، Kadmosh، Adonakh، Ilasyshlim و Markadash را بنا نهادند.
• نام Saydoon مبدل شد به Sidon و Saida
• نام Tyrakh به Tyre و Sour تغییر یافت.
• نام Kadmosh بعدها در فنیقیه تبدیل شد به Kadmos
• نام خدای فنیقی Adon، از واژهی Adonakh گرفته شد. Adon یا Adoon به Adoni و Adonai در زبان عبری تغییر یافت.
• از واژه Ilasyshlim واژگان El، Al، Eli، Elohim، Ilahi، Illah، Allah (به زبانهای انخ، سومری، فنیقی، آرامی، عبری و عربی) بوجود آمدند.
• واژه Markadash به Byblos (طبق نامگذاری یونانیان) و Jbeil (طبق نامگذاری اعراب) مبدل شد.
شاید Jbeil قدیمیترین شهر در دنیا باشد. باستانشناسان خانههای کشاورزان، رعایا و ماهیگیران شهر جبیل را کشف کردند که قدمتشان به ۷،۰۰۰ سال پیش از میلاد باز میگردد. اکنون اهالی این ناحیه برخی از خانههایشان را بر شالودههای تاریخی و ویرانههای مربوط به دوران فنیقیان باستان و بقایای آنوناکیها بنا کردند. کلبههای تک اتاقه با کف و حوضچههایی از سنگ آهک و تندیس سنگی خدا El(معروف به Baal و El در میان فنیقیان) از کشفیات باستانشناسان بوده و بدینگونه است که جبیل(Gbeil و بعدها با نام Byblos) را قدیمیترین شهر جهان میدانند.
۴۴۹،۰۰۰ پیش از میلاد مسیح:
آنوناکیها به رهبری اِنکی به زمین آمدند و نخستین اجتماعات خود را در سرزمینهای فنیقیه، سوریه و عراق تشکیل دادند. اما نخستین شهرها و امکانات زندگیشان را در نزدیکی بعلبک و اِریدو ساختند. آنها در ساخت اولین آزمایشگاهها، سکوهای پرواز و فرود و استحکام دژهاشان، برای انتقال سنگهای عظیم، که هر یک بیش از ۱،۵۰۰ تن وزن داشت، از نوعی اشعهی لیزر(ابزار ضدجاذبه) بهره میبردند.
آنوناکیها فعالیتهای خود را تا نواحی همجوار ایران، اُردن و اسرائیل گسترانیدند. سالها بعد در سومر و آفریقا شهرهای بزرگی بنا کردند و فعالیتهایشان را در آن نواحی شدت بخشیدند. اما آنها در طول نخستین سفرشان، جوامعی که در فنیقیه (بعلبک، صیدون و صور) تشکیل داده بودند را رها نکردند.
نخستین گروه اعزامی آنوناکیها متشکل از شمار زیادی از دانشمندان، توپوگرافرهای زمین و فضا، متخصصان آبیاری، مهندسان، معماران، متالورژیستها، مینرالوژیستها و نیروهای نظامی بود.
هدف مشخص آنها از این سفر استخراج کانیهای ارزشمند و منابع آبی موجود در اقیانوسها و دریاهای سیاره زمین بود. آنها با براورد منابع طبیعی و عظیم زمین دریافتند که به نیروی بیشتری نیازمندند و این را پیشبینی نکرده بودند. پس ناگزیر به ورود شمار بیشتری از آنوناکیان به زمین شدند.
۴۴۰،۰۰۰-۴۳۰،۰۰۰ پیش از میلاد:
تعداد بیشتری از آنوناکی ها به زمین آمدند و آزمایشهای ژنتیکی بیشتری بر روی نژادهای اولیهی انسان صورت دادند. گرمای دورهی میانیخچالی افزایش یافت و این تغییر دما امکان رشد نژادهای انسانی را فراهم آورد که آنوناکی خلقشان کرده بود. آنها تواناییهای ذهنی جدیدی را به مخلوقات خود افزودند. در این برهه از تاریخ بود که نژادهای انسان تواناییهای بیشتر حسی و ذهنی چون حافظه و حس جمعی را بدست آوردند. در سرزمینهای باستانی سومر و آفریقا، آنوناکیها به استخراج کانیها و طلا ادامه دادند. در آبهای فنیقیه آنها به دنبال باکتری آبزی بودند که بیشتر برای رشد برخی از اندامهای هوموساپینسها مورد نیاز بود.